Iskra Lawrence in een Aerie-campagne. Foto: Ali Mitton voor Aerie
Zelfs een blinde zou dat kunnen vertellen Iskra Lawrence is prachtig. Uiteraard zijn er de looks - het strandachtige blonde zeemeerminhaar, de megawatt-glimlach, de sprankelende ogen - maar er straalt ook een heerlijke energie van haar af. Tussen een aanstekelijke giechel en een eindeloos positieve houding, is ze als de wandelende belichaming van de uitdrukking 'mooi van binnen en van buiten'. En natuurlijk is er dat lichaam.
Ze kreeg haar start in het modelleren na binnenkomst Elle Girl's zoektocht naar het volgende supermodel in haar geboorteland U.K. Ze kwam in de top vijf en werd gescout door een bureau. Maar na een bescheiden start met testshoots en een accessoirescampagne veranderde de puberteit alles. Ondanks haar inspanningen, waaronder gevaarlijke diëten, weigerde haar ronde lichaam toe te geven aan de eisen van de modellenindustrie met rechte maten. "Het was echt heel moeilijk voor mij omdat ik mezelf vergeleek met de lichamen van [andere modellen] en me afvroeg waarom ik geen dijbeengat kon hebben", zegt ze. "Ik heb alles geprobeerd, maar het gebeurde gewoon niet, dus werd ik bij dat bureau gedropt."
Haar bureau gaf haar een lijst van andere bureaus, die geen van allen haar zouden aannemen, daarbij verwijzend naar haar "te vrouwelijk" lichaam. Toen ze hoorde over plus-size modellenwerk, benaderde ze die bureaus - en ze wilden haar ook niet aannemen omdat ze te klein was. Onverschrokken creëerde Lawrence haar eigen kansen, ongevraagd bellende bedrijven met de vraag of ze modellen nodig hadden, testshoots met fotografen van het internet ("dat klinkt onbetrouwbaar, maar dat is het niet"), en het samenstellen van een kalender van niet-geretoucheerde lingeriemodellen met alle lichaamstypes die ze had ontmoet op stelt.
Lawrence kwam er al snel achter dat haar lichaam perfect geschikt was voor lingeriemodellering, wat vaker andere lichaamsvormen vereist dan de meeste andere categorieën. Door een niche voor zichzelf te creëren, kreeg ze al snel die bureaus aan haar deur - en uiteindelijk landde het haar een campagne voor het intimi-merk Aerie van American Eagle, een oude droom. "Elke reden waarom je worstelt, is eigenlijk een reden die je kunt gebruiken om iets positiefs te creëren", zegt ze.
Het komt zelden voor dat modellen vanaf het begin de kans krijgen om hun eigen carrièrepad op te bouwen, maar dat is precies wat Lawrence deed. Zij vertelt Fashionista hoe ze deuren voor zichzelf opende, waarom onbewerkte beelden zo belangrijk voor haar zijn en hoe haar fans op sociale media alles hebben veranderd.
Iskra Lawrence in een Aerie-campagne. Foto: Ali Mitton voor Aerie
Vrij vroeg in je carrière kreeg je te maken met het probleem dat je 'te groot' bent om een normaal model te zijn. Hoe was die ervaring voor jou?
Ik kwam opdagen voor sets en shoots en modeshows toen ik 13, 14, 15 was en niet in staat was om in de samples te passen. De stylisten schreeuwen tegen me: 'Waarom is dit dikke model hier, ze past nergens in' - en dit is in het bijzijn van modellen waar ik naar opkijk en waar ik op wil lijken. In mijn hoofd had ik zoiets van, wauw, er is iets mis met mijn lichaam. Ik ging extreem diëten en sporten. Ik was de slankste die ik ooit ben geweest, en ik zal nooit meer zo slank zijn omdat mijn lichaam niet zo is gebouwd, maar het was ook de meest ongezonde die ik ooit ben geweest.
Ik vond een heel klein plus-size bureau voor iemands woonkamer, en ik zei: 'Neem me alsjeblieft aan, als ik het enige meisje van deze omvang ben in de mode-industrie dan zijn er vast klanten die mij zouden kunnen gebruiken omdat ik anders en uniek ben, en ik denk dat ik lingerie kan maken.' Ik werkte voor zeer kleine dagtarieven, maar ik was aan het werk consequent. Toen ging ik na drie jaar terug naar het eerste plus-size bureau dat zei dat ik te klein was. Ik legde alle klanten neer en zei: 'Ik kan deze klanten naar je bureau brengen, je hebt geen meisjes van mijn maat, maar ik heb gewerkt', en ze namen me aan. Ongeveer acht maanden later kwam JAG naar Londen en tekenden ze me.
