Steff en ik namen de metro één halte naar het centrum om de Lela Rose's Resort 2011-collectie te bekijken, die ze gisteren liet zien in haar pas gerenoveerde, galerijachtige appartement. We liepen een enorme open ruimte in met kamerhoge ramen en werden begroet door modellen die, Ja, loungen en staan op tafels.
Niet zomaar tafels, hoor. De glazen tafels werden aan het plafond opgehangen en worden daar eigenlijk opgeborgen als ze ze niet nodig hebben voor modellen om op te zitten. De houten tafels in het midden zakken weg in de vloer. Dit biedt dan voldoende ruimte om te dansen op muziek van een DJ, die zijn eigen stand heeft - met laddertoegang - in de buurt van de keuken.
De hele achterkant van de eerste verdieping is uitgevoerd in verschillende grijstinten vilt en de muren zijn bedekt met brutale zwart-witfoto's en afdrukken. Boven hebben de kinderen een grote zonnige badkamer, die groter is dan mijn eerste studio-appartement. We gluurden in Lela's kast en besloten prompt dat we de kinderen van Lela wilden zijn. Of een paar van haar laarzen.
Andere eigenaardige kenmerken waren een rode Monopoly-huisvormige lift voor de familiehond, Stitch. We werden ook getrakteerd op een uitzicht op de wijnkelder / "tequila-hoek", compleet met een vintage Scrabble-bord.
Oh, er waren ook kleren.
De collectie bestond voornamelijk uit jurken, die Lela's brood en boter zijn, en bevatte heldere tinten citroen en tomaat. De kleikleurige mouwloze trenchjurk met patroonzakken was een opvallende verschijning.
De modellen droegen allemaal schoenen uit de Payless-lijn van Lela, die een beetje onopvallend waren. Het waren plateausandalen met gekruiste bandjes in stopverf of zwart. Nauwelijks aanstootgevend, maar ook niet erg origineel.
Al met al was het een heerlijke manier om een middag door te brengen. Een pluim voor Lela Rose voor het heerlijke assortiment ijsthee dat wordt aangeboden. Blijkbaar is ze een beetje een gastronomische kok.