Gisteravond tijdens het eten kwamen mijn grijze haren ter discussie. Opnieuw. Om de een of andere reden leken mensen geïrriteerd dat ik niets aan hen zou doen. Een vriend merkte onlangs op: "Wauw, die vullen zeker aan!" en ik merk dat sommige mensen ze een beetje te veel opmerken voor een beleefd gesprek. [Opmerking: ik heb geen Datveel, maar aangezien ik maar een smoesje ben over een Olsen, staart bijna iedereen recht naar beneden in mijn wortels.] Maar zelfs metelk type stervend product waarvan de mens bekend is dat het eruit komt, ik wil er niets aan doen. Ik heb mijn haar nog nooit geverfd en ik zie niet in waarom ik nu zou moeten beginnen. Zilveren haren storen me niet, sterker nog, ik vind ze best wel cool. Ik was misschien het soort meisje dat lipgloss nodig had om te studeren voor een examen, maar ik zal mezelf gewoon niet veranderen op een manier die er aan het eind van de dag niet afgewassen kan worden. Het is niet dat ik het te nep vind - ik heb er geen probleem mee dat andere mensen hun haar verven - het is gewoon niet mijn stijl. Wat prima zou zijn, behalve om de een of andere reden, lijkt deze stijl andere mensen kwaad te maken. Is het gewoon te moederlijk? Te vijfde leerjaar? Gewoon te verdomd unsexy om niet te verbergen? [Opmerking: de enige vrouw in de mode die we konden bedenken met grijs haar was Miranda Priestly, een fictief personage, voor het geval je het vergeten was.] Zou jij je haar grijs laten worden? Of ga je doen alsof je strandblond bent tot je 90e?