Hoe Melissa Battifarano de moderanglijst beklom om te ontwerpen voor Rihanna's Fenty x Puma-lijn

In onze langlopende serie, "Hoe ik het maak", we praten met mensen die hun brood verdienen in de mode-industrie over hoe ze inbraken en succes hebben gevonden.

Melissa Battifarano's carrièrepad in de mode had zeker zijn wendingen voordat ze belandde waar ze nu is. Momenteel is ze de Design Director voor Rihanna's Fenty x Puma lijn, maar eerdere werkervaringen hebben Battifarano van New York naar Boston en de rest van de wereld gebracht, verspreid over herenkleding, dameskleding, activewear en de stedelijke markt. Het bereiken van haar droombaan was het resultaat van geduld, vasthoudendheid en hard werken.

Geboren en getogen in New York, was Battifarano aanwezig FIT en studeerde breigoed. Tijdens de ontwerpschool liep ze stage bij Tommy Hilfiger, wat uiteindelijk leidde tot haar eerste baan voor de herenkledingafdeling van het merk om te werken aan breisels en truien. In die tijd, eind jaren '90 en begin jaren negentig, was de stedelijke markt erg populair, zegt Battifarano. En na het lezen van een profiel over Marc Eckō, oprichter van Eckō Enterprises en

Complex Tijdschrift, in The New York Times, schreef ze hem een ​​brief - "Ik heb eigenlijk een brief geschreven", herhaalde Battifarano - om te zeggen dat ze een fan was van zijn merk. Een paar maanden later huurde hij haar in als ontwerper voor zijn modelijn, Eckō Unlimited.

Van Eckō ging Battifarano naar P. Diddy's Sean John lijn, waarvan ze zich herinnert dat het een geweldige ervaring was die in 2004 een prijs opleverde voor CFDA Ontwerper van herenkleding van het jaar. "We hadden grote budgetten en moesten naar Italië, Londen en Tokio reizen", zegt ze. "Voor een jonge ontwerper heeft het mijn carrière echt omhooggeschoten." Maar wanneer een markt zijn hoogtepunt bereikt, kan hij vaak een duikvlucht nemen, wat Battifarano ervoer voor stedelijke mode. Vanaf dat moment waren er tegenslagen als het ging om het vinden van een nieuwe baan elders. "Ik wilde een duidelijk traject in mijn carrière maken en in Ralph Lauren of de Gap", zegt ze. "Maar ik kon niet aangenomen worden omdat ik werd gezien als stedenbouwkundige." Ze nam uiteindelijk "een enorm salaris, verhuisde naar Boston en werkte voor Puma" - haar eerste kijkje in de sportkledingindustrie.

In de daaropvolgende jaren ging ze damesmode ontwerpen voor Kampioen en herenkleding voor Ralph Lauren, die uiteindelijk landt op Fila waar ze de kriebels begon te krijgen voor iets nieuws. "Ik wilde echt weggaan en uitgedaagd worden", zegt Battifarano. Al snel werd ze ingehuurd om te lanceren Tory Burchde athleisure-lijn, Tory Sport, anno 2015. "Ik realiseerde me dat ik echt kan veranderen als mannenontwerper of als vrouwenontwerper", zegt ze. "Het was een prachtige bevestiging."

Het was om Poema waar de oude baas van Battifarano contact had opgenomen en een nieuwe kans had genoemd met Rihanna's Fenty x Puma-team. Na een interview met de popster werd Battifarano ingehuurd om het merk te helpen opbouwen voor zijn debuut catwalkshow tijdens de New York Fashion Week in februari. En het harde werk werpt zijn vruchten af: sinds Rihanna samenwerkte met Puma, heeft het bedrijf een enorme boost in verkoop onder haar vrouwelijke klanten.

De dag ervoor nam Battifarano deel aan een recent panel over persoonlijke stijl voor Het andere festival in New York praatte de ontwerper met Fashionista over de invloed van streetwear op high fashion, de evolutie van activewear en de (niet vaak besproken) genderkloof in de mode-industrie.

Hoe verschilt jouw rol als ontwerper bij Fenty x Puma van activewear-merken zoals Champion en Tory Sport?

U noemde zojuist drie zeer verschillende merken, en ik had twee van de drie gelijk toen ze begonnen. Dus ik denk dat het werken voor een bedrijf als Champion zijn erfenis neemt en het elk seizoen opnieuw uitvindt. Maar daar kun je niet te ver van afwijken, want de klant is gewend te kopen wat hij gewend is te kopen.

Toen ik bij Tory Sport was, probeerden we erachter te komen wat we wilden worden. Meer technisch? Meer mode? Waar is de klant naar op zoek? We zijn erin geslaagd om een ​​50-50 verdeling naar de lijn te krijgen. De helft daarvan is prestatie-slijtage, en dat merk je. In die kleren kun je een marathon lopen. Ze hadden gelijmde naden, sneldrogende, eersteklas actieve Italiaanse stoffen. Omgekeerd had het een modecomponent. Het was meer athleisure. Je zou het naar de sportschool kunnen dragen, na de sportschool. Het is weekendkleding, maar het had nog steeds een technische bocht.

Met mijn huidige functie is het zeker actief geïnspireerde mode. Je kunt zeker in verschillende stukken trainen, maar je denkt aan wiens naam op het etiket staat. Het is Rihanna. als de Creatief directeur van Puma, het is haar visie en wat zij van een actieve levensstijl vindt. Maar het is mode.

Zie je ook dat activewear high fashion beïnvloedt?

