De kostuums in 'Judas and the Black Messiah' bieden een geschiedenisles in sociale rechtvaardigheid

"Er zijn veel mensen die anticiperen op het vertellen van zijn verhaal", zegt kostuumontwerper "Judas and the Black Messiah" Charlese Antoinette, over de ernst en verwachting die betrokken zijn bij het op het scherm brengen van het verhaal van Illinois Black Panther Party-voorzitter Fred Hampton.

Met Daniel Kaluuya in de hoofdrol als de charismatische 21-jarige gemeenschapsleider, vertelt de film over de gebeurtenissen die leidden tot Hampton's moord door de FBI, Chicago P.D. en Cook County State's Attorney's Office op dec. 4 oktober 1969 - en het ultieme verraad door tiener-informant William O'Neal (Lakeith Stanfield).

Antoinette sprong meteen in het door Shaka King geregisseerde project (dat mede werd geproduceerd door Ryan Coogler). Zij en King zijn vrienden en collega's sinds zijn stoner-komedie "Newlyweeds" uit 2012 (en de satirische korte film "LaZercism" uit 2017, met in de hoofdrol Stanfield), en ze had een voorsprong in het onderzoek naar burgerrechtenbewegingen uit de late jaren 60 door het ontwerpen van de door Spike Lee geproduceerde sci-fi raciale rechtvaardigheidsfilm, "

Tot gisteren." Dus dook ze gretig rechtstreeks in het onderzoeken van Hampton's leven, werk en nalatenschap.

Antoinette voelde zich onmiddellijk gesterkt en geïnspireerd door haar bevindingen, waaronder foto's van burgerrechtenfiguren zoals mede-oprichter van het Illinois BPP-hoofdstuk en toekomstige Congreslid Bobby Rush (gespeeld door Darrell Britt-Gibson in de film) organiseren en protesteren, evenals beelden van het alledaagse stadsleven, vooral die van fotograaf Johannes H. wit's van Chicago's South Side. Ze bestudeerde ook veel documentaires zoals "FBI's oorlog tegen zwart Amerika" en "Dood van een zwarte panter: Fred Hampton', waarop Hampton en kameraden te zien waren die de afdeling Illinois oprichtten, een buurtkliniek bouwden, het uitvoeren van het gratis ontbijt voor kinderen-programma en ontmoetingen met leiders van mede-onderdrukten van de stad groepen.

De eerste keer dat de opwindende Kaluuya het scherm betreedt als voorzitter Fred, spreekt hij een groep universiteitsactivisten toe en maakt ze enthousiast, waaronder zijn toekomstige partner Deborah Johnson (Dominique Fishback). "Het was heel belangrijk dat zijn uiterlijk echt gebaseerd is op en gebaseerd is op de echte foto's die we bij hem hebben", zegt Antoinette.

Ze liet zich inspireren door beelden van Hampton - zittend aan een tafel en een van zijn opzwepende lezingen voor een enthousiast publiek - met een bruin corduroy jack en een camouflage-hoed. Om de look en feel na te bootsen, zocht Antoinette 'hoog en laag' naar een vergelijkbare hoed voor 'eendenjacht' en vond een rijk kaneelbruin vintage jack met suède panelen op de revers. Ze liet een beetje creatieve vrijheid toe omwille van het filmmaken: "Het is gewoon een beetje dynamischer dan degene die de eigenlijke voorzitter Fred droeg - de revers zijn groter, de kleuren een beetje levendiger, "ze zegt.

Tijdens haar onderzoek ontdekte Antoinette ook dat Hampton regelmatig vertrouwde op "sleutelelementen" om zijn eigen "utilitaire" uniform te behouden, waaronder Clarks laarzen en witte T-shirts verstopt in broeken in militaire stijl. "Vooral toen hij zich organiseerde en protesteerde, droeg hij veel van deze coltruien met opstaande kraag", voegt ze eraan toe.

King weerspiegelde Hampton in het echte leven en was "echt onvermurwbaar" dat Kaluuya de zwarte baret alleen in specifieke situaties droeg. "Hij droeg alleen een baret als hij bij zijn kameraden was en zij officiële zaken deden", legt Antoinette uit.

