Met de nadruk op inclusiviteit is het 'Sports Illustrated'-badpakprobleem geëvolueerd met het culturele klimaat

Voor de 2019 Geïllustreerde sport Badpak probleem zelfs in de kiosken op 8 mei, de jaarlijkse bikini-gevulde glossy was al krantenkoppen halen door een model te laten zien dat er helemaal geen draagt: voor de 56e aflevering van het iconische tijdschrift, Halima Aden werd het eerste model dat zijn pagina's sierde in een boerkini en hijab.

"We moeten de keuze van alle verschillende soorten mensen vieren om te dragen wat ze willen dragen en wat mensen als sexy en mooi definiëren", vertelde Aden me tijdens een vlucht naar Miami met haar collega. SI modellen.

De gevarieerde line-up van 2019 zat vol met de gecharterde vlucht, inclusief terugkerende dierenartsen (Lais Ribiero, body positivity-activist en badmodeontwerper Hunter McGrady, legendarisch supermodel Paulina Porizkova), nieuwelingen (Winnie Harlow, Jasmijn Sanders en Kelsey Merritt, de eerste vrouw van Filippijnse afkomst die de kwestie vereerde en

wandelen de Victoria's Secret Modeshow), Rookie of the Year Camille Kostek en Tyra Banks, die eerder geschiedenis schreef als de eerste Afro-Amerikaanse vrouw die in 1997 solo voor de zaak stond. De groep nipte van mimosa's, praatte bij en praatte met elkaar - als een 'zusterschap', volgens Aden - op weg naar beneden naar 'SI Swimsuit on Location", een eerste consumentenevenement met twee dagen panels, meet-and-greets en een wedstrijd voor het zoeken naar modellen.

Volgens de eerdere opmerking van het Somalisch-Amerikaanse model is de diverse groep modellen doet representeren sexiness door een spectrum van culturen, etniciteiten, leeftijden en vormen, maar dat roept een grotere vraag op: waar? hoort dit jaarlijkse vertoon van 'sexiness' thuis in het tijdperk van #MeToo en #TimesUp, en in zo'n sociaal-politiek verdeelde land? (Toevallig het nieuws van Victoria's Secret niet meer) uitzending van zijn jaarlijkse modeshow op netwerk TV - waarschijnlijk gedeeltelijk vanwege zijn onwil om zijn line-up te diversifiëren - zou 24 uur later uitkomen.) 

De SI Swimsuit Issue werd in 1964 opgericht door de toenmalige EIC Andre Laguerre om de verkoop op te fleuren met weelderige foto's van nauwelijks geklede vrouwen op adembenemende locaties tijdens een trage februari, maar het heeft altijd een vrouw gehad editor. Modereporter Jule Campbell stond aan het hoofd van 1964 tot 1996; ze werd opgevolgd door Glamour dierenarts Elaine Farley voor twee jaar, gevolgd door Diane Smith, van 1998 tot 2011.

De huidige redacteur M.J. Day heeft zojuist meer dan vijf decennia traditie doorbroken door de release naar mei te verplaatsen. "Het is altijd moeilijk om na te denken over het kopen van een zwempak als het 18 graden is", vertelde ze aan de De Associated Press in januari. Veel vrouwen kopen en lezen de Swimsuit Issue - 17 miljoen zelfs. Maar mannen vormen nog steeds een overweldigende meerderheid van het lezerspubliek: 73% man tot 27% vrouw, vergelijkbaar met de maandelijkse tijdschriftstatistieken van 80%/20%.

"Dit merk heeft een voet in elke wereld, met mannen en vrouwen", zei Day. "Sommige mensen komen voor de badpakken, sommige mensen komen omdat ze fan zijn van de vrouwen, sommige mensen komen omdat ze daar elke dag naar moeten kijken 'want dat zijn doelen voor mij'. Of omdat: 'Ik zie mezelf hier.' dat is waarom ik ben hier voor. Het is interessant dat dit gesprek plaatsvindt."

