De laatste tijd lijkt het erop dat enkele van de OG-bloggers die het spel veranderen -- De Man Repeller's Leandra Medine, In de glans's Emily Weiss, om er maar een paar te noemen -- zijn uitgegroeid van kleine, persoonlijke, zelfbeheerde blogs tot echte mediasites vol met luxe webdesign, redacties en meer gevarieerde inhoud.
De laatste is Garance Doré. De mode-illustrator en fotograaf website heeft nu een redactieteam van ongeveer 5-7 personen - freelancers niet meegerekend - en staat op het punt een nieuw herontwerp te onthullen net op tijd voor fashion week.
We hadden het geluk om wat tijd te hebben om te kletsen met Doré over de nieuwe look, hoe ze de authentieke, persoonlijke toon van de site handhaaft terwijl deze groeit, fotografeert mode hoofdartikelen en hoe ze de waanzin zal behandelen die deze keer modeweek is (hint: veel minder dan voorheen).
Vertel me waar je voor ging met het herontwerp.
Het eerste dat u zult zien, is dat er veel grotere digitale afbeeldingen op de website staan. De navigatie is iets anders, maar ik denk dat een van de belangrijkste kenmerken is dat onze berichten nu een ander type lay-out hebben [om plaats te maken voor] mooiere verhalen. Ik wilde echt de grens van [traditionele bloggen] verleggen en er een plek van maken waar je echt mooie verhalen kunt maken met de beelden die we schieten.
Dus het zal niet zo'n blogformaat zijn?
Het zal zijn -- we houden de chronologie bij, dus dat geeft je altijd het gevoel dat het een blog is, en dat is erg belangrijk voor mij. We maken veel verhalen met meer dan één foto, en we maken veel van die foto's in de studio -- dus we willen echt een plek om dat te kunnen tonen. Als je een tijdschrift leest en je kijkt naar het verhaal... Ik wil dat je dat voelt met de blog. Ik ben erg enthousiast.
Een van de handtekeningen van je blog zijn de handgeschreven lettertypen. Zullen die blijven?
Ja -- er zal altijd het handschrift zijn. De identiteit van de blog blijft hetzelfde; we hebben veel van dezelfde lettertypen en zo gehouden. Het gaat meer om de manier waarop dingen worden weergegeven en de manier waarop de navigatie werkt. Dat wordt heel interessant. Je zult ook zien dat de zoekopdracht beter is, de geschiedenis en alles.
Is het alleen het ontwerp dat verandert of zal ook de inhoud veranderen of uitbreiden?
We ontwikkelen ook de inhoud. Ik wil niet zijn als: "Dit is een doorstart." Zo werk ik niet. We hebben net ons eerste modeverhaal geschoten! Voor mij was het altijd streetstyle, mensen krijgen die we om ons heen zien. En vorige week hebben we ons eerste modeverhaal opgenomen met een geweldig model waar we van houden, dus dit is het begin om dat soort dingen te delen. Ik fotografeer al heel lang modeverhalen voor tijdschriften en ik vond dat het tijd werd om dat ook voor de blog te doen.
Wat kunnen we verwachten van die modeverhalen? Zullen ze meer trendgericht zijn of meer over een verhaal?
Voor mij gaat het echt om inspiratie. Ik wil het niet precies als een modetijdschrift doen. Het gaat erom te laten zien hoe je dingen kunt stylen en de inspiratie achter elke afbeelding, zodat je precies kunt zien waarom we hebben het gedaan, hoe we het hebben gedaan, en ook waar we de spullen vandaan halen of waar je dingen kunt krijgen om [het uiterlijk na te bootsen]. Het is een andere manier om een modeverhaal te presenteren, maar het is een goed, mooi geschoten en gemonteerd modeverhaal.
Hoe zou je beschrijven hoe je wilt dat de stem van de site is? Het voelde altijd heel persoonlijk.
