De kleren: De collectie van Erin Barr - waar Marilyn Monroe dol op zou zijn geweest in haar Arthur Miller-dagen - was een spel tussen hard en zacht. Voor de "harde" liet ze zich inspireren door de strakke randen en platte, gedurfde kleuren van de Amerikaanse schilder Frank Stella, waarbij ze experimenteerde met primaire gekleurde prints en afbeeldingen. Voor de 'zachte' keek ze naar de andere kant van Marilyn - niet de glamourpuss, maar haar kwetsbare, persoonlijke, after-hours zelf, weerspiegeld in lichte, frisse popeline, gekrompen vesten en lichaamsbewuste maatjurken. De jurken waren zakelijk aan de voorkant, maar feestelijk aan de achterkant en aan de zijkanten, waarbij flarden huid werden onthuld die werden geaccentueerd met leren spleten en diepe V-harnasruggen. Hoewel de modellen rondliepen op een ouderwets tableau van jaren 50 meubelen en vintage platen die niet zouden misstaan op een Gekke mannen ingesteld, vertelde Barr me dat de show geen inspiratie was en dat ze eigenlijk nog nooit een aflevering heeft gezien. Toch een show-stop slanke, scharlaken jurk met een sleutelgat voorkant, verankerd door dikke schouderbanden en een set van dunne kriskrasjes die sexy op de rug vastgebonden waren, was een look die een moderne Joan Holloway zou zien Liefde.
Het haar en de make-up: Denk aan Marilyn met een bril - brillenontwerper Moscot leverde de cateye-zonnebrillen en -monturen die de rode lippen van de brandweerwagen en de opgestoken opsteekkapsel voor elk model afmaakten.
De soundtrack: Instrumentaal uit de jaren 50
De sfeer: Een mix van euro, kunstzinnig en blogger terwijl modellen door een geënsceneerde set slenterden met een vintage platenspeler, platen en stoffige paperbacks.
De eerste rij: Omdat het een presentatie was, was er geen eerste rij. Maar de eerste twee rijen rond de presentatie werden bezet door fotografen en die dwalende showbezoeker die foto's probeert te maken met hun iPad. (Waarom doen mensen dit nog?)
Beroemdheden die we het liefst zouden zien met deze collectie: De cast van Gekke mannen, Anne Hathaway, Rachel Bilson, Emma Stone
WTF-moment: Een model gooide een stapeltje boeken omver. Na een korte ongemakkelijke pauze (Gaat het model het boek ophalen? Of doen alsof het niet bestond?), ging de wereld verder.
Wat de ontwerper zei: ”[Het is] Marilyn nadat ze de set [en] in haar eigen kleren heeft verlaten. Ze doet een knoopje aan en... een korte broek, misschien iets doorschijnends. De schilderijen van Frank Stellla zijn zeer grafisch en gewaagd. Het is ontleend aan zijn Broadway-serie in 1958 en combineert die elementen om een interessant silhouet te creëren. Ik probeerde iets te glamoureus te vermijden en het een beetje tomboy-achtig te houden. De tijd waar ik naar verwijs is wanneer Marilyn probeert meer intellectueel te zijn. Ze draagt bijna de spullen van [Arthur Miller], zijn bril. Ze begint boeken te lezen. De focus lag op die [intellectuele kant] - niet de glamoureuze Hollywood Marilyn maar de zacht gesproken.'