Jane Aldridge, van de populaire stijlblog Zee van schoenen, heb net een lang profiel gescoord in Texas maandelijks geschreven door Jason Sheeler, en het heeft haar wat negatieve aandacht opgeleverd.
Het artikel begint met een interactie tussen Jane en Sheeler waarin hij zich verbaast over (en hanteert) een Miu Miu glitter laarsje:
"Hallo! Ik probeer die te fotograferen. Kun je ze neerleggen?” ze snauwt naar me. Jane haalt diep adem en haalt haar vingers door haar haar – dat in een stripboekrood is geverfd – terwijl ik mijn handpalmen aan mijn spijkerbroek afveeg.
Het artikel legt verder uit hoe de 20-jarige Jane binnenkort naar haar eigen appartement verhuist en over haar beslissing om nu niet naar de universiteit te gaan:
"Waarom zou ik naar de universiteit gaan?" vroeg Jane me een paar maanden geleden, toen ze een glas champagne van een passerend dienblad pakte op een boetiekfeest waar we allebei aanwezig waren. "Ik doe al wat ik wil."
Dan vertelt Sheeler hoe Jane zichzelf heeft geïsoleerd in Texas, en ik vond dit aspect eigenlijk wel charmant. Ze wil niet naar New York en heeft nog nooit een modeshow bijgewoond; het klinkt ook niet alsof ze dat ooit zal doen:
"Ik bedoel waarom?" ze zegt. “Elke blogger wil nu naar Fashion Week. Zo saai."
Kelly Framel van Glamourai zei dat het "slim" was om in Texas te blijven en haar "onbeïnvloed" te houden. Jane kijkt ook geen tv, wat weer een beetje charmant is.
Maar sommige fragmenten uit het artikel leidden tot veel internetverontwaardiging, zoals deze over Nordstrom Rack, waarin moeder en manager Judy vertelde dat ze er ooit met haar jongste dochter Carol was geweest:
"Goor!" zegt Judy. "Carol liet me er een keer heen gaan, en ik wilde mezelf slaan"
en deze toen Sheeler Jane's t-shirt complimenteerde:
"Werkelijk? Ik denk dat het, zoals, Splen-did is,' zegt ze met een grimas, terwijl ze het merk van het winkelcentrum laat horen met de afschuw dat iemand wordt gedwongen 'zalf' te zeggen. Ze pikte het overhemd uit de kast van haar zus; Carol, die zeventien is, zit in haar eerste jaar op kostschool in Wales. "Ik laat mijn haar een beetje verven en, weet je, wat als het mijn shirt in de war brengt?"
Het volledige artikel is boeiend en zeker het lezen waard. Na NY Mag gisteren over de functie berichtte met enkele citaten uit het artikel (en wat minder dan vleiend commentaar), nam Jane mee naar: Twitter om haar woede te uiten:
Factchecking bestaat niet en mensen verzinnen de gekste dingen voor een verhaal. Het is fijn om woorden in de mond te krijgen!
Ik zou willen zeggen dat er niet één waar citaat, feit of figuur is in het artikel van @NYmag. Wat een lach. Proost, hoop dat het veel klikken krijgt.
Het origineel Texas maandelijks artikel stelt haar zeker niet altijd in het meest vleiende licht voor, wat sommige commentatoren online ertoe aanzet haar een "mean girl" en "bratty" te noemen. Ze is net meegenomen naar haar blog om een weerwoord te plaatsen, die we in zijn geheel hebben gekopieerd:
Hallo mensen, ik zou graag twee artikelen willen behandelen die onlangs zeer verkeerde informatie over mij hebben afgedrukt. Texas Monthly deed een verhaal over mij dat voor het grootste deel buitengewoon vleiend was, maar schromelijk overdreven en zeer gestileerd. NY Mag heeft er gisteren een snarky en buiten de context van gemaakte samenvatting van gemaakt, en ik wil graag een deel van de verkeerde informatie corrigeren. Ik kan de cijfers die ze eruit gooiden niet geloven. Geen van hen is zelfs maar een beetje in de buurt van waar. Ik zou zeker willen dat sommigen van hen dat waren!
