Jessica Wreed.
Foto: met dank aan Condé Nast
In onze langlopende serie "Hoe ik het maak", we praten met mensen die hun brood verdienen in de mode- en schoonheidsindustrie over hoe ze inbraken en succes vonden.
Terwijl de exacte rol van de hoofdredacteur kan constant in ontwikkeling zijn, het blijft een titel van eerbied en invloed, vooral wanneer het iemand beschrijft die een glossy titel draagt bij een grote uitgeverij als Condé Nast. Als een van de nieuwste die zich bij die gerespecteerde gelederen voegt, Jessica Wreed - wie werd de derde hoofdredacteur ooit van Verleiden in augustus nadat Michelle Lee het merk verliet - is zich terdege bewust van de mystiek en het belang van haar nieuwe baan.
Verleiden is een legacy-publicatie die in veel opzichten het concept van schoonheidsrapportage zoals het vandaag bestaat, heeft gecreëerd en vormgegeven. Een aanzienlijk percentage van degenen die momenteel in de schoonheidsmedia werken (inclusief ikzelf, hoewel ik nooit met Cruel overlapte) bracht een deel van hun carrière daar door, in een of andere hoedanigheid
. Het iconische rode "Best of Beauty"-zegel van het merk is een herkenbaar embleem van de invloed van de zogenaamde "Beauty Bible" op de industrie en op de verkoop van producten. Wreed voelt het gewicht van die verantwoordelijkheid."Op dit moment besteden we veel tijd aan het nadenken over [hoe verschillende] gemeenschappen aansluiten bij Verleiden, en hoe we beter een platform voor hen kunnen zijn, hen ten volle kunnen vertegenwoordigen en hun verhalen op de beste, meest authentieke manier kunnen vertellen", zegt Cruel. "Het is iets dat ik altijd al wilde doen als het om de zwarte gemeenschap ging in mijn persoonlijke ervaring, maar ik erkennen dat we dat moeten openen en een breder net moeten werpen omdat ons land zo divers is in ervaring en belangen. Die wil ik laten zien in Verleiden ook."
Maar als redacteur die is opgeklommen van postdoctorale stagiaire tot leider van een gevestigd tijdschrift (waar ze... eerder twee jaar in andere rollen heeft gediend), is Cruel minder gefocust op de uiterlijke kenmerken van haar nieuwe titel.
"De titel is één ding, maar het werk is waar ik echt wil dat mensen me van leren kennen. Ik wil geweldig werk doen", zegt ze tegen Fashionista. En ze verspilt geen tijd om aan dat werk te beginnen: het nummer van februari 2022, met Janet Jackson als coverster met een feature geschreven door Robin Givhan, markeerde de eerste Verleiden uitgifte onder leiding van Cruel. En het is nog maar het begin van haar grote plannen voor de titel.
Verderop bespreekt Cruel haar loopbaantraject, de erfenissen van het merk die ze hoopt te behouden, hoe ze dingen wil zien veranderen op Verleiden (en in de schoonheidsindustrie in het algemeen), wat ze zoekt in een nieuwe medewerker en vele andere inzichten.
Vertel me over je achtergrond en hoe je voor het eerst in de mediawereld terecht bent gekomen.
Ik ben opgegroeid in verschillende kleine steden in het zuiden, maar meestal in een stad genaamd Albany, Georgia. Ik wist niet echt wat ik later wilde worden, maar ik was goed op school. Ik denk dat ik op een dag gewoon uit alle onderwerpen heb besloten dat schrijven mijn favoriet is. In de negende klas moesten we deze loopbaanquiz doen en al deze carrières kwamen naar voren; journalist was een van hen. Vanaf dat moment dacht ik: 'Oké, wat kunnen journalisten doen?' En ik belandde op tijdschriften.
