Binnen in de kleurrijk gekostumeerde wereld van 'Unbreakable Kimmy Schmidt'

Toen Tina Fey en Robert Carlock's nieuwe komedie "Unbreakable Kimmy Schmidt" debuteerde op Netflix Op 6 maart voelde het alsof iedereen het op sociale media over de show had - vooral mijn vriend Max, die volhield dat het was alsof je een versie van mij op televisie zag. Vergeet culturele buzz: jij hebben om naar een show te kijken als het eigenlijk om jou gaat, toch?

Nu begrijp ik de hype. De show vertelt het verhaal van de avonturen van het personage van Ellie Kemper, Kimmy Schmidt, die naar New York verhuist City nadat ze is bevrijd uit een bunker, waar ze met drie andere vrouwen werd vastgehouden door een gestoorde prediker. Klinkt als een donkere premisse, toch? Dankzij een cast van rijke personages (letterlijk rijk, in sommige gevallen), Kimmy's feilloze optimisme en een verrassende hoeveelheid hart, is het eigenlijk best hilarisch. Het heeft ook het meest pakkende themalied in de recente geschiedenis. Ernstig. Het zal de rest van de tijd in je hoofd zitten voor altijd.

Een van de beste delen van de show is: de ongelooflijke kostuums, van Kimmy's zonneschijn-heldere post-bunkerkleding tot Titus' over-the-top auditie-outfits. Zoals elke goed geklede show, de kleding van de cast helpt bij het vertellen van het verhaal. In sommige gevallen draaien hilarische plotpunten om de kledingstukken zelf - daarom wilde ik de inside scoop krijgen over hoe ze bij elkaar kwamen van kostuumontwerper Tina Nigro.

Hoe ben je bij de voorstelling betrokken geraakt?

Ik had eerder met Jerry Kupfer, een van de producenten, gewerkt en hij kreeg me binnen voor een interview met Tina Fey en Robert Carlock, dus op die manier kreeg ik de baan. Ik heb altijd al met ze willen werken, dus het is best gaaf!

Was er iets aan dit specifieke project dat je spannend vond? ik was naar je haspel kijken en het lijkt gewoon anders dan andere dingen die je hebt gedaan. [Nigro's eerdere werk omvat "Oz" en "Law & Order."]

Ik heb interviews gegeven voor komedies en ze zullen zeggen: "Oh, je cv is zo donker!" - maar ik doe karakters, dus voor mij is het niet anders. Ik bedoel, het kleurenpalet is bij drama meestal een beetje anders dan bij komedie [lacht]. Je komt niet weg met zoveel kleuren in een drama. Maar ik vind het script een beetje vreemd en eigenzinnig en donker, dus dat sprak me aan.

Je noemde het gebruik van kleur - hoe werd dat belangrijk voor de show?

Ik denk dat het voor Kimmy gewoon laat zien hoe jeugdig en optimistisch en slim ze is; we wilden absoluut dat ze zich onderscheidde van alle andere mensen in New York, vooral wanneer ze daar voor het eerst komt. Het is gewoon haar persoonlijkheid - het is helder en vrolijk - dus dat hebben we gewoon weerspiegeld in de kleding. We hebben een paar keer gekeken en ik liet ze aan Tina en Robert zien, en ze kozen min of meer wat ze het leukst vonden.

Ze zit al in deze bunker sinds ze een tiener was, dus ze kleedt zich nog steeds een beetje als een bunker, toch?

Precies. En ook dingen uit de jaren '90 die haar herinneren aan de laatste keer dat ze ging winkelen, zonder eruit te zien alsof ze alleen maar in een kringloopwinkel winkelde. Er is haar rugzak, haar scrunchie en heuptasje als ze gaat joggen, of haar ketting, een van die bloknaamkettingen die toen populair was, en de oplichtende sneakers. Zelfs sommige vormen die ze draagt, de flirterige rokjes en de lichtgekleurde jeans met een witte riem, zijn allemaal een afspiegeling van de jaren '90 zonder eruit te zien alsof ze een advertentie uit een jaren '90 is catalogus. Het zijn dingen die ze nu in de winkels vindt, maar het zijn dingen waar ze zich tot aangetrokken voelt, want dat is wat ze zich herinnert.

Waar heb je die kleren gevonden?

Overal. Ze heeft niet veel geld, dus we zijn niet naar Barneys of iets dergelijks gegaan. Het waren JC Penney, Forever 21, Topshop en American Apparel. Sommige dingen waren zuinig, maar vooral die goedkope tienerwinkels.

Hoe heb je die oplichtende sneakers gevonden?

