Er is veel discussie geweest onder historici over de vraag of de Amerikaanse bombardementen op Hiroshima in de lange rennen, een noodzaak om een einde te maken aan de Tweede Wereldoorlog, maar er is geen discussie over hoe verwoestend de gebeurtenis en de gevolgen ervan zijn waren. De Japanse modeontwerper Issey Miyake groeide op in Hiroshima en was daar tijdens de bombardementen. Later verloor hij zijn moeder door blootstelling aan straling, en begrijpelijkerwijs houdt hij er niet van om bij de gebeurtenis stil te staan. Maar na de recente hoop van president Obama om onze moderne wereld van kernwapens te ontdoen, schreef Miyake een: bewegend stuk voor The New York Times waarin hij hoopt dat dit het begin is van het einde van de nucleaire oorlogvoering.
Zijn hele artikel verstikte ons een beetje, maar we werden vooral geraakt door de manier waarop zijn verleden zijn gedachten over mode beïnvloedt. Hij schrijft: "Ik heb geprobeerd, zij het zonder succes, om [de herinneringen] achter me te laten, waarbij ik de voorkeur gaf aan dingen die gecreëerd kunnen worden, niet vernietigd, en die schoonheid en vreugde brengen. Ik ben aangetrokken tot het gebied van kledingontwerp, deels omdat het een creatief format is dat modern en optimistisch is." We hebben mode altijd als kunst gezien en een die iedereen van dag tot dag raakt. Maar voor degenen die denken dat mode frivool is, is dit gewoon weer een voorbeeld van hoe belangrijk het kan zijn en de manier waarop het leven en geluk brengt aan degenen die ervan houden.
--AMANDA JEAN BOYLE