Hoe Creatures of Comfort een collectie voor Fashion Week samenstelt

Op een modderige maandagmiddag nam ik trein 6 naar het centrum om mee te praten Jade Lai, de oprichter en ontwerper van Wezens van comfort, over hoe de voorbereidingen voor haar catwalkshow verliepen. Er waren nog 10 dagen te gaan. Toen ik aankwam, stond Lai voor een spiegel op amper twee passen van de liftdeuren, met behulp van zichzelf als een fit model en instructies gaf aan een riool dat haar in een lange, bruine jurk spelde.

Welkom bij de modeweek!

Na een paar minuten de taille te hebben aangepast - het moest iets naar binnen komen - trok ze een oversized herenoverhemd en broek aan om te gaan zitten en te kletsen. Lai is niet alleen lang en mager met veel smaak, maar ze is ook uitzonderlijk chill, zelfs in een van de drukste tijden van haar jaar.

Dus, pas je de kleding meestal zelf aan?

We hebben paspoppen. Enkelen van ons zijn hier erg lang met iets andere lichaamsvormen. Ik heb brede schouders en iemand anders heeft grote heupen, dus we passen het allemaal een beetje aan om er zeker van te zijn dat het past.

Je doet al een paar jaar shows. Wordt de voorbereiding met elk seizoen gemakkelijker?

Mijn team is eraan gewend geraakt om de show samen te stellen, dus we [hebben dingen gedaan] veel eerder wat de voorbereiding betreft. Dit seizoen hebben we zeer vroeg een locatie gevonden, dus dat was een grote opluchting voor ons. Nu proberen we monsters klaar te krijgen. Als je hier op vrijdag was, hadden we maar vijf of zes dingen, en in het weekend kregen we nog veel meer. Vandaag kregen we een enorme zending truien binnen. We naaien aan de achterkant en doen de laatste aanpassingen.

Wat is het concept voor deze collectie?

Het concept is de ontsnapping. Het idee is een soort bankoverval/Hawaiiaans uitje. Dus er is de ontsnapping uit de overval, en dan is er de ontsnapping die een vakantie is. Het is veel herenkleding, Hawaiiaanse prints, "Bonnie en Clyde."

Praat me door een seizoen. Je bedenkt het concept voor de show, en dan?

Er is veel onderzoek als ik eenmaal met een idee op de proppen kom. Ik onderzoek oude foto's en afbeeldingen en kostuums en hoe dingen zijn gemaakt, hoe deze verhalen allemaal samen kunnen komen. Dan wordt er veel gekeken naar stoffen. Ik kijk elke dag minstens twee weken naar stoffen. Je moet uitzoeken wat je maakt, hoe ze bij elkaar passen. Dan vind je kleuren en bestel je stoffen. Terwijl u wacht op de voorbeeldstof, die ongeveer twee maanden duurt, begin ik met het ontwerpen van silhouetten en werk ik samen met mijn patroonmaker en het maken van mousseline-stukken. En als dan de echte stof komt - je ziet de stof niet [van tevoren] en het kan een stuk dikker zijn - moet je veel correcties maken. En dan moet je die allemaal samenvoegen, details, lengtes en bepaalde elementen uitzoeken.

Ik werk ook met een sweaterontwerper die aan het begin van het seizoen binnenkomt nadat ik de garens heb uitgezocht. We maken schetsen. Op die manier werken we samen met veel buitenlandse fabrikanten. Het lijkt alsof het makkelijker is met het buitenland omdat je een schets maakt, dan een tech pack stuurt en drie weken later sturen ze een compleet product.

Drapeer je het zelf, of schets je de ontwerpen en geef je het af?

Ik heb onlangs een ontwerper ingehuurd, dus ik schets ze, en dan vertel ik haar alles wat ik wil doen en ze schetst dat opnieuw en dan gaat het naar de patroonmaker. Maar ik werk nog steeds met de beslagmaker.

Omdat je twee winkels hebt en je eigen producten verkoopt, naast die van andere ontwerpers, heb je bij het ontwerpen van een collectie het gevoel dat je op voorhand aan het merchandising bent?

