De 2016/2017 Internationale Woolmark-prijs prijsuitreiking, die afgelopen januari werd gehouden in het spelonkachtige Palais de Tokyo in het 16e arrondissement van Parijs, duurde slechts ongeveer 20 minuten. Stroboscopen flitsten, muziek schalde en modellen kwamen tevoorschijn met een handvol looks gemaakt van wol door elk van de 12 genomineerde ontwerpers - herenkleding en regionale winnaars voor dameskleding uit de VS, Europa, Azië, de Britse eilanden, Australië en Nieuw-Zeeland, maar ook uit India en het hele Midden-Oosten Oosten. De jury, waaronder Victoria Beckham, Kap van Air oprichter Shayne Oliver en zangeres Lou Doillon, overhandigden de prijs voor dameskleding aan Gabriela Hearst en de mannenprijs voor Ben Cottrell en Matthew Dainty van het Britse label Cottweiler. Huisverlichting aan.
Misschien om het idee te bestrijden dat een ceremonie die was ontworpen als het coming-outfeest voor de volgende generatie geverifieerd modetalent een beetje voelde anticlimax, werden de gasten eraan herinnerd dat Hearst, Cottrell en Dainty nu op een lijst zouden staan van eerdere Woolmark Prize-ontvangers die omvat
Karl Lagerfeld en Yves Saint Laurent, opvallende namen die Woolmark vaak weggooit. Ze waren ook AUS $ 100.000 (ongeveer $ 75.000) rijker."Het zal technisch gezien het leven veranderen van de ontwerper die het heeft gewonnen", zei Doillon over de Woolmark Prize in een promotievideo die tijdens het evenement werd gemaakt. "En dat is enorm verheugend als jury."
Het winnen van een grote modeprijs, zoals de Woolmark Prize, de LVMH-prijs, de Andam Fashion Award of een van de andere onderscheidingen die elk jaar door de CFDA worden uitgereikt, is ook zeer verheugend voor de jonge winnaars. Het is moeilijk voor te stellen dat een ontwerper de tijd neemt om mee te dingen naar een prijs - om nog maar te zwijgen van de financiële verplichtingen die sommigen vereisen - zonder als overwinnaar uit de bus te willen komen. Maar het "technisch" in het citaat van Doillon kan de sleutel zijn; hoewel veel deelnemers het proces als een netto positieve ervaring kenschetsen, verandert de manier waarop het winnen van een modeprijs verandert en het leven of bedrijf van een opkomende, onervaren ontwerper in welke meetbare hoedanigheid dan ook hangt af van dezelfde vraag die ontwerpers plaagt die geen trofeeën op zak hebben: hoe kun je beperkte middelen en vluchtige kansen omzetten in groei op lange termijn en levensvatbaarheid?
De Woolmark Prize heeft een aantal grote namen onder hun kampioenen buiten Lagerfeld en Saint Laurent. Sinds de prijs opnieuw werd gelanceerd in 2012, zijn er regionale winnaars: Joseph Altuzarra en Tanya Taylor, die beiden ook deelnamen aan de CFDA/Mode wedstrijd van het modefonds; Altuzarra won die in 2011. Anderen, zoals Sibling en Sise, hebben sindsdien hun bedrijf gesloten.
De LVMH Young Fashion Designer Prize, gelanceerd in 2013 en misschien wel de meest prestigieuze in zijn soort, kent € 300.000 ($ 337.000) en een jaar mentorschap toe aan ontwerpers onder de 40 die ten minste twee collecties hebben geproduceerd. Eerdere LVMH-winnaars zijn onder meer Grace Wales Bonner, Marques'Almeida en Thomas Tait. Ook zij waren een beetje een allegaartje. Wales Bonner is de toost van London Fashion Week: Men's, has vergeleken met Comme des Garcons' Rei Kawakubo en wordt verkocht bij retailers zoals SSENSE, Matches en Selfridges; Tait lijkt op een onbepaalde pauze.
Veel van deze prijzen zijn bedoeld om veelbelovend, maar onbewezen talent te ondersteunen, vaak zonder financiering en contacten met de industrie. De belofte om beide problemen op te lossen maakt deel uit van de allure. Hoewel mentoring, als concept, altijd een beetje een gok is, zullen winnaars misschien meer verbaasd zijn over hoe kort het prijzengeld zich kan uitstrekken.
Na het winnen van de Amerikaanse regionale Woolmark Prize in 2015, Marcia Patmos van M.Patmos won ook de hoogste eer bij de internationale competitie, met een op wol gebaseerde capsulecollectie die ze op eigen kosten creëerde. "De Woolmark Prize was een geweldige ervaring", zegt Patmos. "Het was een goede oefening in het vertellen van verhalen."
