De uitdaging om iets te interpreteren dat vaak het beste wordt omschreven als "je weet het als je het ziet" it" type gevoeligheid zal deelnemers (en hun teams) waarschijnlijk meer stress bezorgen dan voorheen jaar.
Je zou gegronde reden hebben om bang te zijn voor wat er op de rode loper zal gebeuren tijdens het komende Met Gala, dat jaarlijks op de eerste maandag in mei in het Metropolitan Museum of Art wordt gehouden. Hoewel het mogelijk een van de meest opwindende in jaren is, nodigt het thema van 2019, 'Camp: Notes on Fashion', uit tot uitgestrektheid kans op volledige mislukking door verkeerde interpretatie (of, in sommige gevallen, totale minachting voor Anna Wintour's) richtlijnen).
Deze angst is terecht, aangezien eerdere Met Gala's celebs hebben gezien die niet in staat of bereid waren om te worstelen met zinvolle interpretaties van de zorgvuldig gekozen thema's. Neem Ashley Olsen, die slenterde naar de 2013 "Punk: Chaos naar Couture""-thema gala in lichtoranje chiffon Christian Dior Couture
. (Nooit vergeten, #punk.) Of Kendall Jenner, die vorig jaar haar entree maakte op het "Heavenly Bodies: Fashion and the Catholic Imagination"-thematapijt in een Gebroken witte top met korset en broek met hoge taille. Mooi, zeker, maar thematisch afwijkend.Hoewel sommige jaren eenvoudigere routekaarten presenteren - "Alexander McQueen: Savage Beauty" uit 2011 of "The House of Chanel," bijvoorbeeld - "Camp" creëert een bijzonder moeilijk kader vanwege de complexiteit van zijn definitie. In Susan Sontags 1964"Opmerkingen over kamp", een essay dat ongetwijfeld door veel beroemdheden (of hun angstige publicisten) is getagd en als bladwijzer is gemarkeerd, ontwerpers en stylisten in de aanloop naar 6 mei, merkt ze op dat praten over kamp daarom to verraden het. En daarin ligt de uitdaging: iets interpreteren dat vaak het beste wordt omschreven als een "je weet het als je het ziet"-type gevoeligheid.
Het is niet zo dat de eenenzeventig jaar van het Met Gala het kamp hebben uitgesloten. Sterker nog, verre van. Van Amber Valletta in een Maggie Norris Couture-korset en John Galliano-rok tijdens het "Dangerous Liaisons: Fashion and Furniture in the 18th Century"-gala in 2004, tot Solange in een couture Thom Browne pufferjack met een trapsgewijze sleep en op schaatsers geïnspireerde hoge hakken bij de "Rei Kawakubo/Comme des Garcons: Art Of The In-Between"-affaire 2017, kamp heeft lange gastrollen gespeeld op de tapijt. Het verschil nu? Dit jaar is Camp de leading lady.
"Ironisch genoeg hebben beroemdheden de afgelopen tien jaar onbedoeld hun kamp aangeboden bij de meeste Met Gala's", suggereert Tom Fitzgerald van de veelgeprezen blog Tom & Lorenzo. "Wat was er meer campier dan Kim Kardashian die haar wangen inzuigde en poseerde voor de camera's in die bloemrijke Givenchy in 2017, terwijl iedereen op sociale media zei dat ze eruitzag als een bank? Of Rihanna in die prachtige gele Guo Pei in 2015 waarvan iedereen zei dat het op een omelet leek?" Hij heeft gelijk: wat waren misschien serieuze pogingen om mode-met-een-hoofdletter-F-momenten hebben misschien kampwaarde gevonden in hoe ze achteraf werden geïnterpreteerd, via de echokamer van online meme cultuur.
Maar hoe krijgen de Met Gala-krachten die zijn een hele kamer vol met de belangrijkste mensen ter wereld - inclusief bevestigde gasten zoals Bradley Cooper, Chadwick Boseman, Jennifer Lopez, Venus Williams - om moeizaam te kamperen en mogelijk een glitterei bovenop een McQueen-pak te leggen, zoals Anna Dello Russo deed in 2011? Dat wordt op zijn zachtst gezegd een uitdaging.
Het begint met het identificeren van uw eigen kijk op de betekenis van kamp, aangezien kamp geen uniforme definitie heeft. Het concreet definiëren van kamp zou immers in tegenspraak zijn met het begrip kamp zelf. Maar men moet het voor zichzelf definiëren om het goed uit te voeren. "Als we de strikt Sontagiaanse kijk op kamp volgen, dan zouden het die momenten in de mode zijn waarop een... ontwerper of drager maakt iets per ongeluk net iets gekker dan oorspronkelijk bedoeld," Fitzgerald zegt. Een recent voorbeeld is de zwarte fluwelen smokingjurk van Billy Porter, te zien op de rode loper tijdens de 91e Academy Awards. Natuurlijk is het niet zo eenvoudig als over-the-top silhouetten. Maar, waarschuwt Fitzgerald, "wanneer mode campy probeert te zijn, faalt het meestal - althans in de klassieke zin van camp, die verondersteld wordt iets minder dan opzettelijk te zijn in zijn bedoelingen."