Ja. Er is niet veel tijd om vooraf te bedenken wat er zal worden geproduceerd als we de show samenstellen, maar ik probeer het zeker te verkopen, zodat we weten dat het verkoopbaar zal zijn. Omdat andere kopers de neiging hebben om echt van de landingsbaan te kopen, dus ik probeer altijd erachter te komen wat verkoopbaar is. Sommige stukken die we maken gaan nooit de winkel in omdat we hele dure stoffen gebruiken voor grote silhouetten. Zodra ik het voor groothandel markeer, zou het te duur zijn.

Je zei dat je je locatie eerder dan normaal had gevonden. Wanneer heb je hem op slot gedaan?

Eind november. Het lukte. Vorig seizoen vonden we de perfecte locatie voor onze laatste show. Het was zo mooi, en het is niet gelukt. Ik boekte het vier maanden vooruit en ik dacht: "Dit is het, ik weet dat dit het is." [Maar] op het laatste moment moest ik naar een locatie die voor mij saai was. Ik was niet zo blij met dat van vorig seizoen. Het is een hele ervaring, en als ik zoveel geld betaal en een show doe, wil ik dat alles perfect is.

Voel je je qua locatie verplicht om te laten zien waar iedereen doet?

In het verleden, vooral toen ik begon te vertonen, probeerde ik in het gebied te blijven waarvan ik wist dat alle redacteuren zich zouden bevinden, zoals Chelsea by Milk [Studios]. Maar aangezien ik steeds meer doe en dit al langer doe, denk ik dat het misschien goed voor me is om iets speciaals te vinden. De mensen die zorgen zullen komen. Het is niet zo dat ik wil dat het hele dorp komt. Ik wil dat de speciale mensen die echt om de collectie geven het gevoel hebben dat het een bijzondere, unieke ervaring is.

Wat is je showbudget?

Ik heb een idee hoeveel ik betaal voor de locatie, casting, modellen, stylisten, maar soms weet ik niet eens zoveel. Ik heb een soort van budget in gedachten. Het is veel. Daarom is sponsoring belangrijk. Omdat het een Hawaïaans bankroverthema is [dit seizoen], hebben we gekeken naar bewakingsbedrijven en Hawaïaanse luchtvaartmaatschappijen en macadamianoten. We proberen bedrijven te vinden die zinvol zijn om mee samen te werken en te helpen bij het promoten.

[Het budget] is niet zo'n $ 100.000. We zijn nog steeds een klein bedrijf. Als we een productierun doen, moeten we al dit geld opzij zetten om te produceren en dan moeten we wachten tot het in de winkel wordt verkocht. Het is stressvol. De ontwerpers waarmee we werken, moeten altijd tegelijkertijd betaald worden en daar betalen wij voor.

Wat is de rol van een producer in dit alles?

Ze houdt zich voornamelijk bezig met de locatie. Wat ze eigenlijk doet, is ervoor zorgen dat de show gebeurt. Ze communiceert met de mensen op de locatie, de verlichting, als ik eenmaal muziek heb bedacht, komt ze met een schema, de zitplaatsen, ervoor zorgen dat iedereen alles heeft wat ze nodig hebben voor de show, zoals monitoren en koptelefoon. Samen met mijn team werken aan hoeveel dressoirs we nodig hebben, backstage coördinator, handwerkdienst.

Juist, alle spullen die er moeten zijn. Wat doet je PR-team dan?
Ze verspreiden uitnodigingen en zorgen ervoor dat redacteuren en VIP's worden uitgenodigd. Zitplaatsen grafieken. Inchecken aan de voorkant van het huis.

Wanneer giet je het?

Mijn casting dit seizoen is zaterdag, zondag en maandag, dus een paar dagen voor de show. Je kunt niet te vroeg casten omdat de meisjes niet in de stad zijn. Dan moeten we looks doen - dus donderdag en vrijdag is het mijn stylist die onze looks samenstelt. Daarna casten we de meisjes en passen we twee dagen voor de show de fittingen toe.

Doe je op dit moment ook zelf de verkoop of ben je helemaal bezig met de collectie?

Ik doe de dagelijkse dingen niet meer echt. Ik heb een operations manager, dus zij houdt toezicht. Ik heb de hele tijd vergaderingen met elke afdeling, maar mijn focus ligt nu echt op design. Ik heb een afspraak met [het verkoopteam], dus ze vertellen me wat er aan de hand is.

Wanneer heb je de twee gescheiden?

