In de voorjaarstentoonstelling van de Met, 'China: Through the Looking Glass'

Er is geweest veel geklets rond ons kantoor (en de industrie in het algemeen) over de tentoonstelling van het Metropolitan Museum of Art in het voorjaar van 2015 van het Costume Institute, "China: Through the Looking Glass", vooral met betrekking tot wat door sommigen kan worden gezien als een raciaal ongevoelige benadering van Aziatische cultuur. Op maandagavond lopen tientallen beroemdheden en fashion insiders over de rode loper van het Met Gala, gekleed in Chinees geïnspireerde kleding om de opening van de tentoonstelling te vieren, en de kans is groot dat op zijn minst een paar van hen zal net genoeg vrijheden nemen met het thema om mensen te beledigen, ook al is het puur per ongeluk. Maar volgens de curatoren van de tentoonstelling is juist de vaak vertekende, fantasievolle weergave van Aziatische invloeden in de mode van de afgelopen twee eeuwen in het Westen juist het punt van dit alles.

Tijdens een persconferentie in het museum op maandagochtend zei Andrew Bolton, de curator van het Costume Institute, dat: Westerse ontwerpers hebben eeuwenlang Chinese invloeden uit kunst en film omarmd, hoewel ze dat niet altijd volledig doen ze begrijpen. Deze ontwerpers hebben zich laten inspireren door Chinese kalligrafie, textiel, ambachten en meer, terwijl ze veel vrijheden met zich meenamen en nieuwe betekenislagen doordrongen. Het is dit creatieve proces en het samenspel tussen Oost en West, kunst en mode, en oud en nieuw die de kern vormen van de tentoonstelling, die zich intrinsiek bewust is van haar culturele toe-eigening gedurende.

De tentoonstelling begint met een verkenning van China in het midden van de 18e eeuw, toen Chinoiserie op zijn hoogtepunt was hoogte - een passend begin, aangezien de stijl zelf is gebaseerd op een geromantiseerd, zelfs dromerig idee van China. Elke kamer van de tentoonstelling is bedoeld als een scène in een film - er zijn zelfs filmclips in een lus als onderdeel van de weergave in elke kamer galerij - en kijkers worden meegenomen op een reis met invloeden van het Zhongshan-pak (beter bekend als het Mao-pak) tot de zijdehandel tot Chinees-Amerikaanse film, namelijk de actrice Anna May Wong en haar rol als muze voor onder meer Yves Saint Laurent en Ralph Lauren.

Verrassend genoeg zijn er maar heel weinig kledingstukken van Chinese ontwerpers te zien, maar de impact die de cultuur van het land en de 'visie' van China heeft gehad op wereldberoemde westerse ontwerpers is enorm. Chinese zijde en behangpapier uit de export vormden gedurende de jaren '50 en '60 een bron van inspiratie voor Cristóbal Balenciaga, en traditionele blauw-witte porseleinen stukken hebben door de jaren heen het uitgangspunt geweest voor de collecties van veel ontwerpers, waaronder Rodarte, Karl Lagerfeld voor Chanel en Roberto Cavalli - die allemaal op Scherm. Als een goed voorbeeld van een ontwerper die creatieve vrijheden neemt met een Chinese traditie, kalligrafie uit een achtste-eeuwse brief van Zhang Xu - waarin hij klaagt over buikpijn - werd door Christian Dior in een prent veranderd en gebruikt om een ​​cocktail te versieren jurk.

In de loop der jaren hebben veel ontwerpers hele collecties gebaseerd op de Chinese cultuur, waaronder de couturecollectie van Yves Saint Laurent voor herfst/winter 1977 (die viel samen met de lancering van de Opium-geur van het merk) en de geheel rode Valentino Shanghai-collectie uit 2013, die beide gedeeltelijk te zien zijn op de Leerde kennen. Een van de meest indrukwekkende kamers in de tentoonstelling bevindt zich in het Astor Garden Chinese Court - de naam van de galerij "Moon in the Water" verwijst naar zowel het boeddhisme als de naam van de tentoonstelling - en bevat ingewikkelde, Peking-opera en Kabuki-geïnspireerde stukken van Maison Martin Margiela en John Galliano voor Dior te zien in een plas water, wat zorgt voor prachtige reflecties — en een voelbaar gevoel van zen.

Bij het verlaten is het onmogelijk te ontkennen - en indrukwekkend voor te stellen - hoe echt groot de invloed van de Chinese cultuur op de westerse mode is. Terwijl ontwerpers seizoen na seizoen Aziatische kunst en film als inspiratie gebruiken, zijn er items van as onlangs als 2013 opgenomen in de tentoonstelling - ik had me nooit de ware reikwijdte gerealiseerd totdat ik het allemaal in één zag plaats. Van politiek tot parfum tot traditioneel aardewerk, de Chinese geschiedenis raakt al eeuwenlang westers design, ook al is de interpretatie ervan meer gebaseerd op verbeelding dan op feiten.

De tentoonstelling "China: Through the Looking Glass" van het Costume Institute gaat op 7 mei open voor het publiek en is te zien tot en met augustus. 16.