Op dat moment werd het prijzengeld omgezet in ongeveer AUS $ 76.366, volgens een persbericht van Woolmark. De prijs garandeerde ook dat prestigieuze retailpartners zoals Saks Fifth Avenue, 10 Corso Como en Harvey Nichols de winnende collectie op voorraad zouden hebben. The Woolmark Company, een Australische wolautoriteit die een certificering voor kwaliteitsborging beheert, eiste dat Patmos' monsters moeten worden getest om er zeker van te zijn dat ze aan die kwaliteitsnormen voldoen voordat ze kunnen worden geproduceerd en geleverd aan de partner winkels.
"Je moest eigenlijk een hele testrun vernietigen, wat behoorlijk duur is, om het gekwalificeerd te krijgen voor alle tests", zegt Patmos. "En het voegde een hele maand toe aan onze productie. Dat was niet geweldig." De winkels wilden de collectie ook ontvangen op hetzelfde moment dat ze de rest van hun… herfstassortiment, waardoor Patmos minder tijd heeft dan ze normaal zou hebben om de kleding te produceren, gebaseerd op de traditionele mode kalender. "Het liep al laat op en voegde een extra maand toe voor al dat testen - het was stressvol", zegt Patmos.
"Onze ervaring met eerdere winnaars is dat het prijzengeld grotendeels is besteed aan het promoten van hun collectie, in plaats van gebruikt te worden om het te creëren," Stuart McCullough, directeur van de Woolmark Bedrijf, zegt. Een bedrijfsvertegenwoordiger merkt echter op dat regionaal prijzengeld ook kan worden gebruikt om bemonsteringskosten voor de internationale finale te dekken, en dat: gegarandeerde retailpartners betalen de winnende ontwerper om de winnende collectie op voorraad te houden, waardoor ze theoretisch verloren geld kunnen terugkrijgen. Hoewel Woolmark de reis- en accommodatiekosten voor de internationale finale voor alle deelnemers en gastheren dekt, showroom waar alle finalisten hun lijnen aan retailers kunnen presenteren, er is geen garantie dat iemand zijn. zal terugverdienen investering. Sommige deelnemers beweren dat het regionale geld niet voldoende is om de monsterkosten te dekken.
McCullough zegt dat ze het prijzengeld vanaf dit jaar zullen verhogen. "In de toekomst zullen de wereldwijde winnaars nu elk AUS $ 200.000 [$ 150.000] ontvangen, waardoor deze ontwerpers kunnen blijven concurreren", legt hij uit. Hoe dan ook, hij gelooft dat de gegarandeerde retailpartners waardevoller zijn dan prijzengeld. "Het krachtigste voordeel van de International Woolmark Prize kan de mogelijkheid zijn om letterlijk van de ene op de andere dag een wereldwijd retailnetwerk van de meest gewilde handelaren op te zetten", zegt hij.
Patmos is het daarmee eens. "Voor winkels die je al kopen, is het iets nieuws waar ze hun klanten over kunnen vertellen", zegt ze, eraan toevoegend dat ze zeker weet dat ze een aantal nieuwe verkopers heeft binnengehaald, hoewel ze zich niet direct kon herinneren welke. "Winkels die misschien eerder naar je keken - misschien valideert het je lijn."
Bruce Pask, directeur herenmode bij Bergdorf Goodman, bevestigt dat inkopers in de detailhandel kennis nemen van prijswinnaars, zelfs als hun werkgevers niet direct betrokken zijn bij de prijzen. "Ik denk zeker dat de onderscheidingen die zijn verdiend met prestigieuze competities zoals die van de CFDA Awards, de LVMH-prijs en de Andam Fashion Award zorgen voor veel herkenning en naamsbekendheid, vooral voor ontwerpers die net van school komen of misschien aan hun carrière beginnen en aan hun nieuwe bedrijf beginnen", schreef hij via e-mail.
Na het winnen van de Woolmark U.S. regionale competitie, Laurence Chandler en Joshua Cooper van New York's Rochambeau streden om de internationale titel (die uiteindelijk naar Cottweiler ging), terwijl hij tegelijkertijd deelnam aan de CFDA/Mode Modefonds wedstrijd. Hoewel ze bij CVFF ook niet met de hoogste eer naar huis gingen, zegt Chandler dat de branchebrede netwerken die beide platforms bieden enorm voordelig zijn. "Met deze onderscheidingen heb je een niveau van toegang, maar het is aan jou als bedrijf en als ontwerper wat je daarmee doet", zegt hij. "Vóór de prijsuitreiking waren die dialooglijnen er niet." Hij zegt dat hij regelmatig contact heeft met Mode stafleden die hij ontmoette op verschillende CVFF-evenementen.
