Als de oplossing van elk probleem lijkt te leiden tot een ander probleem, wat doe je dan? Textielwetenschap biedt een weg vooruit voor een industrie van $ 2,5 biljoen.
Een van de uiterlijk meest glamoureuze industrieën is intern heel anders.
Hoewel het altijd chic en droomachtig is mode weken en catwalkshows, de industrie is een van de krachtigste als het gaat om effecten op onze klimaat. Op dit moment wordt deze macht ten kwade gebruikt.
De $ 2,5 biljoen mode-industrie rekeningen voor ten minste 10% van de wereldwijde koolstofemissies jaarlijks. Naast de CO2-uitstoot is het waterverbruik een probleem: de mode-industrie gebruikt jaarlijks minstens 93 miljard kubieke meter van water en produceert volgens de World ten minste 20% van het wereldwijde afvalwater afkomstig van kledingkleurstoffen en -behandelingen Bank.
De stoffen en textiel die voor mode worden gebruikt, vormen een groot deel van de milieu-impact van de industrie. Dr. Preeti Arya, een assistent-professor aan Mode Instituut voor Technologie
, suggereert dat vezels, stoffen en textiel verantwoordelijk zijn voor maar liefst 70% van de totale milieu-impact van mode. Of het nu gaat om op aardolie gebaseerde synthetische stoffen of van natuurlijke oorsprong, grondstoffen moeten worden omgezet in vezels, die ofwel worden gekweekt of kunstmatig worden gemaakt. Deze vezels worden vervolgens weefsels via een verscheidenheid aan andere processen voordat ze in kleding worden genaaid die wordt verzonden, te koop aangeboden en door de consument mee naar huis wordt genomen.De toekomst van mode en de impact ervan op het klimaat ligt in vezels en stoffen, die een enorm gewicht in de schaal leggen voor de totale milieu-impact van de industrie. Hoewel de ellende eindeloos en ontmoedigend lijkt, ligt het in de menselijke aard om oplossingen te willen vinden voor onze grootste problemen - en dat vereist innovatie.
Waarom stoffen en textiel zoveel gewicht in de schaal leggen als het om duurzaamheid gaat
Elke stof die we vandaag hebben, werd destijds gezien als een geweldige innovatie.
Gemaakt van kunststoffen, was polyester in de jaren veertig een wonderuitvinding. Je zou het schijnbaar eindeloos kunnen dragen zonder het te hoeven strijken of ander onderhoud. Nylon was een openbaring dat militaire kleding aangekleed, en tientallen jaren later werd het populair bij de consument door zijn geliefd gebruik bij Prada.
Bijna een eeuw na die opwinding leven we nu in de nasleep van de nadelen van deze eerste "wonderen." Hoe duurzaam en kneedbaar polyester ook is, het werpt microplastics af die schadelijk zijn voor de gezondheid implicaties nu gevonden in ons bloed en onze oceanen. De stoffen waarvan we beweren dat ze er dol op zijn, zijn ook de stoffen die we verspillen en jaarlijks deponeren een paar miljoen ton van textielafval op stortplaatsen of naar de verbrandingsoven sturen. De innovaties van vandaag moeten de vergissingen uit het verleden herstellen, zoals het gebruik van zwaar plastic en hyperconsumptie, en tegelijkertijd de weg voorwaarts verlichten.
Ondanks alle nadelen van kunststoffen (en verder denken dan mode), heeft het materiaal krachtige eigenschappen die andere natuurlijke vezels niet bezitten, vooral in de geneeskunde. Een toekomst voorstellen die plasticvrij is, zou voor velen misschien ideaal zijn, maar hoe zit het met de enorme hoeveelheid plastic die we al hebben geproduceerd?
Sommigen beweren dat de beste weg voorwaarts is om manieren te vinden om het plastic dat er is te hergebruiken.
"We hebben nog steeds deze technische stoffen en ze zullen technische oplossingen nodig hebben om ze te recyclen en te beheren", zegt Kathleen Talbot, chief sustainability officer bij Hervorming. "Als we letterlijk met onze vingers zouden kunnen knippen, zouden we waarschijnlijk onze afhankelijkheid [van plastic] verminderen... bestaan, is een van hun voordelen ten opzichte van natuurlijke vezels dat ze veel meer kunnen worden gerecycled gemakkelijk."
Het recyclen van plastic is een intensief proces en een synthetische vezel kan maar zo vaak worden gerecycled, aldus dr. Arya. Maar het is nog altijd beter dan niets. Dit is het probleem: hoewel we technisch alleen kunststoffen kunnen recyclen een minderheid van plastic afval daadwerkelijk wordt gerecycled, volgens de Environmental Protection Agency. En het probleem met de overgrote meerderheid van het plastic dat op stortplaatsen belandt, is dat het honderden jaren kan duren of tot een letterlijke millennium te ontbinden.
Dit is waar innovaties graag CiCLO kom binnen.