Dat zijn echt slimme zakelijke stappen voor een tienermeisje - hoe ben je daar achter gekomen?
Ik ben een heel logische denker. In mijn hoofd had ik het gevoel dat ik een kans had om een industrie te monopoliseren waar niemand van mijn grootte was.
Wanneer kwam Aerie in beeld?
Ik had de eerste lancering gezien van de Aerie Real-campagne, en een meisje met wie ik werkte toen ik 15 was in de hetero-industrie zat erin, dit meisje genaamd Catherine Hudson. En ik had zoiets van, oh mijn god, ze is niet geretoucheerd, dit is een droom en ik moet hier deel van uitmaken! Ik heb net mijn doelen uitgewerkt om op dat punt te komen: ik moet getekend worden in New York omdat ze in New York casten, Ik moet naar New York verhuizen, ik moet in topvorm zijn, ik moet het bedrijf onderzoeken en zien wat ze zijn wat betreft.
Toen de casting kwam, doen ze een video-interview, wat geweldig is. Ze zetten je in een studio, ze stellen je wat vragen, ze vragen je wat je favoriete lichaamsdeel is, ze leren je echt kennen, zodat je de kans krijgt om je persoonlijkheid te laten zien, en dat is het beste deel van het.
Waarom zijn niet-geretoucheerde afbeeldingen zo belangrijk voor u?
Ik herinner me een van de eerste hoofdartikelen die ik deed toen ik ongeveer 15 was, ik kreeg de beelden terug en ze waren verbluffend, ze waren absoluut prachtig, maar... mijn onderarm was letterlijk de helft kleiner. Ik wist niet eens dat ik een probleem had of dat er iets mis was met mijn onderarmen! Zelfs een paar jaar geleden, foto's maken met fotografen en genieten van wat ik achter in de camera zie - en dit zullen testopnamen zijn die ik heb opgezet en de fotograaf wil mij fotograferen! — Ik zal ze terugkrijgen en ze zullen zo zwaar geretoucheerd worden.
Het is vooral belangrijk dat vrouwen naar afbeeldingen kunnen kijken en zich goed voelen over zichzelf, en dat is hoe ik me verhoud tot de mensen die mij volgen.
Hoe ben je betrokken geraakt bij de National Eating Disorders Association (NEDA)?
Ik had het idee dat we een symbool moesten maken voor niet-geretoucheerde afbeeldingen, en [JAG mede-oprichter Gary Dakin] vond het geweldig. [JAG] heeft een connectie met NEDA, dus ik ging naar binnen en presenteerde dit idee. We hebben dit NEDA Inspires Seal of Approval gecreëerd dat wordt toegekend aan merken en bedrijven en campagnes die een gezond lichaamsbeeld promoten.
Ik ben een beetje het imago en de zichtbaarheid, Aerie is de campagne en de marketing, en NEDA is de hulplijn die je belt, en ik voel dat vakbond, die cirkel, probeert alleen meisjes te beschermen en ze te laten zien dat ze ergens heen kunnen waar ze hulp kunnen krijgen, en ze kunnen beter.
Hoe heeft de Aerie-campagne uw carrière beïnvloed?
Nu heb ik een aanhang, merken beseffen dat het niet om mijn maat gaat, het gaat meer om mijn boodschap en wie ik am, en dat betrokken zijn bij nieuwe campagnes ook voor hen gunstig kan zijn manier. Ik heb een contract met [Aerie]. Ik ben geworteld in wat ze doen, ik ga naar marketingvergaderingen en ontwerpvergaderingen, en ik heb een echte invloed op hoe ze op de markt brengen.
Hoe ben je betrokken geraakt bij Runway Riot?
Het was de zomer van vorig jaar en Danny [Abrams, CEO en oprichter van Runway Riot] wilde verander Styleite in iets dat volgens hem meer nodig was. Hij wilde het maken over empowerment van vrouwen uit een achtergestelde gemeenschap.
Toen hij hoorde hoe gepassioneerd ik was, wilde hij me aan boord nemen als hoofdredacteur, en die rol is meer dat ik de stem, en hen een beetje richting te geven vanwege mijn expertise, en spreken met deze vrouwen en afkomstig van mijn ervaringen. Het is zwaar geweest, want met mijn tijd heb ik er niet zoveel in kunnen steken als ik zou willen.
