Miroslava Doema kwam maandag onder vuur te liggen voor een afbeelding op haar website publiceren, Buro 24/7, dat afgebeeld Garage hoofdredacteur van het tijdschrift Dasha Zhukova zat bovenop een stoel/sculptuur in de vorm van een verwrongen zwarte vrouw in bondagekleding. Laten we dat nog eens lezen: een conservatief geklede blanke vrouw, op haar gemak zittend met een bijna naakte zwarte vrouw onder zich vastgepind.
Dit, op een feestdag gewijd aan Martin Luther King, Jr.
Het lijkt erop dat het team van Duma de hint heeft begrepen - en met hint bedoelen we tientallen en tientallen boze tweets - en Buro 24/7 heeft de afbeelding zo bijgesneden dat alleen de stiletto-laarzen van de stoel/vrouw zichtbaar zijn, waardoor de race van de mannequin wordt gemaskeerd. Niet dat de gelijkenis van een vrouw op haar rug en ingeklemd tussen de kont van iemand anders en de vloer een goede zaak is.
Duma bracht ook een schriftelijke verontschuldiging uit aan haar Instagram-volgers:
"De stoel op de foto mag alleen worden gezien als een kunstwerk dat is gemaakt door de Britse popartiest Allen Jones, en niet als enige vorm van rassendiscriminatie", schrijft Duma.
Jones creëerde eind jaren '60 een serie vrouw-als-object sculpturen. Een set van drie vrouwen van glasvezel -- allemaal wit, één als tafel, één als stoel en één staand -- zijn geprijsd op meer dan $ 3 miljoen. Volgens de Christie's-lijst zijn de hypergeseksualiseerde stukken bedoeld om te wijzen op 'de ongelijkheden in het dagelijks leven, onderwijs, werkloosheid'.
Maar context is alles met kunst als deze. De overdrijving door de kunstenaar van vrouwelijke onderdanigheid kan een krachtig hulpmiddel zijn om de aandacht op dat probleem te vestigen -- zolang de kijker de bedoeling van Jones begrijpt en de kunst niet als groen licht beschouwt om vrouwen te objectiveren.
Evenzo, als het gaat om de Buro 24/7 beeld, context is de sleutel. De originele foto toont een zeer witte Zhukova die bovenop de "kunst" zit en een cropped spijkerbroek draagt met een conservatief wit jasje met hoge kraag. Het doel van de styling, zou je kunnen aannemen, was om contrast te creëren. En met haar blote voeten zwevend boven een pluche kleed en haar opgestoken in een nonchalante knot, misschien de doel van de foto was om te laten zien hoe comfortabel Zhukova is in de wereld van agressieve, sterk geseksualiseerde kunst. Hoe het slechts een deel is van haar dagelijkse landschap.
Een beetje zoals alledaags racisme?
Zoals veel bloggers hebben wees erop, het portret van Zhukova vangt een gevoel van absurde normaliteit in de (letterlijke) overheersing van de zwarte vrouwelijke vorm, evenals de voortdurende fascinatie voor en objectivering van de lichamen van zwarte vrouwen door blanke vrouwen. Het bijsnijden van de afbeelding is eigenlijk gewoon een pleister op het probleem plaatsen - of misschien genoeg censureren zodat het er niet als een probleem uitziet.
Wat denk je? Is Duma's verontschuldiging too little too late?