Ontwerpers herinneren zich de eerste keer dat ze het Met Gala bijwoonden

Iedereen lijkt het erover eens te zijn: The Met Gala is iets bijzonders. Het is exclusief, het is glamoureus, het is veel publiciteit. Het is met sterren bezaaid, het is high-fashion. Of mensen het thema nu volgen of niet, de hele avond staat in het teken van mode - de mode die wordt tentoongesteld in de heilige zalen van het Metropolitan Museum of Art en de mode die speciaal is gemaakt om op en neer te pauw langs zijn legendarische stappen.

Voor een modeontwerper om daar te zijn, is het een heel, heel groot probleem. Zeker voor de eerste keer.

"Niemand zal dat ooit van je afnemen", zegt Fernando Garcia, mede-oprichter en co-creatief directeur van Monse die voor het eerst aanwezig was in 2016 met Sarah Jessica Parker en Laura Kim voor het toen nog maar net een jaar oude label. "Het voelde alsof iemand die ons werk al eerder kende ons een opstapje gaf, dus we probeerden gewoon zoveel mogelijk plezier te hebben." 

De ontwerper is sindsdien vele malen gefotografeerd op de trappen van de Met — hij woonde het evenement bij namens Monse, evenals van Oscar de la Renta, met Kim. En hij zegt dat het een avond is als geen ander: "Het Met Gala is waar ontwerpers het meest zichzelf mogen zijn, waar ontwerpers mogen laten zien wie ze zijn als ontwerpers, punt uit. Je mag de meest onaangename [ontwerper] zijn die je kunt zijn, want het is een avond waarop je het ambacht dat je doet, viert. Ik kijk er zo naar uit omdat ik het beste werk van al mijn collega's te zien krijg. Al mijn vrienden die ik aanbid, zijn die avond om me heen en ze zijn allemaal nerveus en opgewonden en net zo trots als ik."

Prabal Gurung - een ontwerper die op vrijwel elke rode loper op de kalender voor het prijzenseizoen aanwezig is geweest - is het ermee eens dat de manier waarop de ontwerpers van het Met Gala het tot een uniek platform voor creatievelingen maken. "Dit is een avond waarop mode op de voorgrond staat. We rijden en leiden het", legt hij uit. "Alle beroemdheden, iedereen die je ontmoet, ze zijn zo opgewonden om daar te zijn en de ontwerpers te ontmoeten. Voor mij is het een avond die zo vrolijk, optimistisch en leuk is - alles waarvan je denkt dat mode hoort te zijn als je niet in de branche zit. Het is de belichaming van glamour." 

Vooruit, García, Gurung, Trainer's Stuart Vevers en Broeder Vellies's Aurora James halen herinneringen op aan hun eerste Met Gala rode loper ervaring.

Stuart Vevers, creatief directeur van Coach

"Ik herinner me nog goed de eerste keer dat ik werd uitgenodigd voor het Met Gala. Het was tijdens mijn eerste jaar bij Trainer, en de tentoonstelling dat jaar was 'Charles James: voorbij de mode,' een eerbetoon aan de grote ontwerper en couturier. En het was een trots moment voor mij om het kostuuminstituut bij te wonen en te ondersteunen.

"Mijn gast was de fotograaf - en nu casting director - Rachel Chandler. Ik wist dat ik van haar stijl hield en had er vertrouwen in dat het een leuke avond zou worden. Ze heeft een zeer New Yorkse, zeer nuchtere gevoeligheid, dus ik was opgewonden om na te denken over hoe ze zich zou kleden voor de rode loper. We ontwierpen een speciale look die een zijden geruite jas en rok was, geïnspireerd op een volledig Amerikaans rood en zwarte plaid uit mijn eerste prêt-à-porter collectie voor Coach, de enige die ik daarbij had gedaan punt. We hebben de plaid opnieuw geïnterpreteerd in een kleinere schaal en in blauw en zwart. Rachel droeg het met het randje dat ik me had voorgesteld. Amerikaanse ontwerpers houden van Coach's Bonnie Cashin en Clare McCardell waren op dat moment in mijn gedachten. Mijn enige knipoog naar Charles James was de stof, maar de vorm was zeker meer een verwijzing naar de Amerikaanse sportkledingtraditie.

