Dus zou je zeggen dat je grotendeels autodidact bent, of heb je het van je vader overgenomen? Mijn vader leerde me alles van jongs af aan - ik bedoel, ik maakte de eerste jurk van mijn moeder toen ik vijf was. Ik leerde van hem en speelde met kleren en hing voor de ramen met de mannequins en de jurken en de modeshows en alles...
In 2007, op 28-jarige leeftijd, richtte u uw gelijknamige lijn op. Wat bracht je tot dat punt? Ik begon professioneel bij Oscar de la Renta te werken, en ik was daar twee jaar. Daarna ging ik naar Bill Blass, waar ik op mijn 24e hoofdontwerper was voor licenties voor al hun licentielabels. En toen Bill Blass in 2005 min of meer ongedaan begon te worden, begon ik te werken met de vrouw van Stevie Wonder - een vrouw met de naam Kai Milla. Ik was drie seizoenen bij haar en ik heb haar hele bedrijf van de grond af aan opgebouwd.
Ik had geen idee dat ze een ontwerper was! Ja, dat was ze echt niet! Daar kwam ik een beetje in beeld. Ik moest echt formuleren wie ik was als ontwerper met wat ik deed voor [Milla]. En dat bracht me uiteindelijk tot het besef dat ik er klaar voor was om alleen te werken. Dus in 2007 verliet ik haar en zette meteen wat naaimachines in mijn appartement, huurde een paar naaisters in en gooide in ongeveer een maand een verzameling bij elkaar. Ik heb mijn eerste winkel geland toen ik in mijn eerste seizoen zat, waardoor alles op gang kwam.
Dat is ongelooflijk. Ja het was. Het was echt.
Zou je zeggen dat je tijd doorbrengt met Stevie Wonder en co. heeft u geholpen uw huidige connecties met beroemdheden te smeden? Nou, ik ben in dat opzicht erg gezegend, want de eerste mensen met wie ik ooit heb gewerkt in termen van een beroemdheid, waren Beyonce en Alicia Keys, in 2008. En dat is een beetje hoe het hele ding begon - ik had veel publiciteit en veel pers toen ik net begon. Toen vond de recessie plaats en viel alles echt stil. We zijn anderhalf jaar van een bloeiend bedrijf naar in wezen levensonderhoud gegaan. En in die tijd heb ik echt mijn prioriteiten opnieuw geëvalueerd: voor de recessie deed ik grote shows in de tenten en ik had al deze feesten en beroemdheden en bla, bla, bla, het hele ding. En ik realiseerde me echt dat toen alles eenmaal ongedaan werd gemaakt, ik alleen de relaties overhield die ik had. Dus sindsdien heb ik echt al mijn relaties met de stylisten en de beroemdheden gecultiveerd, zodat ik een relatie heb met zij en zij hebben een relatie met mij, en we kennen elkaar echt: ik weet wat ik kan leveren en wat zij van mij kunnen verwachten. En zo heb ik de dingen gebouwd tot waar ze nu zijn.
Hoe ben je op je gemak geraakt door zo nauw samen te werken met deze krachtige sterren? Laat je je wel eens intimideren? Eigenlijk was mijn eerste relatie met [wijlen] Kevyn Aucoin, die een zeer, zeer beroemde visagist was. Hij was mijn eerste relatie in mijn leven. Dus mijn eerste jaar op de universiteit, voor ik het wist, zat ik ineens op Janet Jackson's Velvet Rope-tour, en ik hing rond met Sandra Bernhard en Marc Jacobs en al deze mensen. Dus ik kwam al heel vroeg in mijn volwassen leven in aanraking met deze zeer, zeer geprofileerde mensen. En dat bekoelde mijn jets in termen van zo onder de indruk te zijn, omdat je je realiseert dat deze mensen mensen zijn. Het zijn niet deze onaantastbare, onfeilbare wezens - het zijn mensen. En dat is een van de dingen waardoor ik me op mijn gemak voelde om met zoveel van hen om te gaan. Ik bedoel, het is natuurlijk indrukwekkend als je iemand ontmoet die zo beroemd en zo belangrijk is, maar tegelijkertijd weet je dat je jezelf moet zijn. En dat is waar beroemdheden overgevoelig voor zijn: al die mensen over zich heen en proberen er iets uit te halen in plaats van wat jij daar komt doen.
Je grote moment dit jaar tot nu toe was het aankleden van Beyonce voor de Super Bowl. Hoe ga je als ontwerper van het aankleden van zo'n supersterperformer naar het aankleden van een normale vrouw? De Super Bowl-outfit van Beyonce was een hyperextensie van waar ik al aan werkte voor mijn herfst-/wintercollectie. Het was eigenlijk de kern van het concept, wat betekent dat ik echt zo ver kon gaan als ik kon met die hele blik op het podium, wat niet hetzelfde is als de realiteit. Dus als je naar mijn verzameling kijkt, is het in zijn totaliteit gedaan. Er is een sfeer van wat ik voor haar heb gedaan in alles, maar er is niet de letterlijke vertaling ervan. Je hebt het over waarschijnlijk een van de grootste sterren, zo niet de grootste ster op dit moment in muziek die optreedt tijdens het grootste evenement in Amerika op televisie. Je kunt niet meer worden versterkt dan dat.
Hoe houd je je leven in balans terwijl er zoveel gebeurt? (Lacht) Het is een grappige vraag. Ik heb nu helemaal niet het gevoel dat ik een balans heb. Gelukkig heb ik veel mensen in mijn leven die geweldig en ondersteunend zijn en dicht bij me staan. Van mijn personeel en mijn vader die met mij werkt, tot mijn relaties... dus ik heb die ankers. Maar het leven op dit moment is helemaal gek op een wonderbaarlijke, wonderbaarlijke manier. Ik bedoel, ik heb de afgelopen acht jaar gewerkt om op dit punt te komen, dus ik klaag zeker niet over hoe overbelast ik ben.
Heb je advies voor aspirant-ontwerpers die net beginnen? Doe het niet! (Lacht) Nee, ik bedoel, luister: Ken Downing, de modedirecteur van Neiman Marcus, was mijn hele carrière een groot voorstander. En hij zou me dingen keer op keer vertellen, zoals, weet de klant waar je voor zorgt, waar gaat ze heen... al die dingen bepalen uiteindelijk hoe uw bedrijf groeit. En ik begreep het pas echt in mijn derde of vierde jaar, toen ik me echt begon te concentreren op, op wie? is de Rubin Singer-vrouw? Het kost veel tijd om niet alleen je merk-DNA te definiëren, maar ook wie en wat het is waar je je op richt - wat je doet. Dat is het belangrijkste, en de enige manier om daar echt in te slagen, is door echt te luisteren naar wat je bloed tegen je fluistert en dat door en door volhoudt, hoeveel advies je ook opvolgt of niet nemen. Luister altijd naar jezelf. Het vergt zoveel toewijding en drive, en je moet zo vaak vallen voordat je leert lopen.