Terug in oktober, Hearst kondigde aan dat Carine Roitfeld zou zijn Harper's Bazaar's Global Fashion Director--een nieuwe titel, wat betekende dat ze zou samenwerken met American Bazaar's creatief directeur Stephen Gan (Roitfelds oude vriend) op meerdere verhalen per jaar die in alle 26 internationale edities van de glossy zouden verschijnen.
Roitfelds eerste werk als global fashion director voor Bazaar's internationale edities verschijnen volgende maand in een 16 pagina's tellende spread met de titel 'Carine on the Collections'. De shoot vond plaats in New York City (tijdens orkaan Sandy - en naast een Amerikaan) Mode shoot zoals het blijkt), werd gelenseerd door de opkomende fotograaf Kacper Kasprzyk, en is voorzien van lente looks van Alexander Wang, Saint Laurent, Azzedine Alaïa, Balenciaga door Nicolas Ghesquière, Céline, Chanel, Comme des Garçons, J.W. Anderson en meer. Roitfelds favoriete modellen, zoals Lara Stone, Joan Smalls en Stephanie Seymour, schitteren in de spread. Beelden uit de redactie verschijnen ook op tal van covers. De Spaanse editie van
Harper's Bazaar zal worden weergegeven met een enorme kop "Welkom Carine".Gisteravond hield Hearst een intieme Q&A-sessie met zijn nieuwste medewerker. Harper's Bazaar Amerikaanse hoofdredacteur Glenda Bailey introduceerde Roitfeld, terwijl Stad en land’s Jay Fielden stelde de vragen. In een nauwsluitende grijze jurk, torenhoge Alaïa-laarzen en een Miu Miu-nertsstola gaf Roitfeld zich over aan Fieldens vragen en beantwoordde hij behendig alles van Mode rivaliteit, gracieus ouder wordend, "het internet" (Roitfelds nieuwste obsessie), en die nu iconische Gucci-campagne die ze heeft gestyled met het logo van het label dat in het schaamhaar van een model is geschoren. Ja, Carine Roitfeld spinde gisteravond meerdere keren het woord 'poesje'.
De hoogtepunten:
Stop met haar werk "Porno Chic" te noemen: Terwijl Glenda Bailey het vaak gebruikte label noemde om Roitfelds werk te beschrijven, drong Roitfeld erop aan dat haar werk voor Harper's Bazaar was "niet erg erotisch" en "erg zacht". "Ik wilde mode op een zo eenvoudig mogelijke manier laten zien", zei ze.
Over schieten tijdens orkaan Sandy ("Was het een hulp of een belemmering?" vroeg Fielden): "Soms als je met je rug tegen de muur staat, heb je geen andere keuze dan het te laten gebeuren. Voor de kleding was het moeilijk om ze binnen te roepen omdat je weet dat in het centrum alles gesloten was, dus sommige ontwerpers waren erg behulpzaam. Ik herinner me Alexander Wang, zijn huis was helemaal gesloten en hij ging zelf de kleren halen."
Over schieten op hetzelfde moment als - en naast -Amerikaanse Vogue, en of ze enige concurrentie voelt met Mode en Conde Nast:"We hadden met niemand een probleem. We kwamen langs en zeiden 'Hallo, hoe gaat het met je?' Alles was zeer beschaafd. … Ik denk nooit dat ik in een wedstrijd zit. Het is oké, ik doe mijn eigen ding, zij doen hun eigen ding, en als ze een contract hebben en niet met mij kunnen werken, heb ik geen probleem. Voor mij, ik denk niet dat er een oorlog was... en met al deze fotografen die contracten hadden met Conde Nast, dwong het me om nieuwe talenten te vinden."
. Over hoe ze begon te werken met Tom Ford: "Kun je je voorstellen dat we 20 keer weigerden om hem te ontmoeten [terwijl Roitfeld bij... Elle Frankrijk]. Wie is Tom Ford? Wat is Gucci? Een paar loafers? Nee, we zijn niet geïnteresseerd. En toen kwam Tom [ons ontmoeten] en we werkten gewoon met hem samen omdat hij er erg goed uitzag en charmant was. Dat is de enige reden waarom we uiteindelijk met hem hebben samengewerkt. Maar we hadden gelijk, want kijk wat er met hem is gebeurd en wat er met mij is gebeurd."