Ze wijst er ook op dat de Swimsuit Issue sinds de oprichting een dienst heeft verleend aan klanten van dameskleding met waar-te-kopen-tegoeden. "Er is altijd een heel grote modefocus geweest die gewoon onder het tapijt wordt geveegd door de pracht van de foto's en de locatie en de vrouwen en zo," zei Day. Maar haar overkoepelende doel is om "belangrijke maatschappelijke uitspraken" te doen met het gevestigde merk om het vrouwelijke lezerspubliek van het jaarlijkse nummer te vergroten en de perceptie van vrouwen in het algemeen te veranderen.

Dag herinnert Kate Upton's eerste cover als baanbrekend met wat werd beschouwd als 'plus size'-representatie slechts zeven jaar geleden in 2012. "Iedereen had toen zoiets van, 'oh mijn god', en toen dat gebeurde, was het zo'n eye-opener voor mij," zei Day. "Alleen al onze visie op wat natuurlijk is voor het merk op de omslag zetten, heeft een enorm rimpeleffect? Nou, kijk dan eens naar alle andere dingen die we zouden moeten doen, want dit is logisch." 

Maar met een tijdschriftnummer met schaars geklede (of helemaal niet geklede) vrouwen, komt de boodschap niet altijd aan. Neem de veelbesproken. van vorig jaar #MeToo-gericht probleem met modellen die niets anders dragen dan geschreven berichten op hun naakte lichamen, zoals Robin Lawley's 'environmentalist' en 'nurture'. De New Yorker's Alexandra Schwartz noemde het "spectaculair dom, om nog maar te zwijgen van toondoof." Als je echter met de modellen praat - van wie velen hun eigen projecten, bedrijven en/of activisme-inspanningen hebben buiten de SI- ze zouden het niet eens zijn.

"Dit is voor vrouwen overal ter wereld die zich nooit vertegenwoordigd hebben gevoeld en zich nooit gezien en nooit gehoord hebben gevoeld in de reguliere media", zei derde-timer McGrady, die regelmatig gaat over body-shaming trollen. "Ze kunnen dit tijdschrift openen en een relatie hebben met ieder van ons."

Aden, gekleed in een reeks prachtig gestileerde burkini's en hijabs, kan worden beschouwd als een vorm van zachte diplomatieke hulp aan een land (en wereld) dat worstelt met ongebreidelde islamofobie. Bovendien kan haar hoofdartikel dienen als een educatief hulpmiddel over bescheiden badkleding, wat was kort verboden in delen van Frankrijk in 2016. "Indien SI, een van de meest iconische badpakmagazines, erkent dat een boerkini een zwempak is dat vrouwen kunnen dragen, het stuurt een enorme boodschap naar al deze plaatsen en al deze mensen dat het acceptabel is', legde het model uit, die haar laatste looks koos uit 'een kamer vol boerkini's' die Day had gekocht.

Porizkova, die op 17-jarige leeftijd haar debuut maakte in een speelfilm uit 1983 en haar scoorde eerste dekking in 1984 verschijnt niet alleen haar 10e in het nummer, maar schreef ook een ontroerend essay over leeftijdsdiscriminatie in de industrie op de "gewaardeerde onroerend goed," per dag, achterpagina. "Mijn grote trotse moment was dat ze me het laatste woord lieten schrijven", zei de verbluffende (en verfrissend eerlijke) 54-jarige tijdens de vlucht.

Etnische diversiteit, inclusiviteit van maten en bewustzijn van handicaps, met Paralympische snowboarder Brenna HuckabyDe functie van vorig jaar werd, en wordt nog steeds, benadrukt, maar het aanpakken van leeftijdsdiscriminatie is een primeur voor SI. Porizkova is hoopvol, maar een beetje sceptisch, dat haar inspanningen tot een grotere discussie zullen leiden. Ook misschien de 45-jarige Banks, die woest op de cover staat in een gele stringbikini, die de "oudste model ter dekking van de SI Badpak probleem" titel (per Verleiden's headline) biedt een opmaat naar haar laatste woord.