Het is als een persoonlijk dagboek. Ik had nooit gedacht dat de blog zou zijn wat het nu is, en door de jaren heen heb ik altijd geprobeerd om die stem heel aanwezig te houden. Ik denk dat het belangrijk is dat we een heel sterk gevoel voor gemeenschappelijke esthetiek hebben -- om te weten wat je wilt doen, wat je niet wilt doen, en ik ben erg goed in het geven van mijn sterke standpunt om de essentie van de blog te behouden.
We hebben bijvoorbeeld geen nieuws, en ik heb nooit echt persoonlijke stijl gedaan. Ik ben meer geïnteresseerd in het maken van foto's van mensen die me inspireren, dus dat element is er altijd geweest -- een heel belangrijk lifestyle-element -- omdat ik vind dat een persoonlijke blog niet tot slechts één blog moet worden beperkt onderwerp. Dus we doen natuurlijk aan mode en beauty, en we hebben ook reizen, eten, lifestyle. Alles waarvan we denken dat het stijlvol is, omdat ik denk dat stijl tegenwoordig niet alleen de manier is waarop je je kleedt. Het is echt de manier waarop je leeft.
Kun je iets vertellen over hoe je het genereren van inkomsten aanpakt, zoals advertenties en gesponsorde inhoud en e-commerce? Hoe maak je dat naadloos?
Dit is ook een langzame evolutie, zoals dingen testen en kijken wat goed voelt. Ik denk dat een van de dingen die heel duidelijk is, is dat ik de redactie altijd heb beschermd. We verkopen dus geen kleding -- daar hebben we een heel specifieke sectie voor. We hebben natuurlijk gelieerde links en dergelijke toegevoegd, maar we hebben altijd op dezelfde manier gewerkt; we werken met adverteerders waar we van houden. De commissies die we doen voor merken en de dingen die we niet op de blog behandelen, maken er echt een groot deel van uit.
Het is geweldig, omdat het ons de vrijheid geeft om de blog te brengen waar ik hem wil hebben. Ik heb bijvoorbeeld besloten dat we niet meer dan drie of vier keer per dag gaan posten. Ik wil dat de blog benaderbaar blijft, ik wil niet dat mensen zich te overweldigd voelen, ik wil dat mensen het gevoel hebben dat het een metgezel is. Het is dus anders dan fashionista, bijvoorbeeld. Ik denk dat het heel belangrijk voor je is om te weten wie je bent, wat je wilt doen, hoe je wilt communiceren, en dan kun je op basis daarvan je beslissingen nemen. Dat is wat mij drijft om het ontwerp van de website zo vaak, om de twee jaar of zo te veranderen -- en elke keer dat we met dezelfde webmasters werken en bepalen, hoe kunnen we pushen? Wat vinden we belangrijk? Hoe verandert bloggen? Hoe kunnen we dat begeleiden met het nieuwe ontwerp? Hoe doen we dingen die relevant en zinvoller zijn voor het soort inhoud dat we doen?
Dus je noemde sociale media, hoe pak je dat aan? Plaatst het links naar al uw artikelen of gebruikt het het als een platform om uw stem te illustreren?
Ik denk dat het met sociale media heel natuurlijk moet aanvoelen. Elke maand zitten we bij elkaar om te bespreken hoe we het gaan doen. Ik heb mijn persoonlijke Instagram en we hebben ook een studio Instagram geopend om te laten zien wat er in de studio gebeurt. Ik probeer het op elk platform organisch te houden, maar we doen bijvoorbeeld een aantal specifieke dingen voor Facebook-fans, waarbij we vragen beantwoorden die mensen ons stellen; we hebben een Google Hangout gedaan -- dat was zeer succesvol. Voor elk proberen we iets te vinden dat we nergens anders voor de volgers kunnen doen en geven we ze de kans om het gevoel te krijgen dat ze iets speciaals hebben.
