Hoe onbevreesd Keith Pollock hielp een digitale voorhoede te worden

In onze langlopende serie, "Hoe ik het maak", we praten met mensen die hun brood verdienen in de mode-industrie over hoe ze inbraken en succes hebben gevonden.

Voor veel mensen, de rol van hoofdredacteur is een eindbestemming, een plek om de rest van een carrière uit te rijden met de zorgen van het beklimmen van de bedrijfsladder in het achteruitkijkvenster. Maar Keith Pollock, de huidige uitvoerend directeur van digitale at Architecturale samenvatting, is niet zoals de meeste mensen. Vanaf het allereerste begin van zijn carrière is Pollock nooit terugdeinzen voor uitdagende rollen, of het nu gaat om werkte bij Elle.com voordat digitaal een vast onderdeel was van de strategie van de industrie, of de lancering DuJour tijdschrift toen het nog een onbeschreven blad was.

Zelfs zijn studiekeuze was onverwacht: ondanks het feit dat hij buiten New York City opgroeide, vermeed de kunstacademies van de Big Apple voor The Art Institute of Chicago, waar hij mode en finesse studeerde kunsten. "Voor mij ging het er echt om dat ik zo lang mogelijk weg zou blijven uit New York... Ik heb altijd geweten dat ik terug zou komen naar New York, en ik dacht dat Chicago een geweldige plek was om naar school te gaan, omdat je niet veel afleiding hebt", zegt Pollock. Wetende dat hij een carrière in het asiel wilde, werkte hij ook aan de kant van interieurs. Toen hij eindelijk terugkeerde naar New York, worstelde hij twee jaar om een ​​baan in de uitgeverij te krijgen.

"Het is een zeer competitieve industrie om in te breken, dus ik zou mensen van mastheads ongevraagd bellen om te proberen een afspraak met hen te maken", herinnert hij zich. "Ik wilde marktredacteur worden, maar ik wist niet wat een marktredacteur was. Ik kreeg bijna meteen een interview bij Mode. Ik herinner me dat ik daarheen ging en aan de persoon die ik ontmoette uitlegde dat ik kleren had ontworpen op de universiteit; ze zei: 'Je begrijpt niet echt wat dit is.'"

Uiteindelijk kreeg Pollock een baan bij PR Consulting; hoewel het niet zijn droomoptreden was, leerde hij uiteindelijk een aantal waardevolle lessen en legde hij verbanden die hem hebben voortgestuwd tot waar hij nu is. Hij ontmoette Joe Zee, die een waardevolle mentor zou worden, en Dirk Standen, die hem rekruteerde als marktredacteur van Men. Stijl.com. Van daaruit leidden zijn risicovolle manoeuvres hem naar leid digitale teams bij beide Elle en Interview, en om twee hoofdredacteursrollen te bemachtigen bij DuJour en Interview.

Vandaag is hij erbij Amy Astley in de taak van het brengen Architecturale samenvatting het digitale tijdperk in. Fashionista sprak Pollock tussen twee meetings door over zijn nieuwe visie op de ADVERTENTIE website om over alles te praten, van zijn vroege dagen in de digitale wereld tot het belang van mentorschappen in zijn carrière — en natuurlijk hoe hij Architecturale samenvatting in de eerste bron voor opvangprofessionals.

Hoe ben je doorgebroken in de branche?

Ik heb eigenlijk nooit stage gelopen, wat me volgens mij een achterstand heeft opgelopen. Het was absoluut moeilijker voor mij om in de modebranche door te breken, want ik was, nogmaals, niet naar school geweest in New York, dus ik had niet de relaties die de meeste mensen die naar Parsons of FIT gaan, zouden hebben als ze afstuderen. Ik verhuisde naar New York, ik werkte in de detailhandel, ik worstelde echt bijna twee jaar. Ik nam elke vorm van freelance opdrachten aan die ik kon krijgen. Ik deed modelcasting, ik werkte in showrooms en uiteindelijk kreeg ik een freelance baan bij Balenciaga tijdens hun marktdagen voor groothandel. Zo ben ik bij PR Consulting terecht gekomen. Maar het kostte echt wat tijd en vastberadenheid om daar te komen. Ik deed mode-PR, en ik herinner me dat ik destijds op de een of andere manier teleurgesteld was dat ik niet was uitgekomen wat ik van plan was te doen, namelijk werken in de uitgeverij. Maar ik heb al vroeg een heel goede les gekregen, namelijk dat je je best moet doen op de plek waar je bent. Er is zo'n verband tussen PR en redactie, dus ik had het geluk dat ik in de PR heb gewerkt.

