Hoewel er na de laatste coutureshow van Christian Lacroix afgelopen zomer veel tranen zijn gevloeid, wordt al tientallen jaren gesproken over de naderende ondergang van het ambacht. Toen gisteren het lente-/zomerseizoen 2010 van start ging, is het onderwerp opnieuw naar de top van de gesprekshoop gestegen. Maar hier is het ding. Couture zal nooit sterven. Nou, niet helemaal. Er zullen altijd supersuperrijke vrouwen zijn - op dit moment wonen de meesten van hen in het Midden-Oosten - die bereid zijn zes cijfers of meer uit te geven aan mooie jurken. En in de dag van vandaag WWD, stelt de Europese redacteur Miles Socha dat opkomende economieën zoals China nu pas bezig zijn met maatwerk, dus dat zijn de markten waar couturehuizen zich op zouden moeten richten. Bovendien is er nog steeds geld te verdienen in traditionele markten zoals Europa en de VS. Natuurlijk, couture kost veel om te produceren, maar het kost ook veel om te kopen. Zolang het huis andere inkomstenstromen heeft - accessoires, parfum, confectiekleding - kan het het zich veroorloven om de couture-arm draaiende te houden.
De sector kan er zelfs van profiteren. Als je het geld hebt om in een zeer prijzig productiegebied te pompen, zijn de resultaten meestal beter. Givenchy, bijvoorbeeld, voorspelt een stijging van 10-20% in de verkoop van couture voor 2010. (Het door LVMH gesteunde merk zag een sprong van 10% in 2009.) Dior, ook gesteund door LVMH, zag de verkoop van couture stijgen in zowel 2008 als 2009. En de omzet van Chanel steeg met meer dan 20% in 2007, net voor de crash. Dus wat moet iemand als Lacroix, die geen smaak heeft voor secundaire lijnen, laat staan geuren en accessoires, doen om zijn manier van leven te behouden? Neem de Jimmy Choo-route en ga voor maatwerk. De beroemde schoenmaker maakt al jaren geen deel meer uit van zijn gelijknamige collectie. In plaats daarvan runt hij een kleine studio genaamd Jimmy Choo Couture, waar hij op maat gemaakte hakken maakt voor klanten. Als Lacroix dit zou kunnen doen terwijl hij een klein beetje geld verdient met zijn huidige licentieovereenkomst, zouden zijn klanten tevreden blijven en de grote couturier zou kunnen verdergaan met dit hele debacle en aan een jongere generatie ontwerpers bewijzen dat ze hetzelfde kunnen bereiken ding.