Ik snap het. Het is moeilijk om een verhaal gepubliceerd te krijgen en je moet de bodem van het vat baggeren om een verhaal te krijgen... een foto die op geen enkele manier een indicatie is van mijn leven is geschilderd. Het is lachwekkend. Dat is prima. Ik weet wie ik ben en alles wat in het artikel wordt beschreven, is gewoon niet mijn wereld. Iedereen die mij kent, weet dat ik dat niet ben. Normaal zou ik zoiets doms niet erkennen, maar dit is allemaal zo nep dat ik het gewoon zou willen noemen voor wat het is.
Er is een schaamteloos verzonnen citaat waarin ik het idee van universiteit verwerp. Ik heb het geluk dat ik een baan heb gecreëerd waar ik altijd in de leercurve ben en op dit moment ben ik blij dat ik geen studieschuld heb. Het is niet dat ik geen waarde hecht aan onderwijs - universiteit zou heel goed in mijn toekomst kunnen zijn.
Alles in het artikel van juffrouw Cowle vond ik prima, totdat ze mijn mooie en lieve kleine zusje meesleurde in deze puinhoop. {Opmerking van Ed: NY Mag zei dit over zus Carol: "In feite delen zowel Jane als Judy een minachting voor het gebrek aan snobisme van arme Carol: "We passeren de discounter Nordstrom Rack ('Gross!', zegt Judy. 'Carol liet me er een keer heen gaan, en ik wilde mezelf slaan')." Maar nogmaals, Carol zou op de lange termijn misschien beter af zijn.} Het is demoraliserend om mijn relatie met mijn familie op een openbaar forum te moeten verdedigen, dus ik ga daar niet eens heen. Dat was onder de gordel. We houden van haar en aanbidden haar op een manier die woorden nooit kunnen beschrijven... Dat zou ik niet eens moeten zeggen.
Er is een reden waarom ik het kort en krachtig houd over Sea of Shoes. Er is te veel negativiteit. Je kunt me de hele dag als frivool afschilderen, maar ik zal elke dag frivool in plaats van gemeen nemen. Ik hoop dat je mijn blog altijd ziet als een fijne plek voor mode- en schoenenliefhebbers en ik hoop dat je weet dat ik al mijn lezers waardeer. Bedankt voor je doordachte inzichten en steun.
Deze ervaring heeft me geleerd om niets te geloven wat ik lees in gedrukte vorm - praat over het grootste verhaal dat ooit is verteld!
Eind maart verscheen ze in de show aanbreken van de dagmet schrijver Jason Sheeler (zie video hieronder), en de twee waren erg vriendelijk, en op een gegeven moment zei ze dat hij 'lief' was. Zijn natuurlijk een moeilijke situatie, want het moet heel moeilijk zijn om te zien dat je leven en levensonderhoud worden besproken door onbekenden. Aan de andere kant staat ze in een openbaar medium en moet ze er rekening mee houden dat het af en toe niet alleen om mooie glimmende schoenen gaat. Wat is jouw mening?
Meer Sea of Shoes Fallout: 'Ik hou echt van Jane Aldridge', zegt Texas Monthly Profile Writer
De modeblogosfeer ontplofte gisteren nadat een artikel dat Jason Sheeler schreef over Sea of Shoes-blogger Jane Aldridge voor Texas Monthly online begon te circuleren. Het stuk was een lang profiel, gepubliceerd nadat Sheeler vier weken bij Jane en haar familie had doorgebracht, waarin hij ongetwijfeld veel citaten en anekdotes verzamelde. Welnu, enkele citaten van Jane, met name deze: 'Waarom zou ik naar de universiteit gaan? Ik doe al wat ik wil. leidde tot veel online discussie, veel niet zo leuk. Jane vuurde gisteren een weerlegging af en beweerde dat het citaat van de universiteit "overduidelijk verzonnen" was en dat het Texas Monthly-artikel in het algemeen "voor het grootste deel" was. extreem vleiend, maar schromelijk overdreven en zeer gestileerd." Ze bekritiseerde The Cut ook omdat ze citaten uit hun context haalde en over haar kleine zuster, Carola. In een bericht op de Texas Monthly-blog vandaag, weegt Sheeler af om zowel zichzelf als zijn tijdschrift behoorlijk welsprekend te verdedigen, de blogosfeer verwijten voor hun aandeel in het creëren van wat hij een 'tragikomische storm' noemt. Hij komt ook op voor Jane en haar familie...
-
Door Cheryl Wischhover
10 april 2014