Hoe de kostuumontwerper 'Beauty and the Beast' met Emma Watson samenwerkte om een ​​'moderne, geëmancipeerde' belle tot leven te brengen

De langverwachte live-action update van "Beauty and the Beast", met in de hoofdrol Emma Watson en Dan Stevens, opent eindelijk in de bioscoop deze vrijdag 17 maart. Het voelt een beetje alsof we hebben gewacht voor altijd - en niet alleen omdat het meer dan 25 jaar geleden is dat de Disney-animatieklassieker en Celine Dion's andere oorworm-themalied (uitgevoerd voor een nieuwe generatie door Ariana Grande en John Legend) werkte zich een weg naar onze collectieve harten.

De update "Beauty and the Beast" heeft de krantenkoppen gehaald door te moderniseren wat zou kunnen worden beschouwd als een "vrouw-in-gevangenschap"-verhaal zo oud als de tijd" in een progressieve, krachtige boodschap - vooral gezien het feit dat de uitgesproken feministe Watson de meest gefactureerde ster. (De film bevat ook Disney's allereerste uiterlijk homoseksuele personage, tot grote verontwaardiging van sommigen minder vooruitstrevend potentieel publiek, van Alabama tot Rusland.) De opgefriste en nog steeds zeer erudiete Belle is de uitvinder van het gezin (in plaats van haar vader, Maurice) en leider van het verzet dat strijdt voor vrouwenrechten en alfabetisering in de 'arme provinciestad'. (Sorry, de soundtrack zit vast in mijn hoofd.)

De kostuums, door Jacqueline Durran, help het verhaal te vertellen van een bijgewerkte, stoere Belle en haar perfect gezond - helemaal niet-Stockholm-syndroom - romantiek met het Beest. In de aanloop naar de première sprong de kostuumontwerper, die in 2013 een Oscar won voor "Anna Karenina", aan de telefoon met Fashionista om te praten over het geven van Belle een 18e eeuwse versie van broeken, in samenwerking met Watson om een ​​feministische versie van die iconische gele baljurk te ontwerpen en te bevestigen dat, ja, zelfs CGI Beasts degelijke, tastbare kleding.

Waar heb je de inspiratie voor Belle's kostuums gezocht?

De productieontwerper, de regisseur [en ik dacht] over [de film] als een verhaal dat zich afspeelt in de 18e eeuw Frankrijk, dus er was altijd de [geanimeerde 'Beauty and the Beast'-klassieker uit 1991] als een echt sterke instrument. Niemand wilde de animatie veranderen of opnieuw uitvinden, want het is zo sterk en geliefd bij iedereen. Het ging altijd om het vergroten en gewoon laten werken van wat in de animatie is vastgelegd voor live-actie.

Een ander ding dat we wilden overbrengen, was dit gevoel van geschiedenis. Dus als ik naar stoffen keek en dacht aan hoe de dorpelingen en die andere personages eruit zouden zien, was er meer vrijheid om dingen uit te vinden. Ik keek naar 18e-eeuwse Franse prenten en boerenkostuums. We namen elementen van die 18e-eeuwse dingen en voegden ze toe aan Belle. Dus haar zakken zijn bijvoorbeeld iets uit de 18e eeuw. Het is gewoon dat mensen ze niet droegen buiten zoals zij doet. Ze droegen ze in de jurk, verborgen. Maar we hebben ze gewoon aan de buitenkant [als een gereedschapsriem] geplaatst om er extra handig uit te zien. Dus ik zou elementen nemen die historisch waren en ze met een twist in onze Disney 'Beauty and the Beast'-wereld brengen.

Belle's pre-Beast-ensemble in het dorp ziet eruit alsof het meer eigentijdse details heeft, zoals een denimachtig lijfje. Wat was de inspiratie en het concept daarachter?

Het is verschillend. We begonnen met te zeggen dat als Belle een actief meisje was, die dingen wilde uitvinden en dingen in het dorp wilde doen, ze geen delicate balletschoenen zou moeten hebben. Ze zou sterke schoenen moeten hebben die haar zouden aarden en haar in staat zouden stellen alle dingen te doen die jongens met laarzen zouden doen. En ze had haar rok die ze oploopt tot in de taille en om dat mogelijk te maken, draagt ​​ze er bloemen onder, die bijna zoals zij een broek draagt. Maar ze draagt ​​geen broek omdat ze een meisje is in de 18e eeuw.

Ze heeft het lijfje en de blouse en de elementen zijn waarschijnlijk een klein beetje, niet te veel moderner. Maar als je kijkt naar de animatie, het kostuum, het is ook van geen periode, in het bijzonder. Het is niet Victoriaans of 18e eeuws. Het is gewoon een blauwe rok en lijfje. We voegen patroon en textuur toe en zorgen ervoor dat ze twee rokken heeft, wat meer historisch is, en we hebben zojuist elementen uit de geschiedenis uit ons onderzoek toegevoegd om het beeld te verrijken.

ik lees in Wekelijks amusement dat je met Emma Watson hebt samengewerkt om Belle's gele jurk te ontwikkelen en dat actief zijn een belangrijk onderdeel van het ontwerp was. Hoe heb je ontwerpelementen opgenomen om rekening te houden met de lichamelijkheid?

[Watson en ik] hebben veel dingen geprobeerd, omdat het ging over hoe Belle wordt voorgesteld als een prinses. Dus is het zoals de animatie of proberen we iets anders? We probeerden in de richting van een historische 18e-eeuwse jurk te gaan, en we probeerden in de richting van iets moderners te gaan, als een herinterpretatie van een 18e-eeuwse jurk. In feite kwam het uiteindelijk weer dichter bij animatie.