Ze maken ze voor kinderen, en weet je, pre-tienermaten passen nog steeds bij volwassenen, en we hebben ze net aangepast voor televisie om de lichten helderder te laten gloeien en aan te gaan wanneer we dat wilden, in tegenstelling tot alleen wanneer ze stapte.

Het is niet alleen Kimmy, maar alle personages in de show hebben echt sterke kostuums die meteen lijken te zeggen wie ze zijn en waar ze in het leven staan. Hoe was dat proces voor de andere personages?

Precies, zoals Jacqueline [gespeeld door Jane Krakowski] de hele tijd designer draagt; ze wil dat iedereen weet dat ze veel geld uitgeeft aan haar kleding. We zouden een grapje maken dat haar omslachtige schoenen als ze in huis is, glinsterende Christian Louboutin-platforms zijn. Haar dochter wil er niet uitzien alsof ze geld uitgeeft, maar geeft toch veel geld uit aan haar kleding. Dylan [Gelula, die Xan speelt] is een beetje anti-mode, maar tegelijkertijd erg mode-achtig. Titus [gespeeld door Tituss Burgess] is een mix van spaarzaamheid, Forever 21, zijn eigen spullen.

Hun kleding weerspiegelt wie ze zijn, en ik denk dat in drama soms de scène of de emotie sterker is — niet dat de kleren geen rol spelen bij het vertellen van dat verhaal, maar soms wil je dat het even duurt achterbank. In komedie, soms de kleding zijn het verhaal, dat is leuk.

Er waren twee specifieke kostuums waar ik meer over wilde weten, omdat ze hilarisch zijn: Titus' afgescheiden loodgietersuniform en Kimmy's feestoutfit die Titus voor haar samenstelt.

Voor Kimmy's outfit hadden de schrijvers me een YouTube-video laten zien van al deze mensen die basketbalshorts droegen als jurken - veel van hen zijn mannen - en ik herinner me vaag dat ik in de jaren '90 broeken als jasjes droeg. Het ging van daar, waar ze zeiden: "Zoek spullen in huis die hij gebruikt om haar een... outfit," dus we hadden zoiets van, wat dacht je van een badmat als schouderophalen, met de toiletketting en kristallen als een? ketting? We hebben alles gemaakt - het was echt een badmat, het was echt een blikje.

Titus' outfit, we namen een overall en deden de klittenbandstripper die wegscheurde [lacht]. En hij is geweldig - hij is zo comfortabel en het is leuk om hem aan te kleden.

Hoe zit het met het doen van de kostuums voor wanneer de Mole Women in de bunker zijn - heb je gekeken naar echte vrouwen die in die situaties waren voor die ontwerpen?

Ze zijn een beetje gebaseerd op veel verschillende religies die hun vrouwen bescheiden laten kleden, niet één in het bijzonder. We gingen ook heen en weer met de kleur, en we besloten dat die pastelkleuren van paaseitjes een beetje grappig zouden zijn in de sombere set waarin ze zich bevonden voor de bunker.

Het lijkt erop dat Kimmy zich aan het einde van het seizoen nog steeds vrolijk kleedt — maar het is een beetje afgezwakt. Was er een evolutie voor haar?

Ja, en ik denk dat het interessant zal zijn om te zien wat ze gaat doen. Ik zie haar als een spons, en ze zal veel verschillende stijlen proberen. Sommige werken misschien, andere werken misschien niet, maar ik denk dat haar stijl zal evolueren naarmate ze meer tijd in New York doorbrengt.

Heb je persoonlijk een favoriet kostuum of een favoriet personage om je aan te kleden?

Dylan is meer mijn stijl [lacht]. Maar ik vond het leuk om de Times Square-stukken te maken - "Miss Piggy" en al die robots, omdat het iets is dat ik nog nooit eerder heb gedaan. Mijn favoriete Kimmy-outfit is waarschijnlijk toen ze zich ging inschrijven voor school in die blauwe truijurk met de gele klompen.

Het Times Square-gedoe was ook zo'n geweldige grap, want het is duidelijk dat iedereen die hier woont of is geweest, weet dat je door Times Square loopt en je die rare, enigszins afwijkende karakters ziet.

Ja, en we hebben ze gemaakt om juridische redenen en zo. We moesten ze een beetje veranderen, ik moest ze bespotten en ze aan de legale tonen, en ze zouden zeggen: "Oh, we moeten de ogen een beetje meer veranderen", of, "Oh die is genoeg veranderd" - het was leuk.

Seizoen 1 van "Unbreakable Kimmy Schmidt" is nu te bekijken op Netflix.