Voor Mode120-jarig jubileum, dat het tijdschrift viert met de *grootste septembernummer ooit,* Anna Wintour maakte een trip down memory lane en deelde het verhaal achter haar eerste ooit Mode omslag vanaf november 1988, waarvoor een met juwelen getooide Christian Lacroix-jas werd gecombineerd met een spijkerbroek omdat het model Michaela Bercu niet in de bijpassende rok paste. Wintour schrijft,
Het jasje was eigenlijk onderdeel van een pak, maar de rok paste niet bij Michaela; ze was thuis in Israël op vakantie geweest en was wat aangekomen.
Zo verschenen jeans voor het eerst op de cover van Mode en modegeschiedenis werd geschreven. Stel je voor dat: een Mode hoes was revolutionair omdat een model te dik was. Zo dik dat mensen blijkbaar dachten dat ze zwanger was:
Achteraf, op de manier waarop deze dingen kunnen gebeuren, pasten mensen allerlei interpretaties toe: het ging over het mengen van hoog en laag, Michaela was zwanger, het was een religieuze uitspraak. Maar geen van deze dingen was waar. Ik had net naar die foto gekeken en voelde de wind van verandering. En je kunt niet meer vragen van een omslagfoto dan dat.
Afgaande op de 14 foto's koos Wintour voor een diavoorstelling van haar "favoriete afbeeldingen van Mode"Vanaf daar ging het bergafwaarts. Toegegeven, de diavoorstelling zou waarschijnlijk alle 120 jaar van de geschiedenis van het tijdschrift omvatten. Het merendeel van de foto's is echter gemaakt voordat ze als EIC op de markt kwam en de weinige die daarna werden genomen, waren tussen 1989 en 1991. De meeste van hen zijn zwart-wit en van modellen en geen van hen vertegenwoordigt echt de met beroemdheden gevulde omslagen en pagina's van de Mode we weten het vandaag. Wat ons doet afvragen: heeft Wintour stiekem een hekel aan de trend die ze creëerde om beroemdheden op tijdschriftomslagen te zetten? Verlangt ze net zoveel naar meer modellen in tijdschriften als wij, maar offert ze haar eigen creatieve visie op voor een betere verkoop van losse kiosken? Geen wonder dat ze zo moeilijk te plezieren is.