Maar wat we met dat silhouet deden, was proberen het een lichtheid en een vloeiendheid en heel weinig structuur te geven, zodat Emma zich er niet door geremd of gevangen voelde. Dat het zo licht mogelijk was, maar tegelijkertijd genoeg beweging had om voor de jurk te werken. Het is heel draagbaar en het heeft niet zo'n grote rok of dingen die het onmogelijk maken om het je voor te stellen.

Hoe was het om met Emma aan die jurk te werken?

Het was heel goed. Het was best lastig, omdat ze zo hard werkte om een ​​sterke, individuele, moderne, geëmancipeerde soort Belle te creëren. Maar tegelijkertijd zijn er elementen waarin de gele jurk daar tegen werkt in de zin van een mooie, prinsesachtige jurk. Dus om te proberen balans te vinden en een gele jurk te proberen die zou werken voor de nieuwe Belle die we aan het maken waren, was moeilijk en interessant. Ik denk dat we aan het einde zijn gekomen door het vrij eenvoudig te maken en iets waarvan ze voelde dat ze er echt in kon komen en actief kon zijn.

Wat betreft de kostuums, hoe was het voor jou om deel uit te maken van deze meer verfijnde en bijna gepolitiseerde update?

Het was goed! Ja, het was gewoon [bepalen] welke elementen de jurk moest hebben om Emma te helpen haar versie van Belle te zijn. Het was zeker dat het geen korset mocht hebben. Het was zeker dat het iets moest zijn waar ze in moest trekken. Het moet zeker niet te zwaar zijn, maar het moet toch beweging hebben en al en mooi zijn voor de bal.

Ik stel me voor dat het ook een proces was om de perfecte geeltint te vinden die bij de animatie past.

Het was echt een proces. We hebben veel cameratests gedaan met verschillende kleuren geel. [We keken naar] hoeveel glans het geel had; hoe mat het geel was; of de stof de textuur had; welke toon het geel was. Hoe was het in het licht of in de duisternis van de balzaal als het door alle scènes gaat? Soms zou wat je dacht dat het juiste geel was helemaal verkeerd zijn als je het eenmaal met de camera had getest. We wilden [ook] het geel dat bij Emma paste en dicht bij het originele geel lag omdat dat een belangrijke schakel leek.

The Beast (Dan Stevens) is gemaakt door CGI en motion-capture-technologie, maar je moest maken echte fysieke kostuums, te. Hoe was dat?

We hebben de kostuums gemaakt, omdat we begonnen [denken] dat hij volledig bestond en dat hij kostuums nodig zou hebben in elke scène. We waren al begonnen met de kostuums voor de lichaamsvorm van het Beest, dus gingen we daarmee verder. En als ze een CGI Beast of een ander CGI-personage bouwen, hebben ze kostuums nodig om fysiek te maken voor scènes, zodat ze de beweging van de kostuums kunnen programmeren en alle details van het kostuum in de CGI. kunnen invoeren afbeelding.

Wat waren de uitdagingen voor jou bij het ontwerpen van echte kostuums voor een CGI-personage?

De uitdaging om het Beest te doen was het vinden van een manier om het lichaam van het Beest te krijgen en in het lichaam van het Beest te passen. Maar het evolueerde, omdat de vorm van het Beest zou evolueren terwijl we de kostuums maakten; iedereen had een mening over welke vorm het Beest moest hebben of hoe groot zijn hoofd moest zijn of hoe harig hij was. Al deze elementen zouden in het proces evolueren. We zouden de kostuums altijd aanpassen naarmate het Beest zou evolueren. En zijn kostuums worden menselijker naarmate hij door het verhaal gaat, zelfs in de tijd dat hij nog een Beest is.

Dus Beast heeft een 'garderobe-evolutie', zoals ze zeggen.

Hij begint met deze waanzinnige cape, en vlak voor het einde, wanneer hij de dans met Belle doet, draagt ​​hij zo'n beetje kleding die een 18e-eeuwse aristocraat zou dragen. Maar hij is gewoon een Beest. En ik vond het leuk om het kostuum te maken voor het Beest waar hij danst, omdat we het idee hadden dat al zijn kleren gemaakt moesten worden door de voorwerpen in het kasteel. Dus we dachten dat het idee zou zijn alsof Plumette [de plumette, gespeeld door Gugu Mbatha-Raw] op zijn jas had geschilderd. Dus hebben we het erop geschilderd en geprint, in plaats van het te borduren of op een andere manier te versieren. Een beetje zoals Plumette's bijdrage aan zijn make-over.

Dan Stevens, in het begin van de film, is het leukst. Hij is opgemaakt als de prins. Hij heeft een jas die volledig is bedekt met Swarovski-kristallen. Het is een heel bijzonder begin voor hem - vlak voordat hij in een Beest verandert. Maar dat was erg leuk om te doen, want we ontdekten dat het in de 18e eeuw echt iets was dat mannen kleding met juwelen droegen. En dus ontwierpen we wat eruitzag als een jas met diamanten voor een ijdele prins, en Swarovski leverde de kristallen en we lieten mensen ze opplakken. Ik weet niet meer hoeveel kristallen, maar duizenden. Zijn jas is geborduurd met dit soort fantasmagorische dieren, zoals wolven en draken om te laten zien dat hij een beetje [aan de] donkere kant is.

'Beauty and the Beast' opent landelijk op vrijdag 17 maart.

Wil je als eerste het laatste nieuws uit de mode-industrie? Schrijf u in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.