Je ging naar Mannen. Style.com in een tijd dat het heel vroeg was voor digitaal.

Heel vroeg. Ik herinner me zelfs dat toen ik daarheen ging, er veel kritiek was van mensen met wie ik werkte en zeiden dat dit "digitale ding" niet van de grond zou komen. Het was als het lelijke stiefkind; digitaal was op dat moment niet zo gerespecteerd in de modewereld. We moesten het gaandeweg uitzoeken en ik was daar misschien drie of vier jaar. [In die tijd] was digitaal zo veel veranderd - zelfs in de eerste paar jaar was ons team uitgebreid, kregen we meer middelen, deden we echt geweldige dingen, wonnen we een aantal prijzen.

Ik werd toen gebeld door Robbie Myers om digitaal te komen kijken voor Elle, en ik had op dat moment geen ervaring met het werken in de damesmode, dus ik nam het aanbod in eerste instantie niet serieus. Joe [Zee] is een goede vriend van mij en hij zei dat dit een opwindende tijd is in... Elle — hij was net toegetreden als creatief directeur. Ik hield echt van Robbie, dus ik maakte de sprong, en ik werd de uitvoerend redacteur van Elle's website. Van daaruit ben ik verder gegaan binnen Hachette, de uitgeverij van Elle om toezicht te houden op de vrouwen- en opvang- en amusementsgroep, dus moest ik verschillende teams leiden in verschillende tijdschriften.

Het was een beetje overweldigend omdat er een aantal titels in die groep waren waar ik niet zo mee instemde. Ik ging van het bewerken van Elle.com naar Vrouwendag en Première, dus ik had veel verschillende soorten inhoud in handen. ik was jonger; het was een beetje een chaotische tijd bij Hachette, maar het was een geweldige leerervaring. Het was strategisch nadenken over elk van deze verschillende merken en hoe ze hun publiek konden laten groeien en hoe ze het beste met hun print konden werken om de verhalen die daar vandaan kwamen te optimaliseren.

Hoe heb je de gedrukte redactie destijds aan boord gekregen met digitaal?

Er waren toen nog niet zoveel concurrenten. In die tijd was het echt Style.com; zelfs Vogue.com was niet echt een speler in de digitale ruimte. We hadden ons voorgenomen om Elle.com echt te maken als een echte concurrent van Style.com in termen van showverslaggeving en dan gewoon een bredere dekking met mode, beauty en vrouwenkwesties. Maar een van de dingen waar ik het meest trots op ben, is het aantrekken van de ouderwetse gedrukte redacteuren om deel te nemen aan de site en om trots te zijn op wat we aan het doen waren. Dat zorgde ervoor dat Robbie, Anne [Slowey] en Joe samenwerkten met onze ontwerpdirecteur om echt een gevoel van eigenaarschap en inclusie te voelen in wat we digitaal aan het doen waren. I denk Elle is een merk dat geweldige dingen heeft gedaan om meer experimenteel te zijn; ze waren heel vroeg in het reality-tv-fenomeen. Er is een experiment gebeurd met Elle en digitaal maakte deel uit van dat waar mensen bezig waren om dingen uit te proberen en het tijdschrift meer als een merk te zien en niet alleen als een gedrukt tijdschrift.

