Foto: MiniLuxe
De New York Times’s explosieve onderzoeksserie, die blootlegde exploitatie en ernstige gezondheidsrisico's voor werknemers in de nagelsalon-industrie in New York City, riepen veel vragen op, waarvan sommige misschien lange tijd niet te beantwoorden zijn. Wat echter zeker lijkt, is dat de New York City van de toekomst niet in elk blok een nagelsalon zal hebben.
Vanaf 2012 waren er zo'n 2.000 nagelsalons in New York City, een aantal dat mogelijk werd gemaakt door de vrouwen die daar werken te weinig te betalen - en in sommige gevallen helemaal niet te betalen. Gouverneur Cuomo beval noodbeveiligingen voor werknemers en eventuele veiligheidsinspecties van nagelstudio's, en zodra deze serieus beginnen, zullen er waarschijnlijk sluitingen zijn. Het model is in zijn huidige vorm niet houdbaar.
Fashionista’s eigen Lauren Sherman heeft onlangs getweet:
Misschien is ze iets op het spoor.
Wat voor de hand lijkt te liggen, is dat het consumenten in de toekomst terecht meer gaat kosten voor nagelservices, of je begint je lokale nagelstyliste een belachelijk hoog percentage fooi te geven of je gaat naar een meer bovenwettelijke legale salon. Net als de opkomst van de fitnessklasse van $ 35, kan de leeftijd van de high-end luxe nagelsalon op ons afkomen. In een markt als NYC, waar vrouwen vooral welzijnsbewust zijn en niets vinden om $ 8 aan sap uit te geven, lijkt het verkopen van een veilige, sociaal bewuste nagelsalon niet zo vergezocht. Het model is er zelfs, en al succesvol, in ten minste twee verschillende nagelsalons in NYC.
Tenoverten, de nagelsalon die geliefd is bij modemeisjes over de hele stad, opende ongeveer vijf jaar geleden in de TriBeCa-buurt. Het merk heeft nu twee extra locaties in New York, waarvan er nog een gepland is om in de herfst te openen. De eerste buitenpost buiten de staat wordt deze zomer geopend in Austin, Texas. Normale manicures zijn $ 25, terwijl een "quickie" -versie $ 15 kost. (Vergelijk dit met mijn plaatselijke salon, waar een mani / pedi-combinatie $ 30 kost). Volgens mede-oprichter Adair Ilyinsky piekte de belangstelling voor de salonketen in het weekend na de Keer artikelen kapot.
verfdoos, een jaar oude high-end salon die gespecialiseerd is in nail art, kreeg ook een golf van interesse na de Keer Lidwoord. Volgens oprichter Eleanor Langston had de website van Paintbox vier tot vijf keer zoveel bezoekers en verdubbelde het aantal afspraakboekingen. Een manicure kost daar $ 35, en de prijs stijgt als je nail art of gel toevoegt.
Beide bedrijven zijn booming, ondanks de hogere prijzen. "We erkennen dat sommige [mensen] niet elke week kunnen komen omdat het onbetaalbaar is, maar ik denk dat, vooral in New York City zijn mensen slim en zijn ze bereid een premie te betalen voor [kwaliteit]” Ilyinsky zegt. "We verhogen de prijs niet alleen om veel geld te verdienen, en ik denk dat ze dat zien, zodat ze het gevoel hebben dat het gerechtvaardigd is, niet dat je voor niets betaalt."
Beide saloneigenaren wijzen op hun hoogwaardige producten, onberispelijke hygiënische omstandigheden, een hoog niveau van klantenservice en actieve veiligheidsmaatregelen die bijdragen aan de hogere prijzen. En er is ook het probleem van de hot-button-arbeid. Volgens Ilyinsky krijgen de werknemers van Tenoverten een basissalaris dat "boven het minimumloon" ligt, plus overuren, betaald ziekteverlof en een vakantiebonus. Bij Paintbox zijn er zowel werknemers per uur als in loondienst, en Langston betaalt hen voor zowel opleidingstijd als vakanties. Voltijdwerknemers krijgen betaalde vakantie- en zorgtoeslag; veel medewerkers hebben zelfs aandelen in het bedrijf. Beide salonoprichters vertelden me dat ze op zoek zijn naar uitbreiding. Op dit moment hebben beide particuliere investeerders en zijn ze nog steeds erg kleine ondernemers. In het licht van de huidige situatie in de nagelstudio zou hun respectieve succes echter de interesse van investeerders kunnen wekken.