"Rachel en ik maakten ons samen klaar in het Carlyle Hotel en hadden veel plezier. Ik denk dat geen enkele locatie de elegantie van het oude New York zo veel heeft als de Carlyle, en ik ben er graag - of ik nu de nacht blijf of naar jazz kijk in het café. Sindsdien heb ik het gala bijgewoond met Chloë Grace Moretz, Dree Hemingway, Selena Gomez, Letitia Wright en Michaël B. Jordanië. Het is elke keer weer een nieuwe, leuke ervaring, met ongekende mode om te zien, zowel bij de gasten als in het museum.

"Het was een beetje angstaanjagend om over de rode loper te lopen - het is enorm, maar het was leuk om naar ieders outfits te kijken en de sfeer op te snuiven. Na de rode loper voelt het rondlopen door de tentoonstelling heel bijzonder. Het voelde als een eer om het als een van de eersten te zien.

"Wat ik zo leuk vind aan het Met Gala is het gemeenschapsgevoel dat je ervan krijgt. Terwijl ik daar ben, kom ik altijd vrienden tegen, en het is een kans om in contact te komen met andere ontwerpers en ze ook te vieren. Voor mij is het echt de modeavond van verkleden en uitgaan. Het is een van de belangrijkste modefeesten van het jaar, en ik heb altijd gemerkt dat het een ander niveau van creativiteit inspireert en gaandeweg grenzen verlegt. Het is ook gewoon een goede gelegenheid om je haren los te laten! De afterparty's zijn ook altijd geweldig - maar daar zal ik niet te veel over zeggen. Laten we zeggen dat het altijd laat is."

Aurora James, oprichter en creatief directeur van Brother Vellies

"De eerste keer was 2018, voor 'Hemelse lichamen: mode en de katholieke verbeelding.' [Ik kwam erachter] waarschijnlijk twee maanden eerder, wat als geen tijd voelde, omdat ik toen met een paar... mijn vrienden en zij zeiden: 'Oh ja, we zijn hier zes maanden geleden mee begonnen.' En ik was nog nooit gegaan voordat. Het was een beetje overweldigend.

"[Mijn eerste gedachte was], 'Oh mijn god, wat gaat mijn date dragen?' Mijn date was Solange. Ze is al heel lang een goede vriendin van mij, dus er was niemand anders met wie ik eerlijk gezegd naar mijn eerste Met Gala had willen gaan. Ze is een heel kalm persoon, dus dat was zeker nuttig, want ik was een beetje nerveus. Ze heeft zo'n sterk persoonlijk gevoel voor stijl en verhaal, en dat thema was erg beladen - zoals 'Heavenly Bodies', iedereen zal daar een heel andere interpretatie van hebben. Het ging eigenlijk alleen maar om het hebben van gesprekken over hoe zoiets eruit zou kunnen zien. En voor mij, omdat ik een accessoire-ontwerper ben, moet er een confectie-component zijn, dus het is vrijwel altijd een samenwerking.

"Als het gaat om redactionele beelden of een ander soort beeld dat wordt vastgelegd voor Broeder Vellies, Ik denk meestal niet aan het product en hoe het product eruit gaat zien, ik denk aan de emotie die iemand zal voelen als ze naar die afbeelding kijken. Dus voor mij is het zoiets van: 'Oké, dit is het verhaal en de energie van Solange. Hoe kan ik helpen bij het maken van een schoen die dat ondersteunt?' Als we latex gebruiken, wat betekent dat materiaal dan in de context van 'Heavenly Bodies'? We hebben bijvoorbeeld een tas voor haar gemaakt met Florida Water, een heel specifiek ding uit New Orleans dat veel spirituele associaties heeft. Het gaat gewoon om een ​​algemeen verhaal en een boodschap versus het specifieke product.

"Ik dacht pas op het laatste moment na over wat ik zou dragen, en wat ik droeg was een jurk die ik daarmee maakte Batsheva die ik oorspronkelijk naar de afterparty zou dragen. Eerlijk gezegd, wat ik droeg, stond zo ver beneden op mijn prioriteitenlijst, dat ik er bijna niet eens op inging. Ik denk dat ik die jurk pas op de dag van dat evenement heb gedragen.

"Dat is ook het ding: als vrouwelijke ontwerper wordt er ook van ons verwacht dat we verschijnen en er op een bepaalde manier uitzien, op een bepaalde manier zijn, op een bepaalde manier presenteren - in tegenstelling tot veel mannelijke ontwerpers, die gewoon opduiken in een Tom Ford pak elk jaar en zijn goed. Ze denken er niet op dezelfde manier over en worden niet op dezelfde manier bekritiseerd. En voor mij in die omgeving, mijn nummer één, nummer twee, nummer drie, nummer vier en nummer vijf zorg was haar [Solange], dus ik wilde er gewoon zeker van zijn dat ze goed was. Ik ben zo dankbaar dat ik die Batsheva-situatie heb laten werken.

