- Bijgewerkt:
- Origineel:
We zien zoveel fashionweekveteranen op de shows en gingen ervan uit dat ze misschien allemaal cynisch en afgemat zijn. Maar het blijkt dat zovelen van hen hele goede herinneringen hebben aan hun eerste modeshowervaringen, die vaak zelfs de toon zetten voor de rest van hun carrière. We besloten iedereen, van redacteuren tot modellen tot bloggers, te vragen naar hun eerste herinneringen aan de modeweek. Zovelen waren bereid om eerder deze week hun meest gênante modeweekmomenten met ons te delen, en ook deze keer stelden ze niet teleur. Ontdek wat Anna Dello Russo, Shalom Harlow en vele anderen zich herinneren van hun eerste shows. (En misschien leer je een paar trucjes van Elle's Joe Zee over hoe je een show kunt laten crashen. Ook - Tim Blanks' is het grappigste verhaal ooit. ) Rapportage door Leah Chernikoff, Cheryl Wischhover, Hayley Phelan, Dhani Mau en Fawnia Soo Hoo Foto's: Getty
- Auteur: Cheryl Wischhover
We zien zoveel fashionweekveteranen op de shows en gingen ervan uit dat ze misschien allemaal cynisch en afgemat zijn. Maar het blijkt dat zovelen van hen hele goede herinneringen hebben aan hun eerste modeshowervaringen, die vaak zelfs de toon zetten voor de rest van hun carrière. We besloten iedereen, van redacteuren tot modellen tot bloggers, te vragen naar hun eerste herinneringen aan de modeweek. Zoveel waren bereid om hun
Mijn eerste herinnering aan de modeweek ging eigenlijk naar een coterie awards diner, een gala. Carrie Donovan nam me mee naar een feest na de coterie awards waar ik Elsa Peretti ontmoette, en Halston en Pat Cleveland en alle fantastische mensen. En dat was in '74.
Mijn eerste modeherinnering was dat ik de Calvin Klein-show op de Plaza mocht aankleden. Ik kleedde Cordula [Reyer] aan, die, je weet wel, een Amazone was en mooi en zo prachtig en het meest gekke gebeurde. Ik herinner me dat Calvin Carla Bruni vroeg om deze jurk aan te trekken omdat het niet werkte bij een ander meisje en ze liet haar kleren vallen en stond daar gewoon naakt en ik had nog nooit zo'n lichaam in mijn... leven. Ik was helemaal weggeblazen en ik dacht: 'Oké, nu begrijp ik waarom het modellen zijn.' Ze zag eruit als een wezen. Ze liet gewoon haar kleren vallen, trok de jurk aan en liep voor hem en [Calvin] zei: 'We veranderen die look.' En ik dacht: 'OK, dat was geweldig.'
Mijn eerste modeshow was Marjan Pejoski, lente 2001 of 2002 in Londen. Dat was de [collectie] met de zwanenjurk. Ik was een jaar of 14 of 15. Ik kende een van de verkoopmedewerkers van... een winkel die Marjan Pejoski verkocht. Ze zeiden: 'Kom gewoon naar de show.' Ik herinner me alleen dat ik Hamish Bowles zag, en Alek Wek was destijds mijn favoriete model. Om ze toen te zien en om ze nu weer te zien... het is zo onwerkelijk. En in New York [mijn eerste show] was Marc Jacobs, herfst 2008. Eerste rij!
Mijn eerste show in de Tenten was Four as Four - destijds [het was Four as Four] - en het was helemaal wit en ik had een witte jurk aan en ik dacht: 'Het is heel gemakkelijk, ik hoef alleen maar te lopen', en geen grap - ik stopte midden in het trillen, ik kon gewoon niets bewegen verder. Ik moest zoiets van 'links, rechts, links, rechts' zijn. Maar ik ben er doorheen gekomen.
Toen ik begon met stage lopen bij Marc Jacobs, herinner ik me dat ik naar mijn eerste Marc Jacobs-show ging, die in de Maritime was, voordat het eigenlijk het Maritime Hotel was. En het was buiten, waar het restaurant nu is, maar de landingsbaan was de hele lengte van het blok. Ik herinner me dat ik dacht: 'Dat is het!' Ik wist dat ik gelijk had. Ik wist dat ik in de mode moest werken.
