Foto: met dank aan Calle del Mar
Toen Aza Ziegler haar scriptiecollectie presenteerde als senior student modevormgeving bij Pratt, dacht ze dat de volgende stap in haar carrière zou zijn om halsoverkop te gaan freelancen voor andere ontwerpers. In plaats daarvan merkte ze dat ze internationale bestellingen uitvoerde voor: Calle del Mar, het label dat ze op de universiteit had gemaakt. Een paar jaar later betaalt het kleurrijke merk van Ziegler niet alleen haar salaris, maar trekt het ook een toegewijde aanhang met coole meiden zoals Beyoncé-protégés Chloe en Halle.
Hoe is Ziegler in zo'n korte tijd van student naar zzp'er gegaan? Het begon met haar vermogen om kleding te creëren die echt een levensstijl lijkt te belichamen - iets waar veel ontwerpers over praten, maar velen worstelen om te realiseren. Nadat hij naar New York was verhuisd voor school, werd Ziegler's heimwee naar het zonovergoten, gemakkelijke land van eindeloze zomers uit Californië het startpunt voor wat later Calle del Mar zou worden.
"Calle del Mar is eigenlijk de straat waar ik ben opgegroeid", zegt Ziegler aan de telefoon. "Als je de straat op draait, zie je de oceaan tussen de bomen, en die glinstert. Het is een soort meditatief moment."
Zelfs als je Ziegler's jeugdstraat in Noord-Californië nog nooit hebt gezien, is het gemakkelijk om te zien hoe haar herinneringen zich in haar manifesteren kleding, van de sprankeling van haar met pailletten gevulde organzastukken tot de geborduurde golfpatches die op jurken en collegejassen verschijnen. Ziegler's vermogen om ontwerpen te creëren die zowel tomboy-achtig als grillig vrouwelijk zijn zonder concessies te doen, voelt als een verfrissend alternatief voor androgynie in een post-gender modelandschap. En met aparte items die gemakkelijk genoeg zijn om rond een kampvuur aan het strand te zitten en speciaal genoeg voor een avondje uit, is het gemakkelijk om je een dromerig leven in Californië voor te stellen in kleding uit de Calle del Mar.
Haar vermogen om een visie op een hele manier van leven te creëren door middel van haar kleding, is iets wat Ziegler zegt dat ze heeft geleerd van haar ouders, Mel en Patricia Ziegler, die stichtten Bananen republiek.
"Mijn vader was een schrijver en mijn moeder was een kunstenaar. Ze zouden handgemaakte catalogi maken waarin ze deze verhalen gewoon vertelden. Ze kochten vintage kleding en mijn moeder repareerde ze en dan verkochten ze ze", legt Ziegler uit over de oorsprong van Banana Republic voordat haar ouders het bedrijf verkochten aan Gat in de jaren '80. Hun liefde voor vintage breidde zich uit tot hoe ze haar als klein meisje kleedden, zo erg zelfs dat Ziegler zich dat allemaal herinnert voordat ze leerde naaien.
Ziegler houdt vol dat het oprichten van een kledingmerk met een bekende naam eigenlijk minder invloed op haar jeugd had dan mensen misschien denken. Toch is de creatieve sfeer die Ziegler's ouders voor haar en haar broer Zio (zelf een kunstenaar die heeft samengewerkt met bestelwagens en exposeerde zijn schilderijen wereldwijd) heeft haar zeker gevormd.
"Ik heb veel van mijn kleding gemaakt toen mijn moeder opgroeide", zegt ze. "Ik had geen kabel. Wij tekenden; we speelden buiten."
Het was de kracht van haar visuele verhalen en samenhangende esthetiek die Ziegler's carrière een kickstart gaven, omdat het haar een plaats op de catwalk bij Pratt opleverde en later een plek in de Brooklyn Fashion + Design Accelerator. Ziegler's zorgvuldige samenstelling door middel van mooie, maar toegankelijke beelden - vrienden en zichzelf bevoordelen boven professionele modellen die dragen haar kleding - hielp haar ook een gezonde Instagram-aanhang op te bouwen die haar in contact bracht met nog meer klanten in de VS en Buitenland. Toen ze uiteindelijk besloot om direct-to-consumer te gaan, was dat deels uit een verlangen om nauwer contact te maken met de mensen die haar producten kopen.
"Ik wilde echt een relatie met die mensen hebben op dezelfde manier als ik deed met de mensen die de kleding maakten", zegt ze.
Omdat al haar kleding in de VS wordt gemaakt, heeft Ziegler een diepe relatie met de fabrieken en mensen die haar kleding produceren, zozeer zelfs dat ze een fabrieksopziener met wie ze samenwerkt 'een mentor' noemt. Hoewel ze het relationele aspect en de tactiele voldoening aanhaalt van het daadwerkelijk krijgen van om de kledingstukken als het allerbelangrijkste te zien en aan te raken, is het duidelijk dat de sociale en ecologische voordelen van lokaal produceren haar ook niet ontgaan.
"Ik geef veel om onze aarde en de mooie plekken erop, en ik denk dat we rekening moeten houden met de invloed die mode heeft op die aarde", zegt ze.
Hoewel het tegenwoordig een populair idee is om lippendienst te bewijzen, kijkt Ziegler eigenlijk al jaren naar mode milieu-lens sinds haar tienerjaren, toen ze een upcycled kledinglijn ontwierp "gewoon voor de lol" waardoor ze een opgeschreven in WWD.
"Ik denk dat het belangrijk is dat de mensen die de kleding maken het leuk vinden om het te doen en goed betaald worden en in staat zijn om voor zichzelf te zorgen."
De goede vibes even sterk houden voor de kledingmakers en kledingdragers is een zeldzaamheid in de modewereld, maar met een sterk moreel kompas en even sterke ontwerpvaardigheden, is Ziegler klaar voor de uitdaging.
Wil je als eerste het laatste nieuws uit de mode-industrie? Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.