"We waren begonnen met het maken van andere jurken in mijn kantoor, waarvan ik denk dat ik het niet op tijd af heb of ik heb het nooit gepast. Ik herinner me dat ik [degene die ik droeg] pakte en aantrok. Batsheva en ik hebben dit waarschijnlijk een week eerder gedaan? Ik ging een heleboel verschillende stofstalen uitkiezen en Batsheva maakte het. Toen, Grace van mijn kantoor, borduurde ze een aantal schelpen en wervelingen en kristallen op sommige details.

"De schoenen die ik droeg zijn degene die ik maakte voor de 'Zwarte Panter' samenwerking die ik deed. Het hoofddeksel in mijn haar was eigenlijk een schoenuitrusting die we als optie voor Solange hadden gemaakt, omdat we misschien 12 of 15 schoenen voor haar hadden gemaakt. Ze postte op Twitter om erachter te komen wat ze droeg - wees gerust, er was een schoen die bij elk van die opties hoorde. De tas was eigenlijk een clamshell die we in een clutch hadden veranderd, omdat ik letterlijk mijn bezittingen moest hebben. Daar zat mijn mobiel in! We maakten het visnet van parels. Hetzelfde met die tas die Solange [hield] - het visnet is duizenden Swarovski kristallen, en duurde waarschijnlijk twee weken [om te maken].

"Ik keek al zo lang als ik me kan herinneren naar het Met Gala. Het voelde echt surrealistisch om echt te kunnen gaan. Je ziet ook niet veel vrouwelijke ontwerpers, dus het concept om dat te kunnen doen in zo'n... grote ruimte, met een vriend en iemand die me vanaf het begin heeft geïnspireerd en gesteund, is zo belangrijk. En het thema betekende zoveel voor ons.

"Ik ben opgegroeid in musea. Ik ben mode gaan begrijpen vanuit musea, en ik ben echt opgevoed om het meer als cultureel commentaar te zien dan als product. Dus het was heel zwaar voor mij om dat evenement bij te wonen, omdat ik denk dat het zo belangrijk is om die lens te behouden als we het over mode hebben. We begrijpen dat het meer is dan alleen een product, het is een cultureel verhaal. Bij broeder Vellies denk ik altijd bij mezelf als ik iets maak, is dit archief? Wat zou de plaquette ernaast zeggen? Het moet iets hebben.

"Er zijn zoveel mensen. Ik woonde vroeger in L.A. en ik herinner me dat toen de Academy Awards in Hollywood plaatsvonden, het een beetje gek zou worden - maar niets zoals dit. Er zijn gewoon heel veel mensen, en ze zijn allemaal aan het schreeuwen en proberen door het autoraam te kijken. Het was een beetje angstig omdat ik aan het eind van de dag nog steeds een beetje introvert ben, dus het is veel. Het geeft me al angst als ik eraan denk.

"Om eerlijk te zijn, was ik gewoon zo blij toen we eindelijk binnen waren, want ik wilde de tentoonstelling ook heel graag zien. Zelfs met 'Kamp,'Ik probeerde zo snel naar binnen te komen omdat ik de tentoonstelling zo graag wilde zien. Ik ben zo'n nerd. Maar er is zo'n overweldigende trap die je naar boven moet lopen, en dat is altijd een beetje ontmoedigend. Maar als je daar eenmaal bent, ben je vrij thuis."

Fernando García, mede-oprichter en co-creatief directeur van Monse, co-creatief directeur van Oscar de la Renta

"Toen we begonnen" Monse, het was een gezelschap van vijf mensen, dus het idee om het Met Gala bij te wonen [in 2016, voor 'Manus x Machina'] was zo ondoorgrondelijk dat ik er niet eens om gaf om het te entertainen. Maar omdat we in contact waren geweest met Sarah Jessica Parker en haar stylist, Erin Walsh, de zomer dat we de collectie lanceerden, hield ik de dialoog gewoon gaande.