"M.J. duwde de deur open, een heel klein beetje. Ze deed hem niet helemaal open," legde Porizkova uit. "Ik denk dat het de wateren aan het testen is om te zien wat voor impact het zal hebben. Geen? Als het er geen is, betwijfel ik of ze het zullen blijven doen. Als er een klein beetje is, als er wat oudere vrouwen zijn die zullen zeggen: 'Weet je wat? Dat was zo geweldig. Het was echt inspirerend voor mij', misschien proberen ze het nog een keer. Ik ben een soort gimmick. Ik ben als de laboratoriumrat. Ik ben de eerste."

Maar als je Day vraagt, doet ze geen trucjes. "Ik kan me herinneren wanneer Ashley Graham was op de cover [in 2016] en iemand zei: 'Oh, het is maar een stunt'", zei ze terwijl haar stem steeg. "Ik had zoiets van, 'Het is' niet een stunt. We geloven dit in elke cel van onze ziel.' Ik zal er alles aan doen dat niemand dat ooit nog over ons zegt, omdat we erin geloven."

Historisch gezien was het tijdschrift een lanceerplatform voor vrouwen, niet alleen om een ​​succesvolle modellencarrière te beginnen, maar ook om hun eigen persoonlijke merken op te bouwen (zie: Christie Brinkley, Elle Macpherson en Heidi Klum). "Ze zijn zo veelzijdig en hebben andere interessegebieden dan alleen modelleren", zei Day over haar castingcriteria. Ze is ook trots op het gebruik van de SI merk om de modellen te ondersteunen bij hun ondernemersinspanningen en activismeprojecten die verder gaan dan het jaarlijkse nummer.

"Ontwerp je een badpak of sieradenlijn? Natuurlijk, breng het. We schieten het in het boek. We zullen er een artikel over maken op Dagelijks zwemmen. Heb je een reden dat je kampioen bent? We zullen het op alle platforms ondersteunen", voegde Day eraan toe, erop wijzend dat: SI geeft de modellen een eigen podium om hun projecten en prestaties te bespreken tijdens de "SI Badpak op locatie" paneldiscussies. Het weekend gaf ook een podium aan ster met drievoudige dekking Upton deelt haar nieuwe fitnessprogramma Strong4Me met media, fitness-influencers en een door de sterren getroffen publiek, via meet & greets, een work-outles en een panel-optreden.

Banks is echter misschien wel het meest productieve dekmantelmodel dat haar nam SI succes en liep ermee. Om de industrie te beschermen tegen veroudering haar uit, ging ze in 2005 met pensioen om drie boeken te schrijven, te creëren (en te hosten) "Amerika's volgende topmodel," gastcollege aan de Stanford Graduate School of Business en in feite een imperium opbouwen: Bankable Productions, een tv- en filmproductiebedrijf; Tyra Beauty, vrouwelijke empowerment non-profit TZONE; en de komende Modelland, een fantasiepark vernoemd naar een van haar bestsellers. Voor haar terugkeer ging Banks naar SI in plaats van een modetijdschrift, zoals Elle of Harper's Bazaar, die ze ook bedekt.

"Ik kwam thuis, schat", zei ze onder oorverdovend gejuich tijdens haar "Cover Star: Revealed"-paneel, en zei ook: "SI maakte me van de ene op de andere dag een begrip." De volgende dag, in de groene kamer voorafgaand aan het bespreken van "The Business of Modeling", samen met Upton en voormalig Rookie Olivia Culpo, vertelde Banks me waarom haar historische cover-moment de maatschappelijke perceptie van niet alleen haar, maar vrouwen van kleur in het algemeen hielp veranderen, allemaal dankzij haar het dragen van een sexy kleine rode polka dot bikini (ook opnieuw gemaakt voor dit huidige nummer).

