13:01 De zaal van Céline is praktisch leeg. Het is niet zo dat niet iedereen Celine wil zien, maar de show wordt gehouden op tennisbanen in de buitenwijken. Godzijdank voor de modebus.
13:05 Ik realiseer me dat ik verblind ben door liefde voor Phoebe Philo. Op dit moment, als ze jutezakken stuurt, zal ik het geweldig vinden. Ik hoop dat ze het niet doet, maar ik ben zo opgewonden om hier te zijn. (En dat geldt ook voor alle anderen, de kamer bruist van de verwachting.)
13:07 Er liggen enorme boeken op ieders stoel. Nou, het zijn meer dikke tijdschriften met zwart-witte omslagen en zonder tekst. Tommy Ton vertelt me dat ze vol zitten met Phoebe's inspiratie voor het seizoen.
13:13 Iedereen druppelt binnen en ik zweer dat elke andere vrouw SS10 Celine draagt. Ik ben jaloers.
13:19 Eén persoon heeft de opdracht gekregen om het tapijt te stofzuigen en dat doet hij gewelddadig, zonder pauze. Het tapijt is groen en blauw en zwart, een ander element dat op kleur wijst. Ik wil echt kleur - wat bezielt me?
13:27 De show gaat misschien beginnen en de fotograaf heeft een hartaanval; ze schreeuwen tegen Russisch Mode's Aliona Doletskaya naar "UNCROSS JE BENEN!" en ze negeert ze.
13:31 Ze maakt eindelijk haar benen los, de luidsprekers roepen: "We gaan nu beginnen, schat!" en een parade van marineblauwe looks opent de show, allemaal met knopen aan de zijkant en zwart leer zakken. De schoenen zijn dikke, Tabitha Simmons-achtige laarsjes of hakken met stroken bont.
13:37 Er is geen kleur, maar stukjes legergroen en kaki. Philo gooit op het einde een paar avondlooks, maar voor het grootste deel is het een collectie ongelooflijk chique kleding voor alledag.
13:53 Ik pak een treurig achtergelaten boek en ren naar de bus.