Over die beruchte Gucci-campagne met het logo van het label in het schaamhaar van een model geschoren: "Toen we de Gucci-campagne deden, moesten we altijd een aantal foto's maken en aan het einde zei ik tegen Mario [Testino]: 'Mario, ik denk niet dat we de iconische foto hebben gemaakt, we moeten pushen.'.. Ik weet niet of ik in die tijd erg onder de indruk was, misschien van het poesje scheren of iets dergelijks. Dus ik dacht, waarom doen we daar niet de 'G'? Ze zeiden: 'Nee, dat is niet mogelijk.' Maar ik zei: 'Laten we het proberen.' Dus namen ze een stuk papier met een 'G' en schoren het meisje en uiteindelijk werd het, denk ik, een iconische foto."
Over het verschil tussen Franse en Amerikaanse gevoeligheden: "In Frankrijk hebben we niet zoveel beroemdheden als jij hier. Dus we pushen veel modellen en als je met modellen werkt, is het gemakkelijk om mode te pushen. Je mag doen wat je wilt. Er zijn niet zoveel publicisten en mensen tussen jou en de ster. … Dus misschien ben ik Frans. Ik ben opgegroeid met Guy Bourdin. Voor mij is het heel normaal. Zelfs als een meisje helemaal naakt was, was ze nooit vulgair. Er was een gevoel van chique. Het was geen porno-chic. Als je naar Amerika gaat, moet je een beetje anders denken. Dus geen poesje daar.
Of ze gemeen is: "Ik ben niet gemeen. Sommige mensen denken dat ik gemeen ben omdat ik verlegen ben omdat ik mijn gezicht bedek met mijn haar omdat het mijn manier is om mezelf te beschermen. Ik heb veel geluk in het leven, dus waarom zou ik gemeen zijn. Daarom probeer ik ook jongeren te helpen. Je kunt je niet voorstellen hoeveel jonge mensen naar me toe komen op de shows en me gewoon vragen: 'Kunt u alstublieft? help me naar de show te gaan.' Ik vind dat jonge mensen die van mode houden, mode moeten kunnen zien laten zien. En nu zijn het steeds meer editors en steeds meer beveiliging, dus het is erg moeilijk voor hen, dus elke keer neem ik er twee mee naar binnen.
Over sexy zijn en geschikt voor de leeftijd: "De eerste regel is als je een dochter hebt, probeer nooit kleding met haar te ruilen. En zelfs als je niet mooi bent, is dat geen probleem. Ik denk dat ik minder mooi ben dan toen ik in de twintig was, maar ik weet zeker dat ik leuker ben aan tafel."
Op het internet': "Ik hou ervan om dingen voor het eerst te doen. Met CR Ik ontdekte wat internet is. Omdat ik niet van de internetgeneratie ben. Het is niet het eerste wat ik 's ochtends doe, wakker worden en mijn naam googlen. Maar nu ik aan de site werk, moet ik elke dag werken, daar ben ik nu het meest in geïnteresseerd. Ik ben enthousiast over deze nieuwe manier van werken in de mode.
Op sociale media: "Ik weet het niet. Ik zie mensen Twitter [spreek uit Tweeter] en Instagram [spreek uit Een-stah-gram] doen en daar denk ik nooit aan. Maar ik denk dat dit de toekomst is, je kunt het niet weigeren. Je gaat mee of je gaat naar huis. Dus ik probeer deel uit te maken van deze nieuwe wereld en ik geniet er erg van."
Op haar mode-icoon: "Ik kan je vertellen dat ze niet erg goed gekleed was, maar Liz Taylor was een icoon voor mij. Ze was de meest moderne persoon. Het kon haar niets schelen als mensen het niet leuk vonden wat ze deed. Ik ben erg blij om haar werk bij AMFAR voort te zetten. Het is heel belangrijk om iets voor het goede doel te doen."
Op modeshows vandaag: Ik denk dat naar de shows gaan spannend is, maar om eerlijk te zijn zijn de shows saaier dan 20 jaar geleden omdat er steeds meer shows - er is een prefall er is een resort - het is moeilijk voor de ontwerper, maar het is moeilijk voor de redactie om te volgen alles. En soms is [de mode] minder riskant en ik hou van risico's. Maar ineens zie je een Comme des Garçons-show en ben je weer dol op mode.
Over waar ze haar ideeën vandaan haalt: "Misschien iemand in de lounge op het vliegveld, misschien MTV. Ik heb een groot waarnemingsvermogen. En ik denk dat slechte smaak je meer ideeën geeft dan goede smaak."
bij vertrek Mode Parijs en zichzelf opnieuw uitvinden: "Ik zat in een gouden kooi en nu ga ik terug naar de vrijheid. Je wordt de echte persoon die je bent. Ik heb nu de echte kleur van mijn haar, ik ben de echte Carine - degene die ik 15 jaar eerder was."