Voor mij was het bijna 12 jaar geleden - ik deed alle shows in New York! Het was zeer druk. Ik verloor denk ik, 20 pond haar. En mijn ogen waren zo rood en brandden [van het zo vaak verwijderen van mijn] make-up. Als je begint, en je bent de it-girl die iedereen wil, moet je meegaan met de stroom. Het was moeilijk om nee te zeggen als alle grote ontwerpers je willen.
Ik was stagiaire bij Elle tijdschrift en iemand van de kunstafdeling was zo lief om me een kopie te bezorgen van een uitnodiging om naar de Calvin Klein-show hier in Milk Studios te komen. Ik was 19 jaar oud en ik sloop eigenlijk naar binnen. Het was mijn eerste keer dat ik naar een modeshow ging en het was net als alle geweldige modellen, Amber Valletta, Shalom Harlow en ik onthoud gewoon dat je zoiets van 'wauw' hebt. En dus elke keer als ik naar Milk kom, herinner ik me dat eigenlijk - het is alsof ik vol zit cirkel.
Mijn allereerste Fashion Week [2006], ik werd uitgenodigd door Heatherette om te lopen en ik ben een kunstschaatsster, dus ik dacht niet dat ik erbij betrokken zou zijn helemaal in de mode en Richie en Traver nodigden me uit en ik liep met Paris Hilton en Kimora Lee Simmons en al deze geweldige mensen. En ik ben klein en een schaatser en wat doe ik hier? Alleen de energie en het was zo schandalig backstage - het krijgen van haar en make-up en niemand wist echt wat er aan de hand was en ze maakten deze prachtige show.
Ik werkte bij DIFAA (Design Industries Foundation Fighting AIDS) en ging naar een Bob Mackie-show in een hotel. Een vriend van mij met wie ik werkte, kende dit model dat vroeger veel met Bob samenwerkte, genaamd Jan. Ze was in de show en het waren allemaal tv-personages, zoals Hollywood. Lucille Ball, Marilyn Monroe, en dat was mijn eerste modeshow. Het was in een balzaal met balzaalstoelen met rode kussens.
Ik herinner me... Herinner je je Alice Roi nog? Ik herinner me dat ik naar haar toe ging... ze had fittingen en ik herinner me dat ik in haar showroom-studio was, en ze liepen en probeerden dingen uit. Ik herinner me dat ik op de grond zat, terwijl ze aan het passen waren en me klaarmaakten.
Mijn allereerste modeweek was haute couture in Parijs in 1980 - iets en ik was in het Intercontinental Hotel waar Yves Saint Laurent showde - ik ben vrij zeker dat het de Intercontinental was - en mijn meest levendige herinnering, afgezien van de show zelf, had ik Nan Kempner nog nooit eerder gezien en ze liep langs en haar enkels waren als [houdt duim en wijsvinger ongeveer 2,5 cm uit elkaar] de meest onmogelijk dunne dingen die ik ooit had gezien, dus het klinkt lomp om te zeggen dat mijn eerste De herinnering aan de modeweek waren de enkels van Nan Kempner omdat de show van Yves Saint Laurent geweldig was, maar weet je wat, het is nogal grafisch, dus ik doe mee.
Mijn sterkste herinnering was de eerste show die John Galliano [deed] in Londen tijdens de modeweek. Al mijn herinneringen gaan over Londen, Parijs in de vroege jaren 90, eind jaren 80. 87, 88 denk ik. Die jaren. Een beeld was dit model met al die natte kleren en als een klok in haar haar en bomen en het was fantastisch.
Voordat ik model was, wist ik niet eens dat er een Fashion Week was! Dus mijn eerste modeshow [ik liep] was een coutureshow, voor Versace. Het was een beetje intimiderend. Het blauwe licht was verblindend - het was in het Ritz, boven het zwembad. Ik denk dat Prince in het publiek zat. Het kreeg niet meer hoge inzetten dan dat.
Oh god, oké, mijn eerste modeshow toen ik 19 was, ik was een stagiaire voor Patrick Demarchelier, en dit is echt onaangenaam - hij gaf me kaartjes voor de Chanel-coutureshow als fotografiestudent. En hij dacht dat het leuk zou zijn om kaartjes voor me te krijgen, zodat ik het kon fotograferen. Dus ik zat in de pits om de show te fotograferen met mijn kleine Pentax k1000 en dat was de eerste modeshow waar ik ooit naar toe ging. En ik was zo zenuwachtig!