De film vordert verder in 1969, met Hampton's invloed en gemeenschapsunificatie werk in de lift, en J. De FBI van Edgar Hoover (Martin Sheen) is nog meer van plan om de verenigende 'zwarte messias' teniet te doen, zoals de Fed-directeur zegt. Naarmate hij vastberadener en vermoeider wordt, wordt de garderobe van voorzitter Fred dieper en rijpt hij in de iconische lange zwarte leren jassen en donkere overhemden (hierboven). "Mijn PA en ik zaten eigenlijk op de grond en plaatsten foto's in chronologische volgorde, alleen gebaseerd op zijn gezichtshaar en hoe hij eruitzag", herinnert Antoinette zich, die ook de zeldzame datumstempel raadpleegde. "We kwamen erachter door deductief te redeneren."

In de tussentijd is de kleine crimineel die informant geworden William "Bill" O'Neal altijd in een of andere vorm van kostuum. "Bill O'Neal weet niet echt wie hij is", zegt Antoinette.

Terwijl hij in zijn inleidende scènes een auto probeert te stelen van bendeleden, vermomt de 17-jarige zichzelf in wat hij denkt dat een Fed zou dragen: een gezichtsverduisterende fedora met brede rand en een vloerstof geul. "We dachten dat hij het leende van zijn oom of de kast van een mannelijk familielid", merkt Antoinette op.

Ze geeft toe dat ze enigszins is afgeweken van de authenticiteit uit die tijd met zijn op maat ontworpen trenchcoat, gebaseerd op een vintage jas. Voor het volume en de beweging breidde Antoinette de lengte uit, voegde een ventilatieopening aan de achterkant toe en kleurde een grijzere tint om te harmoniseren met de cinematografie van Sean Bobbit. Daarna voegde ze een satijnen voering toe voor extra effect.

"Dat moment waarop hij over de auto rent en de jas vliegt achter hem aan..." zegt ze. "Het is het zo waard, ook al is het niet periode correct."

Nadat de FBI Bill dwingt te informeren in ruil voor ingetrokken aanklachten, biedt hij een korte blik op zijn ware zelf. Hij woont zijn eerste klas bij onder leiding van voorzitter Fred op het hoofdkantoor van Panther, waar hij nerveus zit in een versleten, opgerolde spijkerbroek, witte sportsokken en 'vuile Jack Purcells'. (Converseren en Levi's stuurde de productiestukken, die het team van Antoinette verouderde en kapotmaakte.) 

"We begrepen dat hij een kind was - en hij is een arm kind", zegt Antoinette. Bill's laagjes van geribbelde mock-necks, breisels en shackets weerspiegelden niet alleen de mode van die tijd, maar ook zijn financiële situatie: "Omdat hij geen echte jas heeft."

Terwijl zijn informantengeld binnenstroomt en hij stijgt in de BPP-rangen, evolueert Bill zijn blik naar rijkere texturen, donkerdere kleuren en slankere silhouetten - afhankelijk van met wie hij is. Om zijn Panther-kameraden na te streven en ernaar te streven, begint hij meer modieuze, "radicale" jaren '70 te dragen leunende looks, inclusief groene laarzen, die "kapitalisme, hebzucht en geld betekenen", volgens Antoinette.

Maar "hij weet niet wie hij is en wie hij wil zijn", zegt ze. Bill kleedt zich in een pak om FBI-agent Roy Mitchell (Jesse Plemons) te ontmoeten, die de tiener in een chique steakhouse voorziet van eersteklas stukken en sigaren. Voor een andere informant-afspraak in een industrieel pakhuis, trekt hij een karamelkleurig, leren jack met brede revers en een zwierige jagersgroene fedora (hierboven) aan - wat zwaarbevochten was voor Antoinette.

"Hij zit vol met flitsende, zoals, hustler-vibes", zegt ze. "[King] zei: 'Ik denk dat het te veel is' en ik zei: 'Nee, daarom moeten we het gebruiken omdat het is te veel.' Zoals, het is belachelijk."

Met zijn BPP-promotie verschuift Bill naar de kenmerkende uniformen van de groep, waaronder de groene militaire jas, die Antoinette ontdekt was uniek voor de Illinois Black Panther-feest. Ze verwijst naar een prachtige foto uit 1969, gemaakt door de Japanse fotograaf Hiroji Kubota: Staande in de sneeuw, buiten het stadhuis van Chicago, drie leiders, in militaire jassen en baretten, heffen elk een enkele zwarte machtsvuist op terwijl ze naar het centrum kijken horizon.

