Stel je voor, als je wilt, een delicate maar stoere neo-futuristische huurmoordenaar met een voorliefde voor accessoires in de vorm van klassieke muziekinstrumenten.
OK, dus officieel was het thema resonantie en golfvormen bij thierASFOUR, en er was een sombere en griezelige kwaliteit aan de show. Van de geometrische patronen die op de muren werden geprojecteerd tot de tandenknarsende elektronische bas tot de verblindende schijnwerpers, het voelde allemaal als een aanval op de zintuigen.
De kleding - voornamelijk zwart, wit en rood - bleef trouw aan het thema. Een strijkkunstinstallatie in de zaal werd keer op keer weerspiegeld in de kleding - van prints op jurken tot de constructie van de kledingstukken. Een paar soorten 'parachute'-jurken waren wonderen van techniek, met touwtjes aan de kraag die de zomen omhoog hielden. Gezwollen jassen in kimono-stijl werden gestikt met golvende patronen en zomen waren afgerond. Leren "stompe" leggings en borstplaatjacks veranderden de vormen van de lichamen van de modellen, overdreven rondingen en maakten de borst plat.
De meest draagbare stukken waren bedekt met krijtstrepen, maar je zou ze nooit conservatief noemen. Strepen liepen over de hele lengte van jassen en jurken met capuchon en zagen er scherp en lineair uit in tegenstelling tot de zachte capuchons en zomen.
Wat betreft die zeer realistisch ogende instrumentaccessoires, harpen verschenen als riemen en violen als rugzakken. Hoewel het esthetisch helemaal niets met de collectie te maken leek te hebben, maakte het allemaal deel uit van het resonantiethema, zoals de beklijvende viool die de soundtrack voor de show was, ons eraan herinnerde.
**Alle foto's: IMAXTREE