Buiten dekking in Mode, Chandler en Patmos erkennen persaandacht als een secundair voordeel. Patmos zegt dat ze nog steeds persvragen beantwoordt op basis van haar deelname aan de CFDA/Lexus Eco-Fashion Challenge in 2012 en meldt dat haar volgers op sociale media met enkele duizenden zijn gestegen na haar Woolmark winnen. "Het was geweldig voor mijn Instagram", voegt ze eraan toe.
In tegenstelling tot andere prijzen, bestaat de CVFF uit een reeks uitdagingen die worden onderschreven door bedrijfssponsors. Chandler zegt dat deelname aan twee programma's tegelijk afmattend en tijdrovend was. "In maart, toen ik uit al deze dingen kwam, dacht ik: 'Oh mijn god, ik heb niet eens de post beantwoord en geopend'", herinnert hij zich.
Terugkijkend zeggen Chandler en Cooper dat de ervaring hun team heeft versterkt toen ze eenmaal hersteld waren en vermoedelijk sliepen. "Als je opeens hebt" Anna Wintour door je te vragen om je eerste jurk binnen 72 uur te ontwikkelen, verandert de aard van wat een deadline betekent drastisch", zegt hij. "Ons team kreeg energie en enthousiasme en leerde sneller te werken. Nu, wanneer ik een paar gelijktijdige capsulecollecties ga ontwikkelen, evenals onze nieuwe lente [lijn], zijn we nog nooit zo op schema geweest, meer dan waar we ooit in het verleden zijn geweest."
Opvallend is dat Rochambeau om te beginnen zelfs een team heeft. Het label is opgericht in 2007, waardoor ze meer ervaring hebben dan jongere genomineerden en ze de perspectief om te weten welke kansen verbonden aan deze prijzen niet vaak langskomen en de moeite waard zijn nastreven. "Seizoen één, jaar één, het zou niet goed zijn geweest", zegt Chandler.
Christian Wijnants, de Belgische ontwerper van dameskleding, pleit er sterk voor om de aandacht van awards volledig te verleggen naar gevestigde, onafhankelijke merken. Zijn gelijknamige collectie bestond al ongeveer 10 jaar toen hij de Woolmark Prize won. Hij gebruikte het prijzengeld om een kantoorbeheerder binnen te halen om zijn toch al kolkende dagelijkse operatie te helpen uitvoeren soepeler, het inhuren van het PR-megabureau KCD om de pers rond zijn terugkeer naar Paris Fashion Week een paar weken af te handelen later. Hij schrijft de prijs toe omdat hij hem een reden heeft gegeven om weer met pers en retailers als Barneys en Harvey Nichols te praten. Het geld werd effectief gebruikt om zijn bedrijf een boost te geven, in plaats van het van de grond af op te zetten.
"Ik denk niet dat ik zou zijn waar ik nu ben zonder de prijs", zegt hij. "De moeilijkste periode [voor een merk] is tussen de vijf en tien jaar, wanneer het merk al een bepaald niveau heeft bereikt en je moet handhaven, groeien en groeien. Als je een paar medewerkers hebt, als je al structuur hebt, dan is het echt moeilijk. Merken tussen acht en tien, twaalf jaar - dat zijn de merken die de meeste problemen hebben, en dit soort onderscheidingen kan heel nuttig zijn."
Worden prijzen voor jonge ontwerpers verspild aan de jeugd? Er zijn te veel namen in de winnaarskolommen van deze competities die van ontluikend naar opmerkelijk zijn gegaan om tot die conclusie te komen. Maar in plaats van geld en pers alleen toe te kennen aan opkomend talent, misschien, als retailstrategie en modeweken ondergaan een enorme revisie, de mentaliteit achter modeprijzen is de moeite waard om opnieuw te onderzoeken, zoals goed.
"Het is heel belangrijk dat dit soort wedstrijden bestaan", zegt Wijnant. "Het kan echt wat jongere merken helpen, maar ook gevestigde merken. Het is echt iets heel positiefs."
Homepage-afbeelding: Sidney Toledano, Karl Lagerfeld, Nicolas Ghesquiere, Delphine Arnault, Emma Stone, Masayuki Ino, Rok Hwang, Maria Grazia Chiuri, Jean-Paul Claverie en Jaden Smith wonen het evenement van de LVMH Prize 2018 bij in Parijs. Foto: Pascal Le Segretain/Getty Images
Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.