CiCLO is een textieltechnologie die ernaar streeft om synthetische, plastic vezels natuurlijke vezels op moleculair niveau na te bootsen, om een vergelijkbare mate van biologische afbreekbaarheid te bereiken. Het wordt ondersteund door in Nederland gevestigde Mode ten goede, een incubator gewijd aan het investeren in de duurzame ideeën van de mode, gericht op goede materialen, economie, energie, water en levensonderhoud. (Fashion for Good stond ook achter enkele van de meest spraakmakende materiële startups in de mode, zoals Lucro En MYCL.)
CiCLO is een additief dat de afzetting van voedingsstoffen in de polymeren van synthetische vezels stimuleert microbe-metabolisatie, die de algehele afbraak en omzetting in natuurlijk voorkomende stoffen bevordert voedingsstoffen. Dit creëert een proces dat vergelijkbaar is met hoe een natuurlijke vezel zou ontbinden. Opkomende bedrijven zoals activewear lijn Definite Articles en medisch scrubsmaker Welles gebruiken het met de bedoeling hun producten circulair te maken. Maar een vraag en voorzichtige scepsis doemt op: als de met CiCLO behandelde synthetische vezels afbreken, worden ze dan meer microplastics of veranderen ze in een natuurlijk materiaal op moleculair niveau?
"Er zijn een aantal verschillende soorten additieven die worden gepromoot als een oplossing voor een deel van de plasticvervuiling - daar zou ik heel voorzichtig mee zijn," Saskia van Gendt, van Rothy hoofd duurzaamheid, zegt. "De belangrijkste handeling die die chemicaliën als additief kunnen hebben, is eigenlijk [om] het plastic in kleinere stukjes te maken, eigenlijk niet het plastic afbreken, zodat het onzichtbaar kan worden voor het menselijk oog, maar het lost niet noodzakelijkerwijs de afbreekbaarheid van het plastic op zelf."
CiCLO's onderzoek door derden beweert dat de afbraak van synthetische vezels uitsluitend voedingsstoffen wordt - geen microplastics. Maar het onderzoek naar de biologische afbraak van plastic bevindt zich in een vroeg stadium, wat sommigen tot zorgen baart.
Waarom composteerbare stoffen geen realistische oplossing zijn
Terwijl bedrijven nieuwe woorden gebruiken om duurzaamheid over te brengen, "composteerbaar" en "biologisch afbreekbaar" zullen veel vaker worden gebruikt - en soms door elkaar. Maar het is belangrijk om ze te onderscheiden en te benadrukken waarom dit misschien wel de nieuwste aflevering van greenwashing is.
Composteren omvat het mengen van ingrediënten om planten te bemesten en de gezondheid van de bodem te verbeteren. Biologisch afbreekbaar betekent dat het op natuurlijke wijze kan worden afgebroken door bacteriën en andere levende organismen. In theorie klinken beide als mogelijke oplossingen voor modeafval, maar zelfs als stoffen beweren composteerbaar te zijn, weten we dat de meeste volwassenen composteren niet Hoe dan ook.
"De uitdaging met 'composteerbaar' is dat het een niveau van inspanning en initiatief van de consument vereist waarvan ik zou willen dat het gemakkelijk was, maar het is gewoon niet realistisch," Bepaalde artikelen zegt oprichter Aaron Sanandres.
Biologisch afbreekbaar is ook een mooi woord en een leuk idee, maar sommigen beweren dat het uiteindelijk niet is wat we willen voor al onze kleding en accessoires.
"We willen niet dat onze materialen biologisch afbreekbaar zijn, omdat we willen dat onze materialen jarenlang, decennia lang, generaties lang worden gebruikt", zegt Greg Stillman, algemeen directeur van Material Science Company. Lassen van natuurlijke vezels, zegt.
Natural Fiber Welding creëert stofalternatieven met natuurlijke componenten, zoals leer deels gemaakt van kokosnootschil en rijstschil bijvoorbeeld Mirum genoemd. Zijn werk is gebaseerd op "de voedingscycli van moeder natuur die al letterlijk millennia bestaan, wat dat impliceert de ene manifestatie van een set moleculen en materiaal is het ontbijt, de lunch en het diner van een andere entiteit', zegt Stillman. In plaats van snel te ontbinden en uit elkaar te vallen, is het de bedoeling dat deze materialen producten worden die eeuwen meegaan.
Afval kan een krachtige hulpbron zijn
Over één ding zijn al deze bronnen het eens: de toekomst van mode is circulair.
"Om te praten over hoe de toekomst eruit ziet, zou ik beginnen met waar we nu zijn - meestal nog petrochemische, maagdelijke inputs, veel leer, productie waarbij merken de hele productie en de verantwoordelijkheid van het proces kunnen uitbesteden", zegt Rothy's van Gendt zegt. "Helaas worden producten nog steeds ontworpen voor korte seizoenen en gemaakt om uit elkaar te vallen, en die hele toeleveringsketen en het bedrijfsmodel creëren producten die bestemd zijn om te worden gestort. De visie op circulariteit is: hoe kunnen we beginnen met het creëren van een cirkel van wat nu een enkele reis is?"