"Ik denk dat je het wat preciezer kunt definiëren", werpt Lorenzo Marquez, zijn levens- en werkpartner, tegen. "Ik denk dat wanneer mode uit andere vormen trekt - zoals reclame, oude films, straatstijlen, klassieke kunst - en geeft het is een heel modieuze draai, het geeft de kleding een camp-ondertoon," biedt hij aan, verwijzend naar The Blonds's Disney-geïnspireerd Collectie lente 2019 en het seizoenswerk van Jeremy Scott, die vaak verwijst naar pop-art, de zogenaamde 'trash-cultuur' of door Warhol geïnspireerde beelden. "Een high-fashion kamp moet over de top zijn. Het moet op een geestige of verrassende manier spelen met vormen en verwachtingen. Het zou referenties uit de hele cultuur moeten halen." In feite is kamp dat niet het ding. Integendeel, kamp is het ding dat wijst naar het ding; camp is de commentator die ervoor kiest te zijn waarover wordt becommentarieerd.
Gucci herfst 2018. Foto: Imaxtree
In een mum van tijd? Hier zijn een paar suggesties van campy runway-collecties van weleer om tot uw verbeelding te spreken. Thierry Mugler is een geweldige plek om te beginnen: de couturecollectie van de ontwerper in de herfst van 1995 omvatte Cardi B's Grammy Award "Birth of Venus" showstopper, terwijl zijn prêt-à-porter show najaar 1992 debuteerde met de iconische motorbustier die te zien was bij beroemdheden als Beyoncé en te zien was in de "Too Funky"-muziek van George Michael video. Er is ook Christian Dior Spring 1998, opgevoerd op de trappen van de Parijse Opera Garnier; Michael Kors' lente 2000-collectie die brutaal "Palm Bitch" werd genoemd; Jean Paul Gaultier Herfst 2006, toen wilde dieren naast modellen over de catwalk liepen; en, meest recentelijk, Gucci Fall 2018, waarin modellen afgehakte hoofden (van hun eigen gelijkenis!) over de landingsbaan droegen. dat is kamp. Of kijk gewoon terug naar een Moschino-collectie onder Creative Director Jeremy Scott. Voor herfst 2019 in Milaan stuurde hij model Cara Taylor de catwalk op in een cape die was ontworpen om een tv-diner na te bootsen - inclusief bevroren groentemix! Als dat geen campy is, weten we het ook niet meer.
Natuurlijk is er ook de humor. Voor ontwerper Christopher John Rogers gaat het, net als voor Tom & Lorenzo, om begrip en waardering voor humor en een afwijzing van, zoals hij het noemt, de dichotomie hoog/laag kunst. "Glamour is glamour, of het nu een volledig geborduurde Lesage-jurk is of een geplooide japon van aluminiumfolie - dezelfde energie kan in beide onderwerpen bestaan als je het toelaat", legt hij uit. "Met camp omarmen we het belachelijke, het hilarische, het glamoureuze. Alles tegelijkertijd."
Misschien is dan de grootste uitdaging voor veel genodigden het vinden van humor. Anna Wintour is tenslotte niet bepaald de verwachte scheidsrechter van het kamp (hoewel ze in de loop der jaren haar hilariteit heeft bewezen in een aantal nachtelijke shows). In veel opzichten bestaat het in een denkwijze van het verleden of de toekomst, maar niet het heden. Het verleden, gezien in de voorbeelden van The Blonds of Warhol, nam een context en ondermijnde deze of duwde deze tot het uiterste. De toekomst, gezien in de voorbeelden van de meme-ificatie van het verleden van Kim Kardashian en Rihanna, grijpt de kans aan voor interpretatie van buitenaf - of liever, herinterpretatie.
Daarin schuilt een Poolster verborgen achter de mist als het gaat om aankleden voor het Met Gala van dit jaar: het internet. Honderden zullen het Met Gala bijwonen, maar miljoenen zullen in de uren en dagen die volgen door de gegoten zalen van het internet klikken om hun eerste blik op Lady Gaga te werpen, een van de co-voorzitters van de avond, lonken Harry Styles uitgedost in Gucci, of om te zien of Beyoncé, die het evenement sinds 2016 niet heeft bijgewoond, haar lang zal doen wachten opbrengst.
Het internet biedt de mogelijkheid om elke outfit opnieuw te contextualiseren of te plaatsen zij aan zij met zijn inspiratie. "Duw een idee gewoon zo ver als het kan, en duw het dan verder", zegt Rogers. Het internet kan een hulpmiddel zijn bij het nemen van een blik die slechts aan het kamp grenst en het in "genageld"-gebied inluidt. Net zoals de illustere Erika Jayne ooit verklaarde: "Ik ga de homo's alles geven wat ze willen", en om dit aan te pakken Met Gala-thema van het jaar gaat het erom de kracht van de meest creatieve geesten van internet te benutten en ze een canvas te geven dat het waard is om te schilderen over.
Homepage foto: Moschino herfst 2019. Foto: Imaxtree
Blijf op de hoogte van de laatste trends, nieuws en mensen die de mode-industrie vormgeven. Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.