"Het heeft echt geholpen om uit te breiden wat mooi is, vooral in Amerika', merkte Banks op. "Het was leuk voor hen om mij op hun cover te zetten en het zwarte meisje te laten zien is naast de deur. Zij is ook het buurmeisje. Voor dat moment was [het buurmeisje alleen] dit blonde blanke meisje."

"Er was iets aan de omslag dat toestemming gaf om naar verschillende meisjes van verschillende rassen als Amerikaans te kijken", voegde ze eraan toe. Haar 1996 debuutcover, naast de blonde, Argentijnse Valeria Mazza, was zelfs nog meer een openlijk politiek statement. De gedeelde film is opgenomen in Zuid-Afrika, twee jaar nadat het land een democratische regering had gevormd, waarmee de apartheid officieel werd beëindigd.

Maar er is nog steeds die grote olifant - een die geen deel uitmaakt van een of ander landschap SI fotoshoot — in de kamer: hoe verzoen je een glossy magazine vol modellen die amper daar poseren? badpakken die de mannelijke blik bevredigen, maar tegelijkertijd een breed scala aan medemensen versterken en vieren Dames?

"Ik heb niet het gevoel dat wat we doen objectiveert", zei Day. Vers van een pittig DM-debat over het onderwerp terwijl ze op doorreis was naar de luchthaven, begon ze snel door afbeeldingen te scrollen van: Michelangelo's David en andere Renaissance sculpturen van naakte vrouwen - waarschijnlijk opgeslagen op haar telefoon voor snelle referentie tijdens discussies zoals deze. Per slot van rekening hebben mensen door de geschiedenis heen "het menselijk lichaam in al zijn majesteit gevierd". "Laat deze vrouwen evolueren, let ons ontwikkelen."

"Ik denk dat het beide is, om eerlijk te zijn. Ik ga hier niet zitten liegen', zei Banks. "Het tijdschrift is 99% van het jaar voor mannen. Het is gemaakt voor mannen om naar deze vrouwen te kijken en te denken dat ze geweldig zijn, toch? Natuurlijk, het is mannelijke blik. Duh." 

"Maar dat is het niet alleen maar dat en wat ik zo leuk vind aan wat er nu gebeurt, is dat de vrouw die naar het badpakprobleem kijkt, al deze verschillende ontelbare schoonheidsproducten kan zien die haar mogelijk kunnen weerspiegelen, "vervolgde ze. "En de man kan ernaar kijken en niet alleen zien wat hij leuk vond [door de samenleving], maar gaan, 'waarom krijg ik tintelingen als ik naar deze foto van Hunter [McGrady] of Tara Lynn?' Het graaft diep in waar hij zich echt toe aangetrokken voelt, maar waarvoor hij niet is opgeleid."

GERELATEERDE ARTIKELEN:
Halima Aden over werken met verantwoorde merken en het ontwerpen van bescheiden mode
6 bescheiden badmodemerken die stijl niet compromitteren
Ashley Graham schittert naast haar moeder in nieuwe badpakken voor alle campagnes

Het nemen van een niet-wetenschappelijke, puur observerende beoordeling van de aanwezigen op de "SI Swimsuit on Location", waarvan de overgrote meerderheid jonge vrouwen waren. Ze zaten in op panels, fangirlden over hun favoriete modellen en/of wedijverden om een ​​plekje in de modellenzoektocht om de volgende Kostek te worden.

"Alles is in zekere zin voor de mannelijke blik", haalde de 19-jarige Phelene De Vries haar schouders op, terwijl ze in de rij stond te wachten op haar interview. "Ja, natuurlijk, zo is [het probleem] begonnen, maar ik heb het gevoel dat het nu voor beide is: voor de empowerment van vrouwen en voor de [de SI] fanclub. Het is een sportblad, dus dat kan niet. Het gaat hand in hand."

Openbaarmaking: 'Sports Illustrated' zorgde voor mijn reis en accommodatie om de Swimsuit Issue bij te wonen.

Topafbeelding van de 'Sports Illustrated'-badpakuitgavemodellen van 2019: met dank aan Taylor Ballantyne voor Sports Illustrated

Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.