Een circulair systeem ziet er anders uit tussen natuurlijke en synthetische materialen. Een met synthetische materialen kost enorm veel moeite en kan inhouden dat producten worden teruggenomen (wat Rothy's doet via zijn recycling programma, het starten van chemische processen om synthetische materialen te scheiden en ze vervolgens toe te voegen aan nieuwe melanges om als stoffen te gebruiken. Met natuurlijke materialen zoals hennep, katoen of Mirum van Natural Fiber Welding, maakt circulariteit al deel uit van het proces.
"Er zijn geen doodlopende wegen in moeder natuur", zegt Stillman. "Er zijn geen voorraden en stortplaatsen en verbrandingsovens om met plastic in moeder natuur om te gaan." In plaats daarvan, vervolgt hij, "is er een heel elegante oplossing."
Net als het mijnenveld van oplossingen in de mode, kunnen pogingen om natuurlijke materialen en vezels te gebruiken gemakkelijk worden omgedraaid tegen de tijd dat je de eindproduct: Kleurstoffen, chemische behandelingen en synthetische draden kunnen het uit die natuurlijke voedingskringlopen halen, waardoor hun circulariteit.
Het probleem van overconsumptie
Het huidige model voor de mode-industrie is gebouwd op een versnelling van de consumptie, waarbij je wordt aangespoord om meer te kopen en meer uit te geven, terwijl werknemers minder betaald krijgen en de planeet minder gezond wordt. Het is ontworpen om zo snel en goedkoop mogelijk te zijn, om zo eindeloos te zijn als de schermen waarop je scrolt, om zo verslavend en begeerlijk te zijn als uren besteed aan TikTok.
De val van de modevlucht en het groeiende bewustzijn van de gevaren ervan is nog maar net begonnen. Vorige "wake-up calls" naar de industrie hebben meestal kortetermijnschokken achtergelaten. Ondanks de 2013 Rana Plaza stort in - welke doodde duizenden kledingarbeiders en duizenden anderen ernstig gewond - arbeidspraktijken blijven grotendeels duister en ongereguleerd. Een recent Channel 4 exposé getiteld "Untold: Inside the Shein Machine" toont de hardnekkigheid en ernst van het probleem aan, aangezien van arbeiders voor het ultrasnelle modemerk wordt verwacht dat ze dagelijks 500 kledingstukken maken tegen lonen die ver onder leefbaar zijn.
Het vergroten van het consumentenbewustzijn is cruciaal, niet alleen om de consumptie te vertragen, maar ook om betere eisen te stellen aan de spelers die vastzitten in hun op winst gerichte manieren. Hoewel individuele beslissingen niet de belangrijkste boosdoener zijn - het is aan deze grote bedrijven om winst te maken, geld te steken in "groene" marketing en de status quo te handhaven om het beter te doen. Toch erkent Dr. Arya hoe moeilijk het kan zijn om te navigeren door greenwashing, economische druk en andere factoren die van invloed zijn op de manier waarop we winkelen. Haar aanbeveling: een mentaliteit om niet 'merkloyaal' te worden, maar eerder 'planeetloyaal'.
Een rotonde van eindeloze problemen - maar vele wegen vooruit
Bij het bespreken van innovatieve oplossingen voor vragen over duurzaamheid in de mode, kan het lijken alsof ze allemaal op een ontmoedigende manier een ander probleem in de hand werken.
Er is nog steeds het probleem van het afstoten van microplastic, dat zowel ons water als ons eigen lichaam vervuilt, en van de chemicaliën in kleurstoffen die gezondheidsproblemen kunnen opleveren allemaal hetzelfde. Hoewel overschakelen op natuurlijke vezels in theorie milieuvriendelijker klinkt, hebben sommige gewassen, zoals katoen, grote hoeveelheden water en pesticiden nodig, die landschappen kunnen verrukken.
Met technologieën zoals CiCLO die beweren plastic vezels af te breken, rijst de vraag of het ontbonden product iets is dat we in onze omgeving willen hebben. Maar dit onderzoek en deze innovatie vinden tenminste plaats.
"Technologie en innovatie in de ruimte zullen exponentieel groeien [zodat] we over 10 jaar waarschijnlijk echt circulaire garens zullen hebben", zegt Sanandres. "Hoe de toekomst eruit ziet, ik denk dat het heel anders zal zijn dan [wat] we vandaag zien. Maar dat betekent niet dat we kunnen negeren en afwachten."
Hoewel het een genuanceerd gesprek is dat ons naar onze meest doordachte innovaties zal duwen, is de toekomst van mode diep verweven met milieubewustzijn. En daarom zal het sterk worden beïnvloed door zijn stoffen, vezels en baanbrekende genialiteit.
Wil je meer Fashionista? Meld u aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang ons direct in uw inbox.