"Ik vertelde [Walsh] over onze tweede collectie die in februari zou uitkomen, en ze zei: 'Oh, hoe zit het met het Met Gala?' We hebben het idee niet eens overwogen. Maar omdat Sarah Jessica iets droeg dat we een maand voor onze allereerste collectie voor haar hadden ontworpen, wat werd [uitgebracht] september 2015, besloot ik het aanbod om iets unieks en speciaals te doen voor het Met Gala uit te breiden - maar ik had nooit gedacht, in een miljoen jaar, dat ze het ooit zou overwegen. Iemand van haar kaliber heeft zoveel verplichtingen en is de hele tijd bezig. Ik heb dat in de pot gegooid en dacht dat het leuk zou zijn als hier iets uit voortkomt, maar hoogstwaarschijnlijk heeft ze andere verplichtingen. Het was verrassend toen welk idee ik ook aan het pitchen was, resoneerde. Ik denk dat het twee of drie weken voor het Met Gala was dat ze ons een laatste ja kon geven, toen we besloten om vol gas te gaan.

"Het concept van het Met Gala dat jaar was wat technologie met mode heeft gedaan en hoe het deze heeft verbeterd. Sarah Jessica denkt altijd buiten de kaders - ze wil er nooit uitzien als iemand anders die een metalen outfit draagt. Dus presenteerde ik haar een techniek die deze ambachtslieden in Brooklyn voorstelden, die eigenlijk plastic was dat je met de hand op stof schildert, knopen nabootst van de outfits van rond de eeuwwisseling die vrouwen en mannen zouden doen dragen. We combineerden het met een Monse-broek die we in onze herfstcollectie hadden, een paar maanden voor het Met Gala, en [met] Lin-Manuel Miranda's 'Hamilton', waarbij alle details in de technologie van vandaag zijn toegepast, iets dat in die keer. Dat voelde voor haar als een slimme benadering van het idee van het Met Gala dat jaar. Ze benadert dingen altijd op een slimme en sluwe manier, daarom heeft ze ons groen licht gegeven.

"We hebben het aan niemand anders gevraagd. Allereerst hadden we niet de middelen om een ​​kaartje te kopen. Wat we deden, was dat we Anna vroegen om te laten Laura [Kim] en ikzelf wonen de voorloper van het diner bij. Sarah Jessica is iemand die we al heel lang kennen, dus ze heeft ons gemaakt voel me echt op mijn gemak en ze hield onze handen vast om de trap op te gaan, heel erg als een mentor zou.

"Laura en ik droegen alles waarvan we dachten dat het ons merk vertegenwoordigde - we wilden dat Sarah Jessica de ster zou zijn en iets zou dragen dat het thema van de Met omvatte. Ik geloof dat Laura deze gedeconstrueerde broek droeg en ik droeg gewoon een smoking. Het was het begin van de deconstructietrend die we trots opnieuw hebben aangewakkerd, omdat het iets is waar we altijd van hebben gehouden. Dat is wat we dachten, om iets te dragen dat representeert waar Monse over gaat, wetende dat het een merk was dat nog geen jaar oud was.

"Ik was een nerveus wrak [die dag]. Het was niet ongebruikelijk voor mij om naar de plek te gaan waar [Sarah Jessica woont] om een ​​fitting te doen, maar het was buitengewoon stressvol om te weten dat ik zou worden terwijl ze haar hand vasthield terwijl ze die trap opliep, vanwege wat dat voorstelde - het was een soort signaal aan de wereld dat er iets gaat gebeuren beginnen. En we wisten gewoon niet hoe we zo'n gewicht op onze schouders moesten houden, als iemand als Sarah Jessica het toestaat.

"Ik stond midden op de trap, dus iedereen schreeuwde om uit de weg te gaan, want ze hadden duidelijk geen idee wie Laura en ik waren. Maar Sarah Jessica hield onze handen vast, liep met ons de trap op en stelde ons voor aan verslaggevers. Alber Elbaz botste tegen ons op en ik was verbijsterd omdat hij een van mijn helden is. Toen Sarah Jessica hem zag, begroetten ze elkaar duidelijk op een heel innemende manier. Ik hoefde alleen maar te staren en Sarah Jessica wist dat ze me meteen moest voorstellen - en dat deed ze. Het was een van de meest gekoesterde momenten van de avond.

"Niemand had verwacht dat we er in het eerste jaar van Monse zouden zijn. Iedereen had zoiets van: 'Hoe heb je dit in godsnaam voor elkaar gekregen?' En dat kwam door Sarah Jessica." 

Prabal Gurung

"Het eerste Met Gala dat ik als gast bijwoonde, was het thema 'American Woman' [in 2010]. Ik ging alleen, hoewel ik een paar meisjes aankleedde - een was Hilary Rhoda. Allereerst was ik in shock, dus toen ik een uitnodiging kreeg, misschien drie weken [voor], was ik niet nerveus. Maar ik was opgewonden. Ik was Anna echt dankbaar en Mode voor de uitnodiging, maar ik had het nooit verwacht. Ik ben altijd zo iemand geweest. Ik zal altijd dankbaar zijn. In het begin dacht ik dat mijn tijd zou komen. Ik realiseerde me niet dat mijn tijd zo snel zou komen, dat het zou komen, denk ik, een jaar in mijn bedrijf of zoiets.

