Laura Kim en Fernando Garcia stelden niet teleur voor hun Oscar de la Renta-debuut

De gezamenlijke Monse en Oscar de la Renta show op maandagavond was gemakkelijk een van de meest verwachte van New York Fashion Week, maar om daar te komen was geen gemakkelijke weg voor ontwerpers Laura Kim en Fernando Garcia. Nadat ze de eerste keer waren gepasseerd voor het hoofdoptreden in Oscar de la Renta, werden ze een tweede keer bijna gestopt dankzij een rechtszaak van Carolina Herrera. (Het is een lang verhaal.) Gelukkig zijn Garcia en Kim er uiteindelijk toch gekomen: hun frisse oog voor design gecombineerd met een diepgang respect voor wijlen de heer de la Renta, onder wie ze jarenlang hebben gewerkt voordat ze hun eigen lijn begonnen, is precies wat het merk nodig had.

Maar eerst, het ging over Monse, die de eerste helft van de show vormden. Het kleurenpalet was in het begin schaars en vertrouwde op wit, zwart en grijs om het verhaal te vertellen. De gedeconstrueerde detaillering die

maakte Monse tot een lieveling van de industrie was aanwezig in de ongetemde ruches en de opengewerkte schouders op blouses en jassen. Bij het proberen om de sfeer van de kleding te beschrijven, denk je aan het woord "swashbuckling" - dankzij de oversized riemen en de slouchy, dijhoge laarzen, voelde de Monse-vrouw zich als een piraat vers van zee die terugkwam naar het landhuis om haar op te eisen dame. (Daarover later meer.) De neutrale kleuren maakten plaats voor een rel van vuurrood, citroengeel en ceruleanblauw, getoond in boterzacht fluweel en slinky zijde, of in psychedelische patronen weergegeven in pailletten, een Monse nietje.

De show ging vervolgens naadloos over in Garcia en Kim's eerste uitje bij Oscar de la Renta - nou ja, niet nogal naadloos. Een glinsterend Lurex-gordijn, dat de tweede set had verborgen, een kamer met open kamers, weigerde aan één kant terug te trekken. Het was een beetje afleidend toen de bemanning probeerde het gordijn terug te forceren, het te plaatsen en opnieuw in te stellen, zelfs als modellen over de landingsbaan liepen. In de vorm van een echte "komedie van fouten" kwam een ​​techneut het podium op om te proberen het gordijn terug te trekken, maar - je raadt het al - het zou ook niet wijken, wat betekende dat de techneut over de lengte van de landingsbaan moest lopen achter een van de modellen.

Afgezien van Curtaingate, was het een perfect mooi debuut dat meer dan aan de verwachtingen voldeed. Hier was het wiel niet opnieuw uitvinden, maar Kim en Garcia's kijk op de Oscar de la Renta-vrouw voelde fris aan. Er waren hints van Raf Simons voor Dior in de vormen van de geborduurde, klokvormige jurken, maar de lovertjes details (ik hield vooral van een buikband met zilveren lovertjes) en dramatische bontrokken voegden zeker een nieuw tintje toe. Broeken als avondkleding zijn hier om te blijven: Kim en Garcia combineerden die van hen met vloeibare fluwelen tops en een werkelijk prachtig korset dat werd weggesneden om bloemenapplicaties te onthullen. En omdat Oscar de la Renta een merk is dat net zo goed inspeelt op de patriciërs, dames-die-lunchset als op Hollywood-vindingen, waren er tal van gepolijste scheidingen. (Dat brengt me terzijde: ik zou willen dat deze luxemerken op zijn minst wat oudere modellen zouden casten. Er is een verbroken verbinding in het bericht wanneer een tienermeisje over de catwalk loopt in een broekpak in combinatie met een gigantische bontjas.) 

Omdat Oscar de la Renta niet bepaald bekend staat om zijn accessoires - althans niet zoveel als zijn tegenhangers van luxemerken - waren ze schaars. Boxy handtassen in luxe stoffen zoals krokodil zullen zeker wat redactionele aandacht krijgen, dankzij de grote, metalen bloemen op de voorkant. Het hoogtepunt was een paar verfraaide laarzen, een mooie call-back naar de Monse-set. Sommige hakken waren zo hoog geplaatst dat het leek alsof de modellen zouden omvallen, maar ze waren mooi, en dat is gemakkelijk te repareren in productie. Het was een triomfantelijk debuut voor Garcia en Kim, die lieten zien dat ze begrijpen hoe ze hun buzz naar de Oscar de la Renta-klant kunnen brengen.

Al met al speelden Monse en Oscar de la Renta leuk met elkaar op de catwalk: If the Monse girl is een avontuurlijke schurk, het meisje van Oscar de la Renta is de prinses in het kasteel (die dat absoluut deed niet moet natuurlijk worden bespaard). Toch was het niet meteen duidelijk waarom de twee op dezelfde landingsbaan moesten showen, behalve om tijd en geld te besparen. Samen tonen nodigde uit tot vergelijking, wat een beetje afleidend was. Beide merken zouden er waarschijnlijk beter aan doen om de zaken in de toekomst wat meer gescheiden te houden.

Bekijk de volledige Monse herfst 2017 collectie hieronder:

Bekijk de volledige Oscar de la Renta herfst 2017 collectie:

Wil je als eerste het laatste nieuws uit de mode-industrie? Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.