Bij mijn eerste modeshow crashte ik. Ik was stagiaire bij Interview tijdschrift in 1993 of 94, ik kan me niet herinneren of het herfst of lente was en Isaac Mizrahi had een show in ons gebouw in een lege ruimte op de tweede verdieping in Brant en we namen gewoon de lift om naar huis te gaan en de deuren gingen open en we werden een beetje in een kleine menigte geduwd omdat de check-in beneden was, dus we werden gewoon naar binnen gejaagd het. Het was een van de meest opwindende dingen die ik ooit heb gezien.
Ik was hier student. Ik was net in 1990 vanuit Toronto naar hier verhuisd en ging naar FIT en ik moest naar modeshows, dat was het enige wat ik wilde doen. Dus ik vond een visitekaartje van iemand, ik weet niet wie het was, en ik crashte de Marc Jacobs grunge collectie bij Perry Ellis. Ik stond achterin bij de receptie en keek naar de show, niet wetende 20 jaar later dat het een van de legendarische shows zou worden. Maar op dat moment was het gewoon fenomenaal, want voor mij om Claudia Schiffer en al deze meisjes op de catwalk te zien en vervolgens om Marc Jacobs te zien, was het de moeite waard om te doen alsof ik iemand anders was.
Nou, het was in Londen en ik had al te lang niet geblogd, en om eerlijk te zijn, ik was gewoon erg nerveus over het hele proces. Ik was gewoon een beetje bang om naar shows te gaan. Ik denk dat mijn eerste show iets buiten het schema was en ik kan me de naam van de ontwerper niet eens herinneren. Dit was in 2006. En ik probeerde gewoon binnen te sluipen waar mogelijk. Ik had geen kaartje. En ik heb heel hard geprobeerd met outfits - en dat doe ik nog steeds, maar niet op dezelfde manier. Wanneer je je eerste fashion week doet, heb je zoiets van 'Ooooh FASHION WEEK!' Ik denk dat ik iets aan had dat ik zelf had gemaakt en een Balenciaga-jack van eBay. Ik denk dat Phil Oh een foto heeft gemaakt. Hij zei dat mijn gezicht toen een stuk molliger was.
Mijn eerste herinnering aan de modeweek was de Heatherette-show in waarschijnlijk 2001 en op de een of andere manier heb ik cadeauzakjes voor de show gevuld om via een vriend een ticket voor een staanplaats te krijgen en het was een van de meest opwindende... weet je, het was geweldig. Amanda Lepore liep op de catwalk, ik denk dat Anna Nicole Smith daar was en het was een erg theatrale show, dus ik dacht een beetje van, 'misschien zijn alle modeshows zo.'
Hier is het ding over fashion week: het is rijp voor gênante momenten. Waarom? Iedereen kleedt zich tot in de puntjes, draagt hun hoogste hakken en is zo bezorgd over hoe ze kijk, en hoe iedereen denkt dat ze eruit zien, dat als er iets misgaat, wangen meteen weggaan fel rood. En het helpt niet dat iedereen naar hun telefoon kijkt terwijl ze eigenlijk zouden moeten kijken naar het touw van draden dat op het punt staat hen te laten struikelen. We hebben de afgelopen dagen iedereen ondervraagd, van redacteuren tot stylisten tot ontwerpers, voor hun meest gênante momenten. En ze zijn echt belachelijk. Lees over Simon Doonan die zijn gulp op een zeer ongelegen moment openritst, Jenna Lyons die van haar stoel op de eerste rij wordt gehaald, de slip van Betsey Johnson en nog veel, veel, meer. Herinner je je YM nog? Beschouw dit als het "Say Anything" voor de mode-industrie.
Modellen brengen veel tijd door in haar- en make-upstoelen bij shows en voor fotoshoots, en ze hebben toegang tot enkele van de meest getalenteerde haarstylisten en make-upartiesten ter wereld. Het spreekt vanzelf dat ze onderweg een paar schoonheidstips hebben opgepikt, dus deze modemaand hebben we besloten om enkele van de beste modellen in de branche te vragen welke trucs ze hebben geleerd. We praatten met Jourdan Dunn, Coco Rocha, Andrej Pejic en nog veel meer backstage bij shows in New York, Milaan, Parijs en Londen. Klik door om al hun schoonheidsgeheimen te leren.