Werkt de inclusiviteits-kick van de mode?

instagram viewer

Mode, misschien meer dan enige andere industrie, is gebrandmerkt met het woord 'exclusief', maar deze maand lijkt de industrie er alles aan te doen om allesbehalve te zijn.

Bijna elk groot label - of in ieder geval het meest verwachte - streamt hun show via Nick Knight's Showstudio of hun eigen persoonlijke websites. De show van Alexander Wang speelde midden op Times Square, Dolce Gabbana gaat rechtstreeks naar je iPhone, en Hendrik HollandIk laat je vanmiddag shoppen vanaf zijn catwalk. Ondertussen houden grote spelers in de industrie, zoals Joe Zee en Julie Gilhart tweet vanaf de eerste rij, Style.com's beoordelingen zijn binnen enkele uren online en een toenemend aantal blogs behandelt de modeweek uit de eerste hand.

Maar werkt het?

Voelen de modewaarnemers die niet in de mode werken zich meer betrokken? En als deze trend zich voortzet, wordt fysieke aanwezigheid dan exclusiever?

Een redacteur zegt het botweg: "Als duizenden mensen het gevoel krijgen dat ze van buitenaf worden opgenomen, dan zal de aanwezigheid van binnenuit steeds exclusiever worden. Hoe zullen de belangrijke mensen anders weten dat ze belangrijk zijn?"