De laatste tijd heb ik me afgevraagd: doen modeontwerpers zelfs? weten wat voor borsten zijn?
Ik vraag dit omdat ik een stijging heb opgemerkt in wat ik de "boob cage" noem op kledingstukken die bedoeld zijn voor vrouwen, die niet thuishoren op enig kledingstuk buiten haute couture. Voordat ik begin, moet ik toegeven dat ik de formele naam niet ken van het type kledingstuk waarnaar ik verwijs, dat ingebouwde cups heeft bij de buste.
Maar je weet waar ik het over heb: het is het silhouet dat eigenlijk maakte Proenza Schouler beroemd en degene die momenteel echt tragische dingen doet met het lichaam van Bella Hadid. Tot nu toe heb ik zijn comeback getraceerd naar Maria Grazia Chiuri's eerste ontwerpen voor Dior, maar versies zijn verschenen op Valentino voor de herfst, De preview-ontwerpen van Raf Simons voor Calvin Klein en Ulyana Sergeenko's lente haute couture collectie. Als ik iets van mode weet, is het dat het is ongelooflijk waarschijnlijk zal de borstkooi door de industrie blijven sijpelen voordat het in een Zara bij jou in de buurt belandt. (
"Je denkt dat dit niets met jou te maken heeft," Miranda Priestly spreekt ergens binnensmonds in een goed verlichte kamer.)Maar het mag niet! Want hier is het ding: deze kledingstukken waren: niet gemaakt met borsten in gedachten. Zoals bij alle monsters, worden deze gemonteerd op modellen met slanke figuren die zeer waarschijnlijk op het platte deel van het spectrum zitten. Dat betekent dat, wanneer gekocht in winkels of geleend van de ontwerper, in plaats van op magische wijze de borst te vormen gewoon zo, het is gewoon...zit bovenop hen. Ik krijg er zelfs pijn van als ik ernaar kijk! Het verpest de lijn die de ontwerper in gedachten had wanneer de cups plat tegen het bovenste deel van de borst zitten, maar ook, man, bevrijd de borsten!
En de echte kicker is, ze zien er 99 procent van de tijd niet eens goed uit op de modellen! Lichamen zijn raar! En anders! De kans dat een voorgemonteerde beker iemand direct uit het rek past, is hoogst onwaarschijnlijk. Hadid en Emily Ratajkowski zijn beide modellen, en dus zou moeten passen in een steekproefomvang, en deze borstkooien sluiten hun lichaam op in een stapel gaas en draad! Ik bedoel, zelfs Chiara Ferragni is aan de kleine kant, en je kunt zelfs zien waar de Dior-jurk net op haar borsten zit. Het is waanzin! Mooie, gevangen krankzinnigheid!
De enige uitzondering dit is haute couture, en dat komt omdat het kledingstuk in theorie precies zal worden aangepast aan de afmetingen van de persoon die het draagt. Anders hebben ontwerpers een prachtig, mooi kledingstuk gemaakt dat nooit helemaal van de catwalk af zal zien - en in sommige gevallen zelfs dan niet.
Voorafgaand aan de shows in de herfst 2017 (of de shows in het voorjaar van 2017, wie weet er nog meer) Ik smeek alle ontwerpers: zeg gewoon nee tegen de borstkas.
Wil je als eerste het laatste nieuws uit de mode-industrie? Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.