Ik voelde me aangetrokken tot de glamour. De gedachte dat ik naar New York City zou kunnen verhuizen en dit fantastische leven in de modetijdschriftenindustrie zou leiden, was aantrekkelijk, maar het was erg in tegenspraak met wat alle anderen in mijn familie hadden gedaan. Ik heb het geluk dat zowel mijn ouders als mijn grootouders afgestudeerd zijn - allemaal van historisch zwarte hogescholen en universiteiten - en dat mijn grootvader en mijn beide ouders dokters zijn. Dus toen ik binnenkwam en dacht: 'Ik wil journalist worden', zei mijn vader eerst: 'Oké, je gaat schrijven voor The New York Times.' En ik dacht: 'Eigenlijk denk ik dat ik voor modebladen wil schrijven.' Hij had zoiets van: 'Wat? Betalen mensen mensen om dat te doen?'
Maar sinds ik die quiz had gedaan en echt had nagedacht over wat dat voor mij zou kunnen betekenen, zat ik in een eenbaanstrein om daar te komen. Ik heb mijn diploma journalistiek en sociologie behaald en heb verschillende stages gelopen voordat ik mijn eerste baan kreeg.
Wat heeft ervoor gezorgd dat je specifiek in schoonheid bent beland?
Ik voelde me nooit echt geschikt voor mode in het bijzonder, maar toen ik begon met het doen van stages, kon ik terecht bij Zelf tijdschrift, dat ook een Condé Nast merk. Ik liep daar stage en bracht veel tijd door in de beauty closet, en het voelde gewoon zo toegankelijk voor mij.
Als iemand die uit een kleine stad komt, had ik geen Sephora in mijn stad. ik had geen Ulta in mijn stad. We hadden Sally Beauty, de drogisterij en schoonheidswinkels. Dus ik dacht: 'Als ik naar New York ga verhuizen en voor een tijdschrift ga werken, dan is dit beauty-ding [een onderwerp] waar de lokale bevolking in Albany, Georgia nog steeds aan kan deelnemen. Het rapporteert dat nog steeds toegankelijk zal zijn voor mensen in mijn familie, mensen die mijn vrienden nog steeds zijn in Georgië, of Midden-Amerika, of waar ze ook zijn.' Het was niet zo elitair als ik voelde dat mode was bij de tijd.
Ik realiseerde me ook toen ik begon met het krijgen van stages dat er niemand zoals ik in de buurt was. Ik zag zwarte vrouwen zoals ik zelden in tijdschriften of op de vloeren waar ik aan werkte - zeker niet in de schoonheidskast. Dus ik dacht echt dat dit een ruimte is waar ik een verschil kan maken en een verhaal kan vertellen dat niet wordt gehoord. Dat is wat ik vastbesloten was te doen.
Vertel me over je vroege stages en hoe je in het begin je carrière hebt opgebouwd.
Ik ben een erg type A - ik maak doelenlijsten en vink alles af. Ik heb een journalistiek kamp gedaan aan de Universiteit van Florida toen ik op de middelbare school zat. Mijn eerste stage was eigenlijk bij Rok tijdschrift in Atlanta, Georgia. Ik verbleef bij mijn oom en reed de hele zomer naar hun kantoor. De redacteur daar was een redacteur geweest bij Zelf, dus toen het tijd was voor mijn volgende stage, raadde ze me aan voor een bij Zelf. Ik geloof dat dat de zomer was na mijn tweede jaar op de universiteit. Daarna ben ik meer stages gaan doen tot na mijn afstuderen. Uiteindelijk, tijdens mijn tweede of derde postdoctorale stage, leidde dat tot mijn eerste baan bij Popsuiker.
Foto: Tom Munro/ Allure
Waarom ben je specifiek aangetrokken tot de digitale ruimte?
Ik voelde me vooral aangetrokken tot de digitale ruimte omdat daarbij Zelf stage, vroeg ik iedereen die ik ontmoette in informatieve interviews: 'Wat zijn enkele tips die u? zou iemand zoals ik geven?' Iedereen had zoiets van: 'Ga leren hoe het internet werkt.' Dat was rond 2008; iedereen was net websites aan het lanceren. Ik denk dat print niet zo glamoureus begon te worden, de budgetten werden kleiner. Ik ging terug naar school en veranderde mijn hoofdvak van verslaggeving in multimediajournalistiek.