Vrij recent. Ik zat er nog steeds erg bovenop tot de afgelopen twee of drie seizoenen toen we serieus begonnen met het tonen van de collectie. Ik ben ook een soort van versoepeling van het kopen voor de winkel.

Wat is er veranderd waardoor je die overstap hebt gemaakt?

Het is veel werk. En ik word enthousiaster van het maken van de collectie dan van het kijken naar die van anderen. Er zijn nog steeds ontwerpers waar ik nog steeds erg enthousiast over ben, vooral Europese en enkele New Yorkse ontwerpers, zoals Mona [Kowalska, van A Détacher] bijvoorbeeld, die nog erg fris en interessant is. Maar na een tijdje denk ik dat veel dingen er ongeveer hetzelfde uit gaan zien.

Wat is voor uw eigen merk de verkoopverdeling tussen groothandel en wat u in uw eigen winkel verkoopt?

Ik denk dat het fluctueert. We hebben twee winkels en een online winkel en mogelijk openen we dit jaar een nieuwe winkel. We zijn niet in warenhuizen, maar we hopen grotere accounts te krijgen omdat ze onze productie kunnen ondersteunen. Maar we zijn onze eigen grootste koper van ons merk. Ik zou zeggen dat 30 tot 40 procent uit andere winkels komt, en de rest is van ons.

Toen u kocht, liet u uw eigen lijn bepalen hoe u bij andere merken kocht?

Niet zozeer in het begin, maar nu de collectie groter is, ja. Er zijn zeker ontwerpers waar ik van hou met wie ik werk, maar ik probeer dingen te vinden die niet zo concurreren met onze eigen lijn. Ik ben bang dat als we eenmaal grotendeels Creatures of Comfort zijn, mensen niet meer naar de winkel willen komen.

Wat vind je van het doen van resort en pre-fall?

We zijn nog niet begonnen met die seizoenen, maar we denken erover om misschien een resort te gaan doen. Ik geloof niet echt in pre-fall omdat ik als retailer weet dat pre-fall echt... het is nog steeds erg warm en mensen kopen nog steeds voor de zomer. Mensen verzenden echt in juni / juli, dus het is niet logisch; het is echt vroeg, maar dan willen mensen nog steeds zomer- en badpakken [kopen].

Ik denk niet dat dat een erg belangrijke verzameling is, maar ik kon zien hoe resort logisch is omdat resort rondloopt November, dus mensen maken zich op voor vakantie of veel mensen doen 'koop nu, draag nu', dus misschien is het kouder spullen. Hij kan langer in de winkel staan. Hij ligt eind november in de winkel en dan hoef je hem pas eind mei in de aanbieding te zetten, dus ik denk dat het voor kopers veel waar voor hun geld is. Ze breken voor de zomerverkoop in mei, en omdat het resort lichter is, kunnen ze het langer op de grond houden.

In hoeverre ontwerp je in de richting van wat echt goed gaat verkopen?

Ik heb het gevoel dat iedereen zo ontwerpt. Je zit niet meer op de kunstacademie. Nog voordat we de collectie doen, weten we wat onze klant wil en wie onze vrouwen zijn. Ik ontwerp zeker bepaalde dingen, zoals een bestverkochte jurk - iets dat er goed uit kan zien bij elk lichaamstype. Het hoeft niet iets banaals te zijn, maar we denken aan alle verschillende soorten vrouwen die het kunnen dragen. Meestal is iets eenvoudigs het juiste.

Wat heb je geleerd dat het beste voor jou verkoopt?

Grote, lompe dingen. Broeken beginnen echt goed te verkopen. We doen veel dingen met een hoge taille, dus het flatteert veel lichamen.

Wanneer vallen de stresspunten in jouw jaar?

De stresspunten zijn nu-achtig en januari, februari, want dan wil iedereen zijn nieuwe seizoen verzenden, en dan ook augustus.

Word je überhaupt sociaal tijdens de modeweek?

Ik weet het niet. Ik heb het gevoel dat ik mezelf moet trainen om socialer te zijn. Maar ik ben oud, weet je? Ik wil gewoon lezen en dutjes doen. Ik word wel socialer, denk ik, omdat veel van mijn vrienden in de stad zijn en ik ze moet zien - vooral veel van mijn L.A.-vrienden.