Veronica Beard: Wanneer een presentatie een feestje wordt

Categorie Beoordelingen Veronica Baard | September 21, 2021 15:45

instagram viewer

Als er ooit iets fundamenteel mis was met het veranderen van een modepresentatie in iets dat meer op een totale bash lijkt, heb ik het nooit gevonden. "Het is net een feest", zei Veronica Swanson Beard van de Veronica Beard herfst 2014 showcase op woensdag nacht, gehouden in het High Line Hotel (Swanson Beard leidt de lijn met schoonzus Veronica Miele Baard). "Nou, we proberen er een te maken, in plaats van een statische presentatie van 15 minuten."

Missie volbracht. Chelsea Leyland, de DJ du jour, schuifelde vakkundig tussen iets dat gisteren is opgenomen en Escort's "Cocaïneblues." Je weet hoe dat liedje gaat: "Een mes, een vork, een fles en een kurk: zo spellen we New York."

Maar het was geen meisje uit New York dat de Veronicas channelde. Het was in feite “the ultimate Californian girl” die als inspiratiebron diende voor de collectie. Je zou je haar voor kunnen stellen tussen feestjes in het Beverly Hills Hotel en de Troubadour in een smokingjasje van goudfolie en een bijpassende skinny broek met hoge taille. Dat was haar rockerkant (het model in die outfit zag er zelfs uit als een kussende neef van Jamie Bochert). Het Veronica Beard-meisje kon ook een beetje bohemien zijn in haar gebloemde chiffon maxi-jurk, wat heerlijk was maar het zou nog beter zijn geweest als het was gestyled met flats in plaats van de torenhoge Rupert Sanderson hakken. Toch waren dat allebei solide, verkoopbare stukken. Maar een van hun meest moderne en persoonlijke statements kwam in de vorm van een matte lamsleren short met omgekeerde plooien die er deels gaucho uitzagen, deels rok. Zelfs als je niet van ze hield, moest je het silhouet bewonderen.

Er waren ook hagelslag uit de jaren '70 door de hele collectie: een zijden charmeuse maxi-jurk, een wasbeerstola, een zwarte jumpsuit. Als de Oscars dit jaar iets goed doen, belonen ze Michael Wilkinson voor beste kostuumontwerper voor Amerikaanse drukte, dus het instinct van de Beards was precies op de neus. En bovenop de diepe V-hals en hoge taille van een jumpsuit, had het kledingstuk ritme rond het lichaam. Het was uniek in zijn soort.

En je kunt niet praten over een Veronica Beard-collectie zonder de dickey ter sprake te brengen. Dit seizoen waren ze subtieler dan normaal: een zwarte Ottomaanse gebreide moto-versie werd gecombineerd met een jacquard-sweatshirt. Het was bijna onzichtbaar. Maar die sobere functionaliteit speelde goed met deze nieuwe, donkere, meer subversieve kant. Veronica Swanson Beard zei ooit: "Er zijn zoveel ontwerpers die fantasie proberen te creëren. We proberen de realiteit te creëren.” Deze keer gingen ze diep in het creëren van een nieuw verhaal -- en het werkte. Fantasieën komen immers soms uit.

Foto's: IMAXtree