Mijn eerste baan was bij Popsugar, en van daaruit bleef ik een beetje op het digitale pad. Ik heb geweldig werk verricht bij Popsugar - het was een heel kleine startup toen ik bij het team kwam. Ik heb een geweldige ervaring opgedaan door voor de camera te staan en natuurlijk te rapporteren en te schrijven. Toen ben ik verder gegaan met Zelf, waar ik geweldige ervaring opdeed met editen en ook mijn eerste beauty awards deed. Toen ging ik naar Raffinaderij29; Ik heb daar ongeveer anderhalf jaar op de schoonheidsafdeling gewerkt.
ik kwam om te Verleiden als features director en ging aan de slag met [voormalig hoofdredacteur] Michelle Lee en [Executive Beauty Director] Jenny Bailly, die geweldige mentoren voor me waren. Ik werd content director, wat betekent dat ik me wat meer focuste op het digitale aspect. Als feature director werkte ik aan zowel print als digitaal; als content director gaf ik leiding aan het digitale team.
Hoe was het om in de rol van hoofdredacteur te stappen?
Ik geef het over aan mijn personeel, omdat het een zeer soepele overgang is geweest. Ik heb het geluk dat ik nu dit team leid, waarmee ik in wezen twee jaar zij aan zij heb gewerkt. Iedereen kent mij, ze kennen mijn stijl, ze kennen mijn hart.
Ik denk dat als je zo'n overgang hebt, wanneer de ene hoofdredacteur vertrekt en de andere binnenkomt, het voor het personeel heel eng kan zijn om het gevoel te hebben dat hun hele leven zal worden upded, zoals, 'Wat gaat er gebeuren met mijn baan?' Maar ik denk dat met het feit dat ik het was, iemand intern, het voelde als: 'Oké, we gaan wat veranderen, maar we zullen het doen samen.'
Ik denk dat ik daar ook veel profijt van heb gehad, want de meer senioren van mijn staf staan echt achter me. Ze hebben me echt gesteund. Ik denk dat het helpt dat ik aan zoveel aspecten van wat heb gewerkt Verleiden doet, en ik kan het op een iets gedetailleerder niveau begrijpen. Nu help ik een beetje meer regisseren vanuit een hoger perspectief.
Is er iets geweest waar u uw eigen denken over heeft moeten veranderen, of misschien heeft u iets meer moeten delegeren? En was dat een uitdaging voor je?
O, het is een uitdaging. Ik ben zeker iemand die graag in het onkruid staat. Een paar keer zegt mijn senior team: 'Je hebt geen tijd meer om naar die vergadering te gaan.' Ik echt niet. Dus het is moeilijk voor mij om los te laten, maar we hebben een goede hoeveelheid interne promotie gedaan en we hebben wat hoofden aan de externe kant geopend om die mensen echt te krijgen op zijn plaats om die gebieden te leiden waar ik misschien meer bij betrokken was, en mensen die ik vertrouw om die dingen af te handelen waarvoor ik niet langer bij elke vergadering kan zijn. Maar het was moeilijk, want ik ben een schrijver en een redacteur, en ik denk dat wanneer je wordt verheven tot hoofdredacteur, je besteed veel tijd aan vergaderingen om veel beslissingen te nemen, maar dat betekent dat je een beetje afstand neemt van de details ervan allemaal.
Wat heb je geleerd van eerdere hoofdredacteuren, met al je tijd die je hebt besteed aan het opklimmen in de media? waarmee je hebt gewerkt over leiderschapsstijlen, en wat hoop je toe te voegen aan je rol als leider?
Vaak had de hoofdredacteur in het verleden bij merken waar ik mee werkte heel erg het gevoel: je praat niet met haar. Als je haar ziet lopen, draai je hoofd dan de andere kant op.