Waar zie je het gesprek rond de plus-size-industrie gaan?
Ik wil gewoon dat de etiketten weg zijn. Ik heb mezelf nooit een plus-size model genoemd... Ik denk dat labels ons tegenhouden, vooral het plus-maatlabel - vrouwen met een grotere maat hebben van oudsher niet in staat geweest om in hetzelfde te winkelen plaatsen, ze hebben niet dezelfde kwaliteit van ontwerpen, ze kunnen geen catwalkontwerper dragen, en om die reden denk ik dat het een negatief connotatie. Ik wil dat die vrouwen kunnen winkelen zoals iedereen dat kan en zich niet minder voelen of zich buitengesloten voelen van de mode.
Hoe heb je sociale media gebruikt in je carrière?
Ik zag deze kans op sociale media net als een manier om een soort ondernemer te worden. Ik plande het en ik maakte aantekeningen en tekenborden en bedacht hoe ik [mijn sociale media-stem] authentiek kon houden, want dat was voor mij het belangrijkste. Ik heb er een haat-liefdeverhouding mee. Ik moet mijn opmerkingen doorlezen en soms ben ik echt geschokt door sommige mensen, maar dan besef ik dat ze waarschijnlijk de degenen die de hulp het meest nodig hebben en dat het een weerspiegeling is van hun onzekerheden wanneer ze iets negatiefs proberen te zeggen over jij.
Je hebt onlangs de krantenkoppen gehaald omdat je een negatieve commentator uitriep. Hoe heb je besloten om dat te doen?
Het was eigenlijk een van de gemenere opmerkingen die ik heb gekregen. Maar het was omdat er een heel lief Frans meisje is die een fanpagina beheert met wie ik praat; ze is kwetsbaar, ze worstelt ook met een eetstoornis, en ze stuurde me een bericht dat ze had gehuild omdat iemand iets gemeens over me had geschreven. Toen ik het las, was het niet alleen een persoonlijke aanval op mij. Er stond 'iedereen vindt jou leuk', dus het was eigenlijk iedereen van mijn maat en groter labelen. Het is zo extreem dat het bijna lachwekkend is, maar het doet sommige mensen pijn, dus laat me een voorbeeld stellen voor iedereen deze meisjes die wel gepest worden en zich voor hun lichaam schamen en die nog niet op die plek zijn waar ze lachen het uit.
Ik was op de set, ik was toch in mijn ondergoed, en ik zag de chips, dus ik dacht: jongens, kunnen jullie deze chips over me heen gooien? De video was meteen daarna, het was één take en ik plaatste het, en ik had nooit gedacht dat het zo viraal zou gaan. Mijn agent dwong me hem bijna neer te halen!
Is high fashion ooit iets wat je zou willen doen?
Ik zou graag! Er zijn zeker meer redactionele dingen die opengaan omdat het gesprek zich opent, en dat is het ook onhandig voor sommige publicaties omdat ze die steekproefomvang niet hebben, dus ze moeten eruit hun manier. Het laat ze weten dat, kom op, we kunnen dit! Ik denk dat het alleen maar voordelig zal zijn.
Wat is je uiteindelijke doel voor je carrière?
Het is mijn droom dat ik kan voorkomen dat toekomstige generaties doormaken wat ik heb gedaan. Persoonlijk denk ik dat het aan het onderwijs ligt - ik wil de mode-industrie niet veranderen, ik denk dat dat altijd zou moeten wees fantasie, er zouden altijd meisjes van maat 0 moeten zijn, want sommigen van hen zijn gezond en dat zijn ze altijd geweest mager. Het is nog steeds bodyshaming! We hebben gewoon niet geleerd hoe we voor onszelf moeten zorgen, vooral tieners niet - hun lichaam verandert en ze maken al deze dingen mee. Ik heb gesproken op Harvard, ik heb gesproken op NYU, ik ga naar een aantal middelbare scholen, en het duurt maar een paar minuten om met deze meisjes en jongens te praten, en ze hebben gewoon nooit geleerd hoe ze ermee om moeten gaan. Het zou zoveel mensen bevrijden en bevrijden.
Voor het modelleren van dromen zou ik graag een geur- of cosmetica- of schoonheidscampagne doen - idealiter ongeretoucheerd! [lacht] Dat zou geweldig zijn. Ik heb problemen gehad met mijn huid, maar nu zorg ik echt voor mezelf en heb ik geleerd wat werkt.
Dit interview is bewerkt en ingekort.
Meld u aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang elke dag het laatste nieuws uit de branche in uw inbox.