Zandra Rhodes keert terug naar London Fashion Week na een onderbreking van 9 jaar

Op vrijdagochtend begon London Fashion Week op de nieuwe officiële locatie, de Brewer Street Car Park; en alle bedenkingen die we hadden over het hoofdkantoor van het evenement op een parkeerplaats werden verpletterd: de make-over industriële ruimte voelt als een ideale, iets scherpere etalage voor de honderden ontwerpers die uit het VK komen hoofdstad. En de locatie in het centrum van Soho zorgt ervoor dat het Londense publiek er ook van op de hoogte zal zijn.

"Door in het centrum van de meest creatieve en inspirerende locaties van Londen te zijn, wordt de buzz rond ons ongelooflijke ontwerptalent versterkt", Natalie Massenet, voorzitter van de British Fashion Council (en, tot voor kort voorzitter van Net-a-Porter), zei over de locatiekeuze in een e-mail aan Fashionista. "Dit seizoen zien we onze toewijding aan consumentenbetrokkenheid sterker dan ooit, met stadsbrede evenementen en showcases, en een speciale openbare LFW-hub in Golden Square."

Inderdaad, de zich verdringende menigte die de hele dag voor de parkeerplaats stond, zorgde ervoor dat de modeweek groter en levendiger leek dan ooit in Somerset House, zij het een circus voor degenen die probeerden binnen te komen.

Hoofdact van de dag was Zandra Rhodos, die haar vrijdag na een onderbreking van negen jaar weer op het LFW-schema maakte. De dag voor haar 75e verjaardag gaf de excentrieke ontwerper toe dat zelfs zij nerveus wordt: "Het is heel opwindend om terug te zijn en er deel van uit te maken, maar ik was best bang om [modeweek] te openen."

Haar geest werd snel gerustgesteld toen de industrie binnenstroomde, roze zo gedurfd als Rhodes' eigen haar dat hen verwelkomde toen ze de presentatieruimte binnenkwamen. De collectie was een mengelmoes van snoeptinten, van de punt van de doorzichtige vizieren tot de bloemblaadjes die rond de tenen van de modellen waren uitgestrooid. Kom voorbij die lichte schok voor de zintuigen op een sombere dag in Londen en er waren zelfs enkele zeer draagbare stukken - een eenvoudige zijden jurk met een gedurfde bananenbladprint (een klassiek Rhodos-motief dat voor het eerst werd gecreëerd in 1976), en een kaftan tot op de grond waarvan we droomden van warmere klimaten met een fruitige cocktail in hand.

Een palet van sinaasappels en blauw volgde, dit keer verankerd door handgeschilderde batiks geïnspireerd op een landschapstekening uit het schetsboek van Rhodos. De hele collectie is gemaakt met textiel uit Maleisië om het werk uit die regio bij een breder publiek te promoten. Hoewel de zwaar geborduurde denim niet veel indruk maakte, waren er weer begeerlijke items in zijden crop-tops en gewaagde wijde pijpen.

Elders zorgde Edeline Lee voor een van de hoogtepuntcollecties van de dag - een luchtige, vrouwelijke lijn bereikt door pasteltinten en eenvoudige vormen, variërend van op maat gemaakte jurken, crop tops en asymmetrische rokken tot tegengestelde box-cut jassen.

Stap echter dichterbij en je realiseerde je dat het echte werk in de details zat. Lee zei dat ze werd geïnspireerd door de Ocean Park Series van kunstenaar Richard Diebenken. "Ik was geïnteresseerd in de manier waarop hij zijn verhoudingen verdeelt en de manier waarop hij kleur gebruikt, waardoor ik ging experimenteren met het mengen van verschillende texturen en prints. Uiteindelijk heb ik er gewoon heel veel aan elkaar genaaid, en het werd een heel leuke collectie." Die patchwork-achtige aanpak bracht alles voort, van een katoenen zijden jacquard tot een lurex parelmoer tweed.

Als de kleding niet genoeg was geweest om ons te overtuigen, zou de Elms Lester Painting Rooms-locatie dat wel hebben gedaan. Een Edwardiaanse schilderstudio die ooit alle theaters van West End voorzag van hun schilderachtige achtergronden, werd voor Lee aangekleed met kunstwerken die haar grafische collectie aanvulden.

Hoewel dat misschien haar meest Instagramwaardige setup van de dag heeft gewonnen, was het Fyodor Golan die de kroon pakte voor het meest gedeelde speelgoed. Degenen op de eerste rij liepen weg met een gewaagde rode robot dankzij een samenwerking met de tv-serie 'Transformers' uit de jaren 80.

Onnodig te zeggen dat dat thema ook naar de show werd vertaald, waar toegang tot de Transformers-archieven van handgetekende illustraties resulteerden in gemanipuleerde illustraties in vervormde, houndstooth-herhalingen naast gemengde variaties op allover prints.

Desondanks waren er maar weinig stukken om over naar huis te schrijven, met uitzondering van items als oversized overhemden met overdreven volumineuze mouwen, of geüpdatete onderjurken die Courtney niet misstaan Dol zijn op. Het enige stuk dat we echt allemaal willen, is echter de trui met de Transformers-print erop gepleisterd.

Mijn kamergenoot Matthew Drinkwater, hoofd van het Fashion Innovation Agency van London College of Fashion, verwoordde het perfect: "Dit is character couture. We hebben het gezien met Jeremy Scott, we zagen het vorig seizoen van Fyodor Golan met My Little Pony, en hier is het weer. Het gaat om de jeugdherinneringen van deze generatie ontwerpers vertaald op een manier die echt relevant is voor nu."