Ik denk zeker niet dat dat de sfeer is bij Verleiden omdat ik eerder zo nauw met dit team heb samengewerkt. Zelfs voordat ik tot deze functie werd verheven, is het altijd zo belangrijk voor me geweest dat mijn personeel dat voelt Verleidenis een plek waar ze kunnen groeien. Ik heb het geluk gehad vrij snel te kunnen groeien in mijn carrière, en ik realiseerde me dat dat kwam door al die mentoren en redacteuren die iets in mij zagen en me kansen gaven om nieuwe dingen te proberen, nieuwe vaardigheden op te doen en toenemen.
Een van de eerste dingen die ik deed toen ik hoofdredacteur werd, was om de tafel te gaan zitten met iedereen in ons team, van de commerciële schrijver tot de socialemediamanager tot de uitvoerend redacteur; Ik vroeg hen: 'Wat wil je met je leven? Wil je ooit hoofdredacteur worden? Wat zijn je pijnpunten? Wat zijn de dingen die je leuk vindt aan je werk? Waar zou je meer van willen doen?' Ik probeerde eigenlijk alleen maar de stemming van het personeel te peilen, maar ook om erachter te komen waar we heen gingen. Voor veel mensen in mijn team zie ik waar ze naartoe willen en ik zie hoe dat zich voor hen zal openen op Verleiden. Dat is voor mij het belangrijkste.
Wat zijn enkele van uw algemene doelen? Verleiden? Het is duidelijk zo'n oud merk - wat hoop je te behouden en waar hoop je dingen uit te breiden, te evolueren en te veranderen als je naar de toekomst kijkt?
Het ding over Verleiden is dat we zo'n grote naamsbekendheid hebben via ons zegel en Best of Beauty. En ik denk dat mensen ons de 'Beauty Bible' noemen, en dat zal nooit veranderen. Dat is een erfenis waar ik zo trots op ben om er deel van uit te maken. Dat soort service aan shoppers en consumenten kunnen bieden, dat soort informatie zelfs aan insiders uit de branche, is iets dat ik zeker wil behouden en voortzetten.
Dingen die ik wil veranderen: ik wil gewoon meer gemeenschappen bestrijken. Ik zeg altijd dat we het mainstream platform voor microgemeenschappen moeten zijn. Dat betekent dat wanneer mensen die van cosplay houden zich openstellen Verleiden — er is veel schoonheid als het gaat om cosplay — ze moeten het gevoel hebben dat ze op onze pagina's worden gezien.
We hebben in het verleden zo'n geweldige prestatie geleverd met betrekking tot diversiteit, en we zullen dat in de toekomst blijven doen, maar ik denk ook dat er iets te zeggen valt over diversiteit in ervaring. We moesten een tijdje terug een verhaal doen over tanden, dat valt onder onze bevoegdheid als schoonheidsmagazine, en we schoten deze geweldige modellen die verschillende glimlachen hadden — niet je typische heldere, witte, superstrakke glimlach - en dus in dat verhaal hadden we het over het gebrek aan toegang tot tandheelkundige zorg voor de armste mensen in onze land. Dat bedoel ik met diversiteit aan ervaringen.
Wat betekent schoonheid voor iemand die geen toegang heeft tot de chicste producten? Wat betekent het voor iemand die in de drag-gemeenschap zit, die schoonheid op een bepaalde manier ziet, bekijkt en presenteert?
Denk je dat het concept van wat in de categorie 'schoonheid' valt en wat schoonheidsjournalisten 'kunnen' beschrijven, zich ontwikkelt en uitbreidt?
Het is enorm veranderd sinds ik begon. Toen ik begon, was het erg gebaseerd op beroemdheden. Als je teruggaat naar toen ik voor het eerst begon, waren het nog steeds allemaal blanke vrouwen van een bepaalde grootte. Door de jaren heen is het langzaam gegaan als 'Oké, we hebben meer mensen van kleur nodig, we hebben meer mensen van verschillende grootte nodig. We zouden niet alleen 'foute' 16-jarigen moeten dekken.'
