De meeste shows in Londen zijn super, super cool...Hannah Marshall's Rankin-video, iemand? - maar niet strak geproduceerd. Persoonlijk denk ik dat dit een goede zaak is - ik hou altijd van intieme shows waarbij het publiek de kledingstukken van dichtbij en persoonlijk kan bekijken.
Echter, hoe bekender een ontwerper is, hoe meer druk er is om een groots spektakel neer te zetten. Gisteren hebben twee van Londens meest bekende ontwerpers, Vivienne Westwood en Matthew Williamson, grote shows opgevoerd. Met heel verschillende resultaten.
Vivienne Westwood is een legende, en terecht. Zoveel van haar silhouetten van jurken en pakken, evenals haar schoenen, zijn bijna net zo klassiek als een paar Chanel-ballerina's of een YSL Le Smoking. Maar het verschil tussen Westwood en de eerder genoemde ontwerpers is dat ze bleven evolueren, ten goede of ten kwade. Voor mij verandert de look van Westwood, zoals duidelijk te zien is op de Red Label-catwalk van vandaag, nooit echt. De kleding zag er goed uit - ik vond veel van hen echt leuk - maar kon ik deze collectie onderscheiden van een catwalk uit 2002 of 2005? Misschien niet, behalve de kapsels van het model.
Williamson, wiens carrière nog jong is in vergelijking met die van Westwood, blijft ook ontwerpen voor een zeer specifiek "meisje". Ze is jong, gebruind en is op vakantie op Ibiza (in een afgelegen huis natuurlijk om de chavs). Maar in tegenstelling tot Westwood, verandert hij het elk seizoen een beetje, rekening houdend met wat de winkelkoper echt wil. Dit voorjaar met een macramé-jurk, gewassen satijnen blazers en jawel, een paar kleurrijke prints op lange, soepelvallende jurken. Al met al was het een intelligente verzameling. Het zag er allesbehalve bezadigd uit, terwijl het trouw bleef aan het algemene merk en de visie van Williamson.