Interieur van een MiniLuxe salon. Foto: MiniLuxe
Een bedrijf heeft al aangetoond dat een hoger ketenconcept voor nagelstudio's kan werken. MiniLuxe, opgericht in 2007, is een keten van 10 nagelsalons in Boston en nu Dallas. Tony Pino, directeur bedrijfsontwikkeling van MiniLuxe, zegt dat CueBall, de investeringsmaatschappij die de salonketen heeft opgericht en gesteund, op zoek was naar een branche die zou "Starbuck" kunnen zijn. "We zeiden:" Wat is iets dat groot maar niet goed is, dat ondanks zichzelf slaagt?" Ja, nagelstudio's, rijp om te worden Frappuccino's. Volgens een januari Keer artikel haalde het bedrijf $ 23 miljoen aan durfkapitaal op dat het gebruikte om uit te breiden naar Dallas. Pino zegt dat het bedrijf tegen het einde van dit jaar het aantal winkels hoopt te verdubbelen. Hij is vrijblijvend over het aanpakken van New York. "We zouden honderd winkels kunnen bouwen, maar we vinden het belangrijk om geduld te hebben en de dingen goed te doen, en we zullen te zijner tijd uitbreiden naar andere markten", zegt hij.
MiniLuxe onderscheidt zich, net als de twee NYC salons, door een hoog niveau van hygiëne, service kwaliteit (het bedrijf op maat ontwierp al zijn eigen gereedschappen en beschikt over een gestandaardiseerde 35-staps mani), veiligheid en luchtkwaliteit en, ja, ethische arbeid praktijken. Pino merkt op dat nagelstylisten $ 40.000 tot $ 60.000 per jaar verdienen, dankzij een combinatie van een uurloon van gemiddeld $ 15 per uur, fooien van gemiddeld $ 7 per uur en commissie op de detailhandelsverkopen in de winkel. Een manicure kost $20.
Maar het is misschien niet eenvoudig om op te schalen of zelfs maar winst te maken in nagelstudio's. Pino merkt op dat het bedrijf kapitaalintensief is, er lang over doet om rendement te zien en dat het operationeel complex is. "Dit is een heel moeilijk bedrijf om in te zijn", zegt Pino. “Het heeft lang geduurd voordat we de zaken op orde hadden. We moesten eerst geduld hebben. De meeste mensen kiezen waar ze een service willen krijgen op basis van gemak en prijs. Uiteindelijk begonnen mensen te begrijpen dat naar MiniLuxe komen iets anders betekende.” Vanwege de gruwelijke problemen die aan het licht zijn gekomen, zal dat deel waarschijnlijk gemakkelijker zijn voor toekomstige investeerders of ondernemers in deze ruimte, aangezien consumenten nu beter begrijpen waar die lage prijs eigenlijk voor betaalt. Maar potentiële investeerders worden gewaarschuwd: "We zijn al heel lang in de ruimte en we vinden het geweldig, maar het is geen ruimte waar je snel geld zou verdienen", zegt Pino.
Ten slotte zou deze situatie een zegen kunnen zijn voor beauty on-demand services. GlamSquad, dat eerder haarstyling en make-up in huis had aangeboden, zojuist nagelservice toegevoegd een paar weken geleden op de lijst. Een vertegenwoordiger van het bedrijf weigerde commentaar te geven op dit verhaal, maar ik vermoed dat de timing van de lancering van de nagel op dit moment behoorlijk toevallig aanvoelt. Voor $ 35 voor een in-home manicure is het niet veel meer dan Tenoverten, en is het dezelfde prijs als een Paintbox-mani. Manicube, de in-office service, zou hier nog meer van kunnen profiteren met zijn redelijk geprijsde $ 12 tot $ 20 manicures, hoewel een beperkende factor is dat het momenteel alleen diensten aanbiedt via kantoorgebouwen. Als meer traditionele buurtsalons sluiten en gemak een probleem wordt (bijvoorbeeld, ik hou van Paintbox, maar het is een hele klus voor mij om daar te komen van waar ik woon), de on-demand-services zouden die niche kunnen vullen vrij gemakkelijk.
Wat al deze bedrijven gemeen hebben, is dat ze verder hebben gekeken dan het traditionele model van de nagelstudio, dat duidelijk kapot is. De industrie, vooral in New York, moet nog veel opruimen, maar dat kan een goed einde betekenen voor bedrijven die het juiste doen. "We zijn blij dat er regels en voorschriften zullen zijn, omdat het moeilijk is om te concurreren als zij de regels niet volgen en jij wel", zegt Ilyinsky van Tenoverten. “Het is mooi dat het zakelijk een gelijk speelveld wordt, en ook omdat we zo gepassioneerd zijn over hoe medewerkers worden behandeld.”