Als iemand ons tijdschrift kan openen en iemand met acnelittekens kan zien, iemand met scheve tanden kan zien, iemand kan zien die 50 jaar of ouder is, voor mij betekent dat dat we er goed aan doen om deze 'schoonheid' te democratiseren die vroeger erg een notitie. En dat is waar we bij elk nummer naar streven: we willen een zeer goede mix van mensen laten zien.
Wat is de rol van hoofdredacteur in 2022? Hoe is het misschien anders dan wat mensen misschien denken?
Het is alsof je een zakenman bent. Net zoveel als ik denk aan de woorden die we creëren, denk ik aan de business van ons merk, de vele contactpunten die we hebben voor een Verleiden lezer. Een groot deel van mijn dag wordt besteed aan vergaderingen, dus het is niet zo glamoureus, maar er zijn ook glamoureuze delen - ik mag me af en toe verkleden, maar het is veel minder vaak dan ik denk dat iedereen denkt. Meestal zit ik achter mijn computer te lezen, te schrijven of in vergaderingen ideeën op te doen.
Ik denk ook dat vooruitgaan, hoofdredacteur zijn, hoofdmentor zijn. We moeten het beter doen om mensen te helpen groeien in deze branche en nieuwe stemmen en nieuwe verhalen naar deze branche te brengen. Dus dat zie ik echt als een van mijn belangrijkste verantwoordelijkheden.
Foto: met dank aan Allure
Wat is tot nu toe het meest lonende moment in je carrière geweest?
Het meest lonende denk ik was toen we in staat waren om te doen De Melanine Edit afgelopen jaar. Dat was een idee dat we hadden en dat we konden realiseren. Wij hadden Iza wees de coverster voor onze diaspora-vlucht van inhoud. Ik zal eerlijk zijn, dat is iets dat ik misschien drie jaar eerder had gegooid, en het kreeg geen voet aan de grond. Dus toen ik het kon doen op Verleiden, het voelde als: 'Dit is waar ik naar toe heb gewerkt, deze ruimte die veilig is voor zwarte en bruine mensen, voor mensen met een gemene huid.' Het was een echt trots moment voor mij, om inhoud te hebben die sprak met een cultuur, die sprak met mijn ervaring en zoveel schrijvers toestond om een platform.
Hoe zit het met het meest uitdagende moment in je carrière tot nu toe?
Een uitdaging waar ik nog steeds mee worstel, is deze balans. Ik ben erg gedreven en ik denk dat iedereen die op dit moment in deze branche werkt, 90% van de tijd kan werken en 10% van de tijd kan spelen. Voor mij en voor mijn personeel, proberend manieren te vinden om vreugde en plezier terug te brengen in dit ambacht van tijdschriften maken en het creëren van inhoud is iets waar ik echt veel over heb nagedacht en waar ik vanaf ben uitgedaagd laat. Ik denk erover na hoe we het voor mensen gemakkelijker kunnen maken om zich niet zo verplicht te voelen tot prestaties en ook om de mogelijkheid te krijgen om creatief te zijn.
Waar let je op bij een nieuwe medewerker?
Ik ben altijd op zoek naar passie. Ik denk dat iedereen die ik de laatste tijd heb geïnterviewd zo verrast was toen ik hen vroeg: 'Waar ben je gepassioneerd over?' Het hoeft niet schoonheidsgerelateerd te zijn - het kan iets heel anders zijn. Ik vraag dat omdat de passies van mensen veranderen in geweldige verhalen. Ik ben altijd op zoek naar iemand met een zijpassie, iets dat hen echt ontroert en enthousiast maakt. De Melanin Edit was mijn passie, en ik zou het geweldig vinden als elke schrijver bij Verleiden op een dag kunnen zeggen dat ze zoiets moesten doen, waardoor ze zich voldaan voelden.
