- Bijgewerkt:
- Origineel:
Fashionista-bijdrager Long Nguyen is de mede-oprichter/stijldirecteur van Flaunt. Parijs - Je weet dat er iets in de lucht hangt in herenkleding als een van de meest productieve en misschien wel meest experimentele ontwerpers - bij althans in termen van het creëren van nieuwe vormen en het gebruik van nieuwe technische materialen - omarmt een terugkeer naar de bedreigde kunst van vakmanschap. Dat deed Raf Simons met zijn najaarsshow. Ik herinner me dat ik de kleding van meneer Simons voor het eerst zag in januari 1995 in een kleine showroom in Milaan, waar hij extreem strakke single-breasted pakken presenteerde in donkergrijze en zwarte wol. Ze lieten zich inspireren door de cultuur rond Engelse schooljongens. Maar toen begon het Gucci-tijdperk van Tom Ford. Die hyperseksueel geladen kleding domineerde het volgende decennium. Wat Simons deed - en nu doet - is een tegenstroomambiance omarmen.
- Auteur: Fashionista
Paris-Mode gaat nooit alleen over fysieke kleding: het is de manier waarop fysieke kleding het menselijk lichaam verbergt en het geklede lichaam aan anderen onthult. Een geweldige modeshow is er een die onze emoties oproept, een die onze consensus en onze idealen provoceert en in twijfel trekt. Wat nog belangrijker is, mode is een emotionele reactie op hoe de kleding eruitziet en aanvoelt bij jezelf en bij anderen. Voor iedereen die het werk van Riccardo Tisci op het gebied van herenkleding heeft gevolgd sinds zijn debuutshow in juli 2008, de openingsblik - een lange zwart hemd en korte broek met mouwen en prints van stierenhonden, gedragen met ondoorzichtige panty's en leren hoge topjes - heeft een ring van vertrouwdheid. Ze doen ons denken aan de zwarte wollen jas, leren shorts, zwarte kniekousen en sneakers van toen. Dit silhouet en anderen--een chocolade knielange jas, leren vest gedragen met bruine korte broek, legging en camel leer sneakers, een bruine bever korte jas met donkerbruine shorts en veters tot dij hoge leren sneakers - zijn nu Givenchy heren kenmerkende blikken. In straattaal bezat meneer Tisci ze.
Toen ik jong was, ging ik naar een religieuze instelling waar het uniform een bordeauxrode blazer vereiste. De meeste van mijn leeftijdsgenoten en hun ouders spotten met de kleurkeuze, maar ik vond het altijd een beetje chic. Tommy Hilfiger herinnerde zich mijn jongere dagen met een preppy A/W 2011-collectie die begon met een bordeauxrood overjas, en bracht de kleur keer op keer terug, in zijn geblokkeerde truien, sjaals, broeken en… jassen. Hilfiger riep, met wat hulp van Simon Spurr, "zowel kostscholen als clubs in Brooklyn" op met "een stichting voor scheidingen", een beweging weg van zijn basis voor een van Amerika's koningen van het pak. Maar de mix van prep en indie is tot stand gebracht met grote intelligentie, aangezien de moleskin blazers en Pendleton gestreepte overhemden moeiteloos kunnen worden gecombineerd met slim cargo en jersey gebreide trainingsbroeken. Het hele pakket was aan elkaar geknoopt met een focus op bovenkleding: motorjassen, overjassen (met toggle), bonded macs en zware bommenwerpers domineerden. Ik zou rechtstreeks naar de gevangenis zijn gestuurd als ik naar de les was gekomen in een van zijn combinaties van blazer en joggingbroek, zelfs een blazer bij Natty als deze, maar ik hou van het concept.