Ik ging weg om mee te doen Interview, of ik moet zeggen Brant Publications, en ik hield toezicht op de digitalisering daar. Toen ik lid werd, was Twitter net gelanceerd en ik herinner me dat ik een vergadering had waarin ik zei: "Weet je, we moeten deze site bijwerken uur." Ik bouwde de digitale teams voor Brant Publications, en dat was een geweldige ervaring, maar die titels waren een beetje meer academisch; hoe vertaal je het tijdschrift? antiek in een digitale ervaring, wat is die lezer, wat is ons publiek, wat zijn de doelen van deze site?

Hoe ging het DuJour gelegenheid ontstaan?

Ik kreeg een telefoontje van Jason Binn, die ik nog nooit eerder had ontmoet, en hij zei: "Wat doe je vanavond?" Hij vroeg me om hem om 23.00 uur te ontmoeten. in een restaurant in Tribeca, waarvan ik dacht dat het krankzinnig was; als je Jason Binn kent, weet je dat dat gebeurt. Hij legde me uit dat hij een tijdschrift lanceerde dat een print/digitale hybride was. Ik was erg onder de indruk van het businessmodel en het distributiemodel. Het was een soort leeg canvas; hij zei dat we de titel hebben DuJour, en al het andere is een werk in uitvoering. Er zijn dingen die we deden bij DuJour waar ik het meest trots op ben in mijn carrière, en dat was gewoon een merk vanaf de grond opbouwen en een risico dat het uiteindelijk heel goed uitpakte, omdat ik zoveel heb geleerd en geweldige relaties heb opgebouwd met mensen. Er was gewoon een felle vastberadenheid om het tijdschrift te laten werken en het zo groot mogelijk te maken met alle obstakels voor ons.

Ik was bij DuJour voor iets minder dan twee jaar, en ik kreeg het telefoontje om te komen interviewen voor hoofdredacteur van... Interview, wat een aanbod was dat ik niet kon weigeren. Voorheen werkte ik alleen aan de digitale kant van Interview, dus het was een merk dat ik van binnen en van buiten kende; om zowel digitaal als print te kunnen werken vond ik enorm spannend.

Hoe zag u uw rol als hoofdredacteur van Interview?

Interview is zo'n gevestigd merk, en het heeft zo'n formule voor wat daar werkt. Ik ben daar niet binnengehaald om het tijdschrift opnieuw uit te vinden. We probeerden bepaalde categorieën binnen het tijdschrift te verbreden, kijkend naar wie een Interview onderwerp en het binnenhalen van iedereen, van chef-koks, atleten, activisten en politici tot interieurontwerpers en wiskundigen. Ik werkte ook samen met onze zakelijke kant om ervoor te zorgen dat we een merk creëerden dat verkoopbaar was en aantrekkelijk voor adverteerders.

Digitaal ben ik echt trots op wat we hebben gedaan; het was een zeer magere, kleine staf, maar ze hebben geweldig werk geleverd en ik denk dat ze nog steeds zo integer zijn in wat ze doen. Terwijl iedereen daar op jacht is naar clips en misschien dingen doet die een beetje compromitterend zijn voor het merk, bij Interview, we waren erg toegewijd om ervoor te zorgen dat wat we deden doelbewust, slim en volledig on-brand was. Digitaal gesproken zouden we exclusieve interviews doen met mensen die coveronderwerpen zijn voor andere magazines. We hebben onszelf echt aan een hoge standaard gehouden. Zelfs nu was een van de laatste problemen die naar buiten kwamen iets waar we aan hadden gewerkt toen ik er bijna twee jaar was. We waren echt heel toegewijd om de dingen uit te voeren zoals we wilden en ervoor te zorgen dat alles mooi verpakt, slim en representatief was voor wat we dachten dat ons merk verdiende.

Veel mensen beschouwen het zijn van hoofdredacteur van een tijdschrift misschien als een hoogtepunt in hun carrière. Waar ging het over Architecturale samenvatting en teruggaan naar digitaal dat zo aantrekkelijk voor je was?