Ik had even de tijd om naar de resortshows te kijken en het eerste waar ik naar keek was? Givenchy. Je kunt me niet vertellen dat het geen borderline activewear is met de tape op de broek. Gucci resort had hoodies en shirts met een groot klassiek logo. Het is eigenlijk wild om naar te kijken. Jonathan AndersonDe nieuwe samenwerking met A$AP Rocky is een heel athleisure-ding met trainingspakken en grafische logo's. The sky is the limit en het zal echt blijven groeien zonder tekenen van stoppen.

Streetwear heeft ook een enorm moment in de high fashion. Zag je dat aanslaan?

Het verandert van jaar tot jaar, zelfs vier jaar geleden. Toen streetwear begon, had je het over Diamond Supply, Prohibit, Mishka en die merken. Ik weet niet eens of ze er nog zijn. Wat is eigenlijk nog streetwear? Is het Stussy? Het is zo'n overkoepelende term dat het moeilijk is om streetwear te definiëren. Is Openbare school straatkleding? Is Vrienden straatkleding? Het is echt mode. Het is gewoon mode.

Herenkleding bevindt zich ook in zo'n interessante tijd. Ik had een gesprek met een ontwerper die erg ingeburgerd is in de damesmodemarkt en die voor mannen wil gaan doen. Wat betekent dat? Hij heeft een after-five-lijn, hij doet rode loper voor vrouwen en cocktailjurken. Hij zei dat hij geen kleren kan vinden die hij wil dragen. Herenkleding is erg interessant, en ik denk dat Public School het heel goed doet. Komt van mannen, het is cool om te zien. Niemand gaf ooit iets om herenkleding. Het is zeker een veranderend landschap.

Toen je werkte bij herenkledinglabels als Sean Jean, Ralph Lauren en Tommy Hilfiger. Was het vaak een mannelijke werkomgeving?

Ik was zeker de enige vrouw. Ik was lange tijd de enige vrouw. Vroeger was het een jongensclub.

Vond je dat uitdagend?

Ik had niet zo'n moeite om erbij te horen. Ik was begin twintig en ik heb me gewoon een weg omhoog gebaand als ontwerper. Ik had de mentaliteit: 'Ik kom uit Jersey. Dit is wat ik denk. Ik zal luid zijn en dat in mijn voordeel gebruiken." En het werkte.

Denk je dat er nu een betere vertegenwoordiging is binnen de werkomgeving bij herenkledinglabels?

Er is zeker een betere vertegenwoordiging. Ik denk dat het in die tijd veel meer was, ik weet niet hoe ik het moet zeggen, maar kerk en staat, heel gescheiden. De mensen die in die industrie werkten, waren meestal grafisch ontwerpers en grafisch ontwerp werd ook meer door mannen gedomineerd. Het was zeker een andere tijd. Nu is [herenkleding] meer divers, godzijdank. Het moest veranderen. Toen ik begon, hadden mensen het gevoel dat je een kerel moest zijn om herenkleding te ontwerpen.

Maar als je kijkt naar wie de damesmodelijnen of deze grote modehuizen runt, dan zijn het ook vooral mannen.

Ik vind het eigenlijk seksistisch. Het is bizar hoe de meeste van deze huizen, negen van de tien huizen, door mannen zijn ontworpen. Spaar voor Phoebe Philo, Stella [McCartney]... Elk wordt gerund door een mannelijke ontwerper. Ik bedoel, wat voor soort glazen plafond is dat? Kijk naar de creatieve regisseurs, het zijn allemaal kerels. Nog steeds, je gaat naar een bedrijf als Ralph en het bestuur is allemaal kerels. Zo is het zeker nog. We kunnen praten over de financiële gevolgen en de salariskloof, het is er zeker nog steeds. Mensen willen er niet over praten in de mode, omdat het zo is - het zit niet vast in die genderkloof die gewoonlijk wordt geassocieerd met sectoren als bankieren of financiën. Maar vrouwen moeten nog steeds 10 keer zo hard vechten denk ik [in de mode.]

Heb je tijdens je carrière vrouwelijke mentoren gehad?

Ik heb echt met een aantal geweldige vrouwen gewerkt. Eén vrouw in het bijzonder is van mijn eerste baan in dameskleding bij Kampioen. Haar naam is Denise Smith en ze kwam uit Nike en Adidas, deze echt geweldige actieve bedrijven. Toen ik begon, was ik erg onzeker over mezelf. Ik ben een behoorlijk luidruchtige, zelfverzekerde vrouw met een sterke persoonlijkheid, en ik was dus zenuwachtig om een ​​fout te maken. Iets wat ze altijd tegen me zei, is dat je geen fout gaat maken en dat het niet het einde van de wereld is. Het is kleding. Ze gaf me het vertrouwen om mijn werk te doen, en als ik fouten maak, zal ik het begrijpen en begrijpen voor de volgende keer. Ze werkt nu weer bij Puma, dus de cirkel is bijna rond.

Wat is je advies voor ontwerpers die verder willen met hun carrière?

Je moet jezelf blijven uitdagen. En jijzelf bent je ergste criticus: “Ik kan alleen maar” dit” of “Ik kan alleen herentruien doen.” Hoe weet je dat, tenzij je het probeert? In deze branche kun je niet tegen stilstand. Als je me drie jaar geleden had verteld - toen ik bij Fila zat te vervelen - dat ik over een jaar met Rihanna zou werken, zou ik hebben gezegd: 'Waar heb je het over? Dat kan ik niet.” Streef ernaar en je kunt het. Doe het onderzoek, het beenwerk en je kunt het. Alles waar je je zinnen op zet, blijf er maar ja tegen zeggen en je zult het doen.

Dit interview is bewerkt en ingekort.

Wil je meer fashionista's? Schrijf u in voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang ons direct in uw inbox.