Dus ik ben op zoek naar mensen met passies en mensen met nieuwsgierigheid. Elke journalist moet nieuwsgierig zijn. Nieuwsgierig en leergierig, want ik zeg altijd tegen mensen dat er geen einde komt aan leren in deze branche. Zodra je één ding leert, komt er iets anders uit. Zodra je grip hebt op Instagram, is er TikTok. Je moet dus iets nieuws leren.
Wat boeit je op dit moment aan schoonheid?
Ik ben enthousiast over hoe de grenzen echt zijn verbroken. Het is alsof er geen regels zijn. Toen ik voor het eerst begon, had ik zoiets van: 'De regel is dat je zo mascara opdoet', en dat is wat iedereen doet want dat is de regel.' Er zijn geen regels, en ik heb nog meer het gevoel dat het de mensen op TikTok zijn die het mensen vertellen Leuk vinden Verleiden wat is leuk. Daar hou ik van, want zo kan iedereen wel ergens zijn plekje vinden. En dat is mooi, als het niet de beste mensen in de natie zijn die je zeggen: 'Dit is cool, dit is wat je moet doen, dit is wat je op je lippen, zo doe je dat.' Nee, het zijn meer de jonge mensen op de middelbare school die tegen me zeggen: 'Weet je niet dat iedereen hier dol op is?' Daar ben ik het meest enthousiast over over. Er is op dit moment zo'n geweldige energie rond schoonheid, het is zo'n geweldige creativiteit met zoveel geweldige artiesten die een platform kunnen hebben via sociale media. Ik denk dat dat onze branche nu echt cool maakt.
Wat hoop je in de nabije toekomst in schoonheid te zien veranderen?
Ik wil meer transparantie. Vorig jaar lanceerden we een duurzaamheidsbelofte over de manier waarop we het onderwerp gaan behandelen, zonder woorden als 'recyclebaar' en 'biologisch afbreekbaar' omdat ik denk dat er nog steeds veel marketing-BS is - het is onze taak om door te breken dat spul. Dat is wat ik hoop dat onze industrie kan gaan vastleggen: transparantie over hoe producten worden gemaakt, transparantie over waar ingrediënten vandaan komen, transparantie over hoe 'recyclebaar' dingen zijn. Ik denk dat deze volgende generatie waarheidszoekers zijn, en als ze het niet vinden of als ze het gevoel hebben dat het een rookgordijn is, worden ze onmiddellijk uitgeschakeld. Dus ik denk dat transparantie en toewijding aan doelen die groter zijn dan alleen het verkopen van producten, is waar ik meer van hoop te zien.
De schoonheids- en persoonlijke verzorgingsindustrie is een krachtige industrie. We hebben het gehad over Verleiden over wat we kunnen doen in samenwerking met deze grote bedrijven om significante veranderingen door te voeren. Of dat nu de manier waarop u winkelt in de winkel verandert door het wegwerken van een 'etnisch gangpad' of de dermatologie verandert, meer huidskleur krijgen in leerboeken en op examens, zodat de meeste artsen leren hoe ze dat type huid moeten behandelen. Of rond duurzaamheid, hoe kunnen we mensen helpen van noppenfolie af te komen? Dat is een ambitieus doel, maar deze industrie pushen om verder te gaan dan alleen het kapitalisme van dit alles en echt beginnen te geven op concrete en meetbare manieren, is iets waar ik veel over heb nagedacht.
Je zei dat je familie in het begin niet super enthousiast was dat je dit carrièrepad insloeg, maar wat vinden ze ervan nu je hoofdredacteur bent geworden van Verleiden?
Ik denk dat mijn vader nog steeds een beetje in shock is. Maar ik denk dat ze allemaal heel trots zijn. Ze zijn erg enthousiast voor me en ze hebben me zo gesteund. Toen ik eenmaal in New York was en mijn eerste baan kreeg, denk ik dat mijn vader en mijn moeder eindelijk zeiden: 'Oké, dit gaat je lukken.'
Maar als hoofdredacteur... Ik wil geweldig werk doen, en dan zullen mensen dat erkennen, meer nog dan alleen de titel die ze me hebben gegeven.
Dit interview is voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.
Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.