Zeker de redacteur zijn van Interview was een hoogtepunt in mijn carrière, maar hopelijk is de doorlopende lijn van mijn carrière het nemen van risico's en het grijpen van kansen. Toen ik in november met Amy begon te praten over deze kans, het vermogen om iets op te bouwen met de... Architecturale samenvatting website was gewoon een geweldige kans voor ons om iets groots te doen, en dat trok me aan. Een van de dingen waar ik hier echt trots op ben ADVERTENTIE is dat we er in zeer korte tijd in zijn geslaagd om het printpersoneel te betrekken en hen te betrekken bij wat we op de site doen. Een van de uitdagingen toen ik hier kwam, was het aantrekken van talent en ontwerpers en architecten het gevoel geven dat dit een omgeving was waar ze hun projecten zouden willen zien. Amy heeft echt goed werk geleverd om die brug te maken die mensen enthousiast maakt voor de site.

Ik heb de afgelopen vier of vijf maanden echt ons team opgebouwd; we hebben net een nieuwe huiseditor ingehuurd, we hebben ons videoteam op zijn plaats. Nu organiseren we de site in verschillende branches, dus we kijken naar wat ons platform is en wat onze strategie is. Uitbreiden naar verschillende gebieden, zoals wonen in een kleine ruimte, is een groot deel van ons groeiplan en blijft mooi, verhoogde huizen, maar die misschien een beetje toegankelijker zijn, wat een laag service en benaderbaarheid toevoegt aan wat we doen.

Ik heb ook een feature-afdeling, die zich zal richten op actueel nieuws; we vinden onze sociale stem en zorgen ervoor dat we deel uitmaken van dat wereldwijde gesprek over alles, van het milieu tot het infrastructuurplan van Trump, tot woningen met een laag inkomen. We zullen toegankelijker woonoplossingen creëren voor mensen die misschien huizen met een beperkt budget ontwerpen, maar veel smaak hebben en er naar uitkijken Architecturale samenvatting als autoriteit.

Een ander groot gebied voor ons is wat we PRO noemen, en dat is om een ​​bestemming te bouwen voor mensen in de designhandelsindustrie en ervoor te zorgen dat we de Dagelijkse dameskleding van design en architectuur, omdat ik denk dat we digitaal geen bron waren voor mensen in die wereld. We zijn op dit moment zeer toegewijd om ervoor te zorgen dat we een bestemming zijn voor mensen in die wereld. Ook beroemdheden doen het enorm goed voor ons. Architecturale samenvatting heeft een lange geschiedenis van geweldige toegang tot het huis van mensen, en we willen dat vaker kunnen aanbieden met digitaal exclusief materiaal.

Hoe spelen sociale media en die influencer-sfeer een rol in dat plan?

Het is grappig omdat we in sommige gevallen ontdekken dat deze influencers of designberoemdheden meer resoneren met ons publiek dan Hollywood-beroemdheden. We beginnen met hen in contact te komen, niet alleen in termen van het creëren en ons helpen bij het promoten van hun eigen inhoud, maar ook om een ​​kijkje in hun huis te nemen. Amy is erg betrokken bij wat we digitaal doen. Ze is een enorme steun en baas geweest, en wat ze met het tijdschrift heeft gedaan, is een omgeving creëren waarin het gaat om verhalen vertellen en mensen en de manier waarop mensen leven; het gaat niet alleen om deze opzichtige huizen die voor rijke mensen zijn, maar het gaat om de persoonlijkheden van de mensen die erin wonen. In sommige gevallen fotograferen we huizen die bescheiden zijn, maar er wonen geweldige mensen in en ze hebben interessante verhalen achter hen en ze leiden een interessant leven, en ze ontwerpen hun huizen op een persoonlijke manier die inspireert ons.

Wat zoek je in de mensen die je inhuurt?