"Oh mijn god, het was zo cool. Ze hadden hun eigen sfeer", zegt Antoinette. Experts van Western Costume leggen de oorsprong van de militaire jassen vast in de Tweede Wereldoorlog, dus in plaats van de stukken op maat te maken om het versleten functionele effect te weerspiegelen, huurde of kocht de kostuumontwerper authentieke jassen uit die periode voor de productie. (De zwarte leren jassen waren ook allemaal tweedehands, van bronnen in Cleveland, waar de film werd opgenomen, en een dealer van dode voorraden in Fresno, Californië.)

Gerelateerde artikelen:
In 'One Night in Miami' helpen kostuums om vier vrienden en historische figuren samen te brengen
In 'Veelbelovende jonge vrouw' zijn de kostuums van Carey Mulligan vermommingen voor een wraakmissie
Kostuumontwerper 'Ma Rainey's Black Bottom' op Dressing Viola Davis en Chadwick Boseman

Hampton leidde de afdeling Illinois en richtte de Rainbow Coalition op, een multiculturele alliantie van gemarginaliseerde groepen en linkse organisaties die strijden voor raciale gelijkheid en economische rechtvaardigheid. Na de politiemoord op een lid van de Puerto Ricaanse gemeenschap, protesteren voorzitter Fred en zijn kameraden vreedzaam, samen met de... Jonge patriotten (arme blanke antifascisten, die na de Tweede Wereldoorlog uit het Zuiden migreerden), de jonge heren (een Latinx revolutionaire beweging en burgerrechtenorganisatie) en de fictieve Crowns, gebaseerd op een echte bende (hieronder). (De landelijke vakbond omvatte ook de Bruine baretten, een Latinx-organisatie voor sociale rechtvaardigheid, en het Aziatisch-Amerikaanse in San Francisco Chinatown gevestigde Rode Garde Partij, gemodelleerd naar de BPP. Het onderzoek is echt verhelderend.)

Antoinette creëerde voor elke groep onderscheidende kleurenpaletten om vervolgens "samen te trouwen" voor de brede foto's, terwijl ze binnen de algemene film bleef "gebaseerd op aarde- en juweeltinten", zegt ze. De Young Patriots dragen "Americana"-geïnspireerd rood, wit en blauw over ruige plaids, denim, corduroy en cowboy laarzen, terwijl de Crowns "er echt cool en strak uitzien" in zwart-wit zwart, een vleugje goudsbloem en "geldgroen" baretten.

De film verwierf de wettelijke rechten om de werkelijke kleuren van de Young Lords te gebruiken, zoals te zien is in de diepe pruimbare baretten. Het team van Antoinette heeft meerdere vintage truien aan elkaar genaaid om de paarse en gouden vesten van de groep te repliceren. (Letterman jassen en preppy vesten gespeeld een integrale kleermakersrol in de straatbendecultuur van de jaren '60 en '70 in Chicago, zoals de kostuumontwerper in haar ontdekte onderzoek.) De echte leider van de Young Lords, Jose "Cha Cha" Jimenez, (gespeeld in de film door Nicholas Velez) bezocht ook de instellen en gaf zijn officiële goedkeuring, maar ook als cadeau.

"Hij hield echt van alles en hij zei: 'Het lijkt precies op die tijd', dus dat was echt dope", herinnert Antoinette zich. "Hij overhandigde me persoonlijk Young Lord-spelden om acteurs op te zetten. Het was prachtig."

Haar toewijding en toewijding aan onderzoek hielpen niet alleen om het verhaal van Hampton authentiek te maken - en zet zijn nalatenschap voort - door middel van kostuum had het ook een impact op Antoinette persoonlijk en professioneel. Ze lanceerde onlangs de Black Designer-database, die toegang en kansen creëert voor zwarte merken om op het scherm te verschijnen. (Ze kenmerkte de ontwerpen van leden tijdens haar promotie voor de film.) 

"Het was echt gaaf", zegt Antoinette. "Terwijl ik kostuums aan het onderzoeken was, leerde ik over de ideologie van voorzitter Fred. Het heeft me eerlijk gezegd in veel opzichten totaal veranderd en de manier waarop ik denk over sociale rechtvaardigheid en activisme in gemeenschappen."

'Judas and the Black Messiah' gaat in première in theaters en streams HBO Max, gedurende 31 dagen, op vrijdag 2 februari. 12.

Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.