"Het was best overweldigend, want een paar dagen eerder had ik me aangekleed Michelle Obama voor het White House Correspondents Dinner, de rode jurk. De gastheren [van het Met Gala] waren Patrick Robinson en Oprah. Weet je, ik was relatief nieuw, maar de modefotografen wisten wie ik was. Het was heel magisch. Ik herinner me dat ik daarheen ging en Oprah zei: 'Prabal! Michelle zag er geweldig uit.' En dat was alles wat ik moest horen. Dat was mijn eerste ervaring toen ik alleen ging. Alles was een beetje als een waas.

"Het is het evenement waar je over hoort - toen ik bij was" Bill Blass als design director kleedden we veel vrouwen die gingen. Dat heb ik nooit gedaan, dus je leeft plaatsvervangend door verhalen of je kijkt online. Maar meer dan dat, hoor je: 'O, dit is gebeurd, dat is gebeurd.' Dus gewoon om daar te zijn, het was onwerkelijk voor mij omdat ik dacht: 'Oké, ik ben een jongen uit Nepal. Ik droomde ervan modeontwerper te worden, maar dit was geen onderdeel van mijn droom - het was een bijproduct van mijn droom.' Dus ik was heel blij.

"Ik moet wel vermelden, het volgende jaar [2011] was de McQueen-show, wat verreweg mijn favoriete tentoonstelling was. Ik ben nog nooit zo emotioneel ontroerd geweest - ik hou van mode en zo, maar ik had nooit gedacht dat ik deze uittredingservaring zou hebben als ik naar het werk van iemand anders keek. Het is meesterschap. Iedereen die zegt dat mode op het niveau dat McQueen deed, geen kunst is, moet een grapje maken. Het was zo emotioneel om de unieke visie van één persoon te zien, mode manifesteerde zich in iets dat ons hele leven zo emotioneel raakte. Dat zal ik nooit vergeten.

"De rode loper en al die dingen, ik kijk er altijd een beetje ironisch naar. Het hoort bij mijn werk, ik heb er plezier in, ik heb er plezier in, ik begrijp de waarde en het belang daarvan voor het museum - daar vat ik niet licht op. Maar ik neem mezelf op die rode loper niet zo serieus. Ik ben daar om een ​​geweldige tijd te hebben. Wat een ongelooflijk geschenk: ik werd een modeontwerper om mijn passie te volgen, en toen door de deugd van mijn werk ik word uitgenodigd op een plek waar ik andere creatievelingen uit mijn branche en uit andere delen van de. kan ontmoeten industrie.

"Voor mij was het echt spannend, ja, er zijn beroemdheden, atleten en muzikanten, maar het zijn de andere ontwerpers waar ik altijd naar uitkijk. Ik denk dat [de McQueen-tentoonstelling] de eerste keer was dat ik elkaar ontmoette Sarah Burton. Ik herinner me een ontmoeting Riccardo Tisci, Olivier Rousteing en Christopher Kane. Die Met Gala's zijn een avond geworden waarop we samenkomen. Het is een avond van absolute binding - we hebben het niet over werk, we hebben letterlijk een geweldige tijd. Het is zo goed om al je leeftijdsgenoten en vrienden te zien en gewoon te lachen.

"[Op de rode loper] is er een georganiseerde chaos. Je stapt uit de auto en er zijn fans die buiten schreeuwen, of het nu voor jou is of voor de beroemdheden. Er is beveiliging. Dan loop je door en bekijk je de kleren van iedereen. Iedereen is zenuwachtig om uit te stappen en foto's te maken. Je voelt elke mogelijke menselijke emotie op dat moment, als je onderaan de trap staat en omhoog kijkt: dankbaarheid, opgetogenheid, opwinding, zenuwen. Alles wordt een waas omdat je je naam hoort, je bent een jurk aan het maken en dan ga je naar binnen en het is stil en zo vredig. Het is allemaal zo mooi samengesteld en gemaakt. Er is geen enkel detail dat wordt gemist. Ik denk niet dat er een andere nacht in mijn leven is die daaraan kan tippen." 

Wil je meer fashionista's? Schrijf u in voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang ons direct in uw inbox.