De nieuwste tentoonstelling van The Met - 'Jewelry: The Body Transformed' - onderzoekt sieraden als antropologische artefacten

Wij bij Fashionista besteden veel tijd aan het werpen van onze ogen op sieraden. Het beïnvloedt elke rode loper-look, siert elke ster in straatstijl du jour en meer persoonlijk, speelt een rol in ons eigen zeer bijzondere, dagelijkse bestaan. En hoewel sieraden altijd aanwezig zijn, deelnemen aan de zeer intieme daad van het versieren van ons blote vlees en ledematen, is het er bijna, nou ja, helemaal niet.

Sieraden bestaan, net als kleding, als een verlengstuk van ons wezen. Het is natuurlijk bedoeld om gezien en bewonderd te worden, maar het is ook bedoeld om ons te helpen onszelf te zien, onze cultuur te begrijpen.

In de Metropolitan Museum of ArtIn de nieuwste tentoonstelling, "Jewelry: The Body Transformed", kwamen zes curatoren samen om te onderzoeken wat sieraden eigenlijk zijn is, en welke betekenissen het overbrengt. Wat resulteerde werd een inventieve en uitgebreide show die 230 objecten onderzoekt die zijn gemaakt tussen 2.600 BCE en het heden. De collectie is niet georganiseerd op tijdlijn of beschaving, maar op thema, en behandelt elk stuk meer als een miniatuursculptuur dan als een naar buiten gericht stilistisch accessoire.

"Hoewel sieraden alomtegenwoordig zijn, verschillen de culturen van de wereld sterk met betrekking tot waar op het lichaam het gedragen moet worden", zegt Melanie Holcomb, curator, afdeling middeleeuwse kunst en The Cloisters. "Door te focussen op de interactie van sieraden met - en invloed op - het menselijk lichaam, brengt deze tentoonstelling een belangrijk element naar voren dat in eerdere studies over het onderwerp ontbrak."

In haar openingsopmerkingen moedigde Holcomb mezelf en mijn medebezoekers aan om te volgen wat ons opvalt, alsof ze loom door de kamer slentert en ons richt op wat ons opvalt. Dit is, in theorie, een groot deel van de reden waarom we in de eerste plaats altijd sieraden hebben gedragen: om onze verlangens om bekeken te worden te activeren.

Als zodanig wordt de ruimte weergegeven zodat gasten door de thematische hoek naar de thematische hoek kunnen reizen en alles kunnen zien allerlei dingen — halskettingen en ringen, hoofdtooien en oorsieraden, broches en riemen — uit alle lagen van de bevolking en tijdperken van tijd. Gepresenteerd zijn, uiteraard, de traditionele pracht: edelstenen die, door de mensheid, een verfijnde kosmopolitische esthetiek hebben vertegenwoordigd; oude kerstballen uit het wereldwijde goudmijncentrum van West-Afrika en uit het Hellenistische Griekenland; stapels schatten van rond de eeuwwisseling gemaakt door Louis Comfort Tiffany en later Tiffany & Co.

Maar zoals The Met in deze tentoonstelling communiceert, zijn sieraden niet altijd bedoeld om te choqueren en ontzag te hebben. Een serie Japanse haarversieringen uit de Edo-periode, of Kanzashi, subtiliteit tonen; elders bevestigen een groot aantal geparelde stukken en anderszins deugdzame bruidsuitrusting de traditionele noties van patriarchale vrouwelijke geslachtsrollen.

"Jewelry: The Body Transformed" houdt ook rekening met bredere, meer universele culturele kwaliteiten, waaronder spiritualiteit, regaliteit en goddelijkheid. Sieraden worden al lang in verband gebracht met metafysisch gedrag, gedurende millennia en in verschillende culturen gedragen om geesten op te roepen, goden te sussen en voorouders aan te roepen. Van de laatstgenoemde zijn verschillende tentoongestelde objecten van de eilanden in de Stille Oceaan voorzien van materiaal van of afbeeldingen van dieren - bijvoorbeeld de fregatvogel met de lange snavel - waarvan gedacht werd dat ze oude familieleden uit hun leven zouden wekken dood. In de koninklijke sectie vermengen oogverblindende juwelen van de 19e-eeuwse Europese aristocratie zich met weelderige ringen van de Ptolemaeïsche elite, bedoeld om zowel autoriteit te accentueren als voor flits te zorgen.

Sieraden hebben ook een donkere kant, een kant die, om de taal die in de tekst in de hele tentoonstelling wordt gebruikt, te parafraseren, de grenzen verlegt van glamour, het hof maken van gevaar, plintpijn. In deze sectie wordt het werk van Alexander McQueen is goed vertegenwoordigd. ("Je vindt schoonheid op de lelijkste plekken," vertelde hij zijn beroemde ontwerper van huisjuwelen Shaun Leane.) Hier vindt u verrassende stukken van Elsa Peretti (hierboven), Alexander Calder en Leane zichzelf. Te zien is Leane's iconische doornenkroon, ontworpen voor McQueen's Fall 1996-collectie, evenals zijn verzilverde aluminium kaakstuk uit McQueen's Spring 1998-reeks.

De show wordt afgesloten met niet één, maar meerdere pièces de résistance, inclusief een begrafeniskraag van het begrafenisfeest van Toetanchamon; het item dateert uit 1.335-1.327 BCE en is nog steeds in wonderbaarlijke staat, opgebouwd uit papyrus, olijfbladeren, korenbloemen, blauwe lotusbloemblaadjes en linnen. Daarnaast is er een uitgebreide set begrafenisjuwelen uit het graf van de drie buitenlandse vrouwen van Thoetmosis III; deze ontdekking is zelfs een eeuw ouder, gedateerd 1479-1425 v.Chr.

Terwijl ik precies deed wat Holcomb vroeg, door de tentoonstelling walsend zonder een pad of een agenda, merkte ik dat ik gezien de mensen die deze stukken droegen - welk leven leidden ze en welke steun boden deze ornamenten? onderweg? Ik veronderstel dat dat de bedoeling was, en was, om diepere gedachten te hebben over werkelijk diepgaande objecten die helaas vaak als louter oppervlakkig worden beschouwd.

The Met's "Jewelry: The Body Transformed" opent op maandag en loopt tot en met februari. 24, 2019.

Meld u aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang elke dag het laatste nieuws uit de branche in uw inbox.