Hetzelfde geldt voor onze nieuwsbrief -- niet om de inhoud te herhalen die op de blog stond, maar om nieuws te geven over wat we in de studio doen. Veel mensen vragen me: "Met welk merk werk je?" "Wat doe je op dit moment?" Ik probeer elk medium op een andere manier te benaderen.
Ik weet zeker dat geen twee dagen hetzelfde zijn, maar hoe ziet je gemiddelde werkdag eruit?
Ik kom 's ochtends de studio binnen en doe elke kleine taak: e-mails beantwoorden, bijpraten met het team, al het werk dat ze voor me hebben. Dan is het tijd voor het creatieve deel van mijn werk, dus ik doe mijn illustratie, mijn schrijven, we zetten wat muziek op. Het is een ander soort sfeer. Meestal als ik in de studio ben, heb ik een of twee vergaderingen en dan zijn er natuurlijk dagen waarop we gek zijn en aan het filmen zijn en er zijn vijf miljoen mensen daar, wat ook vrij vaak gebeurt.
Het is Fashion Week -- hoe benader je dat deze keer, en wat voor berichtgeving kunnen we verwachten op de site?
Dat is ook zo veranderd. Fashion Week krijgt zoveel aandacht. Ik denk dat het seizoenssysteem zo ingewikkeld is en de lezers zijn veranderd -- ze hebben Fashion Week ontdekt, vonden het geweldig, en ik denk dat ze er nu een beetje te veel van hebben gezien. Dus ik behandel het graag een beetje anders. De focus ligt niet zozeer op wat er bij elke show gebeurt, want ik vind het bijna te vermoeiend -- het wordt nog saaier als je de kleding niet meteen kunt kopen. Ik praat liever over echte kleding op het moment dat ze beschikbaar zijn. Maar Fashion Week is nog steeds geweldig voor inspiratie en specifieke momenten.
Dus je schrijft niet echt elke show per se?
Ik heb dat eigenlijk nooit echt gedaan, ik heb altijd geprobeerd om een meer persoonlijke benadering te hebben van: "Ik vind dat echt leuk" of "kijk dat eens uit" of ik heb dat ontmoet persoon, dit is wat er is gebeurd en ik denk dat ik even een uitgebreidere berichtgeving deed waar, toen je op de blog kwam, het hele ding over mode ging Week. Toen het populairder werd, merkte ik dat de lezers iets minder geïnteresseerd waren. In zekere zin zijn we allemaal samen gegroeid in die golf van streetstyle en modeshows en zo, en ik denk nu het is een beetje gekalmeerd, dus het is geweldig om dat te omarmen en het te gebruiken als een kans om dingen te verbergen anders.
Ik weet zeker dat je dit de hele tijd wordt gevraagd, maar wat vind je van hoe alomtegenwoordig streetstyle-fotografen nu zijn - en hoe verandert dat je benadering van Fashion Week, of helemaal niet?
Het is iets waar ik nog steeds van hou en dat ik nog steeds interessant vind. Het is duidelijk veranderd en streetstyle is een echte industrie geworden. Al deze fotografen die je ziet, het zijn geen bloggers, het zijn professionals. Ze schieten voor tijdschriften... een paar van hen zijn gewoon mensen kijken en ze hangen om te zien wat er gebeurt en ze nemen een foto om het voor zichzelf te houden. Er zijn een paar streetstyle-blogs, maar niet zo veel.
Je zult altijd dezelfde mensen zien en naarmate er meer over de stijl werd nagedacht, ben je niet zo verrast door de inspiratie - je weet een beetje wat je gaat vinden. Dus voor mij probeer ik een heel onschuldige benadering te behouden. Ik heb mijn camera bij me, en als ik iets interessants zie, maak ik het - maar ik ben niet op een missie om elke blik die ik zie vast te leggen, anders zou het naar mijn idee behoorlijk weinig inspirerend worden.