Er is een handvol mensen die ik heb meegenomen naar verschillende banen die ik heb gehad, omdat ze gewoon solide zijn. Ze zijn betrouwbaar, kijken altijd naar buiten naar wat er in de wereld gebeurt, hebben fantastische ideeën en enthousiasme. Ik ben altijd op zoek naar mensen die zijn aangesloten op wat er gebeurt, omdat er nu zoveel gebeurt dat we mensen nodig hebben die op de hoogte zijn van wat er in deze ruimte gebeurt en die onverschrokken en competitief zijn en slim. Een van de belangrijkste dingen die ik zeg in onze redactievergaderingen is om slim te denken: slimme verpakkingen, slimme oplossingen, wat ons onderscheidt.

Hoe belangrijk zijn mentorschappen geweest voor je carrière?

Ik heb het gevoel dat ik zo gelukkig ben geweest om voor geweldige, ondersteunende, gulle mensen te werken, iedereen van Fabian, en Joe, en Robbie, en zeker Amy. Er is een vertrouwen, je sluit je aan bij mentoren en mensen die je kunnen helpen om je op te vrolijken en je een beetje te begeleiden. Ik geloof ook, zeker in ons vak, dat je weer met deze mensen gaat werken. Vooral als ik door dit gebouw loop toen mijn carrière hier bij Condé Nast begon, heb ik het gevoel dat ik met zoveel mensen ben opgegroeid. Je weet nooit waar je weer met ze gaat werken, dus het gaat er natuurlijk om iedereen met respect te behandelen en relaties op te bouwen die mogelijk je hele carrière zullen duren.

Wat had je willen weten voordat je begon?

Al vroeg had ik mijn eerste baan bij PR Consulting. Ik was de assistente van een vrouw die echt geweldig was in haar werk, en ik zat voor haar en hoorde haar elke dag aan de telefoon; ze was gewoon ongelooflijk getalenteerd in het werken met redacteuren en het pitchen van verhalen en het werken met klanten. Ik herinner me dat ik me een beetje verontwaardigd voelde dat ik daar was, en ik had het gevoel dat dat niet was wat ik moest doen. Op een dag zei ik tegen haar: "O, dus je ging naar de universiteit voor PR?" En ze zei: "Nee, zoiets bestaat niet. Ik heb Franse literatuur gestudeerd, maar ik hou van deze baan omdat ik hierdoor naar Parijs kan gaan en met onze klanten kan werken en Frans kan spreken." geweldige leerervaring daar omdat ik in de veronderstelling werkte dat iedereen het werk doet waarvan ze denken dat het bedoeld is doen. Ik realiseerde me dat dit is wat ik op dit moment doe; Ik moet het zo goed mogelijk doen, zelfs als het niet is wat ik denk dat ik moet doen, want dat zal je ergens anders naar iets anders leiden.

Hoewel het geweldig is om een ​​pad te hebben, weet je nooit waar je uitkomt. Je kunt heel prescriptief zijn over wat je denkt dat je carrière is, maar als die kansen zich voordoen, moet je gewoon bereid zijn het risico te nemen en het te proberen. Ik heb het gevoel dat dat het meeste succes is dat ik in mijn carrière heb gehad, gewoon het risico nemen en die dingen doen die je echt bang maken. Sterker nog, ik zeg altijd tegen vrienden: "Je moet nooit een baan aannemen waar je niet bang voor bent." Als je alleen een zijwaartse beweging maakt, groei je niet professioneel.

Wat is je uiteindelijke doel?

Ik wil me elke dag geïnspireerd blijven voelen en niet bang zijn voor verandering. We hebben veel doelen in termen van de schaal van de site en de betrokkenheid, dat alles, maar echt ons doel is om te herpositioneren wat Architecturale samenvatting is digitaal om een ​​heel ander publiek aan te trekken en om niet te afhankelijk te zijn van enkele van de eerdere opvattingen over wat? Architecturale samenvatting is. Ik zou me enorm succesvol voelen als we over een paar jaar terugkijken en opnieuw hebben bedacht wat Architecturale samenvatting is voor ons publiek en voor onze adverteerders en om echt voort te bouwen op wat een sterk merk is.

Wil je als eerste het laatste nieuws uit de mode-industrie? Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.