De kostuums in 'Hollywood' van Ryan Murphy zijn een liefdesbrief aan 'The Golden Age of Tinseltown'

Waarschuwing: spoilers voor 'Hollywood' (en geschiedenis) hieronder.

Ryan Murphy heeft 'Hollywood' beschreven, zijn laatste aanbod voor Netflix, als een "liefdesbrief aan de Gouden Eeuw van Tinseltown." Maar de serie van 10 afleveringen is meer een eerbetoon aan de progressieve, inclusieve en baanbrekende filmindustrie die had kunnen, zou moeten zijn geweest (en gebeurt nu eindelijk, gedeeltelijk ondersteund door de vele projecten van de productieve maker).

De alternatieve geschiedenis van 'Hollywood', die zich afspeelt in Los Angeles na de Tweede Wereldoorlog, vraagt: wat als een vrouw het voor het zeggen heeft in een grote filmstudio? Wat als ze groen licht zou geven voor een baanbrekende film geregisseerd door een biraciale man van Filippijnse afkomst (gespeeld door Murphy regular Darren Criss), geschreven door een zwarte homo-scenarioschrijver (Tony-winnaar Jeremy Pope) en met in de hoofdrol een WOC-genue (

Laura Harrier) — en niet de blonde dochter van de studiobaas? En wat als echte hartenbreker Rock Hudson (Jake Picking) niet zijn hele carrière in de kast hoefde te blijven? En wat als de Chinees-Amerikaanse acteur Anna May Wong (Michelle Krusiec) het grootste deel van haar carrière niet in "Dragon Lady"-stereotypen was gecast?

Murphy's starry-eyed visie biedt een revisionistisch verhaal van de Amerikaanse entertainmentindustrie. Maar het uitgebreide assortiment kostuums van de show - door Lou Eyrich (zijn oude ontwerper) en Sarah Evelyn - blijven authentiek, helemaal tot aan de stoffen, versieringen en riemgespen (nauwgezet verkregen door klant Kit 'Pistol' Scarbo).

"Vanaf het begin heeft Ryan echt benadrukt dat hij dol is op de kostuumontwerpers van die periode: Adrianus, Orry-Kelly, Edith Head, natuurlijk, en Walter Plunkett", zegt Eyrich aan de telefoon vanuit Los Angeles. Zij en Evelyn doken in onderzoek naar idolen op groot scherm uit de jaren '40 en werkten nauw samen met een zeer 'hands-on' Murphy.

Gerelateerde artikelen:
Gwyneth Paltrow Gardens in een Caroline Herrera-jurk in 'The Politician'
'The Assassination of Gianni Versace: American Crime Story' bevat authentieke vintage Versace
Hoe de 'Feud: Bette and Joan'-kostuumontwerper de oude Hollywood-glamour (en drama) opnieuw bezoekt via de garderobe

Eyrich, wie is? won vijf Emmy's (tot nu toe) voor haar werk aan verschillende Murphy-projecten, heeft de première opgezet en mede ontworpen, en overlegd over de rest van het seizoen. Evelyn, die afgelopen zomer gekleed ging Idris Elba in een motorpak in "Fast & Furious Presents: Hobbs & Shaw", nam de kostuums in de andere negen afleveringen voor zijn rekening.

"We leunden in de Hollywood-ness van dit alles: 'Casablanca,' 'Vrouw van het Jaar,' 'Dubbele schadevergoeding,'" legt Evelyn uit, ook telefonisch vanuit L.A. "We begonnen echt naar alle klassieke te kijken films en bleef kijken, kijken en kijken - helemaal tot aan het zeer obscure B-niveau films."

De actie begint bij de fallisch genaamde Golden Tip, a vol-onderhoud - knipoog, knipoog - station gerund door de zeer vlotte Ernie (Dylan McDermott, hierboven). De ijverige ondernemer, gekleed in "een fris, schoon uniform" van geheel wit, houdt toezicht op zijn personeel van uitzonderlijk knappe Silver Screen-klimmers, waaronder oorlogsveteraan en jonge acteur Jack (David Corenswet, "De politicus") en schrijver Archie (paus). Gezien hun onberispelijke uniformen, besteden de jongens niet veel tijd aan het repareren van vuile auto's, weet je?

"Ryan hield van het idee van de pumpjockeys met de zwarte broek en Ernie in het wit, dus [het is duidelijk] hij is de leider", zegt Eyrich. Zij en Evelyn zochten wekenlang voordat ze belandden op het periode-nauwkeurige materiaal dat ze gebruikten om de broeken met hoge taille en platte voorkant - vooral omdat ze de door de 21e eeuw getrainde lichaamsbouw moesten accommoderen. "Ik bedoel die jongens zijn niet te moeilijk om kleding aan te passen, maar we hebben hard gewerkt aan de pasvorm", merkt Evelyn op.

Terwijl Ernie de gezaghebbende rijderspet droeg, bleven zijn staf uniform in kaki vliegstijltoppers. "Ryan vond de enveloppe hoed leuk omdat de jongens er jonger uitzagen. Ernie zou de 8-punts dragen om op te vallen", legt Eyrich uit. Voor zijn vrije uren werden Ernie's keurige rijjassen en mooie driedelige maatpakken geïnspireerd door hoffelijke Fred Astaire en Cary Grant, vooral in hun eigen real-life, late jaren '40 straatstijl ziet eruit.

Voormalig acteur in de stomme film en trofee-vrouw die studiohoofd werd Avis (gespeeld door Broadway-verlichting - en opgemerkt voorstander van anti-sms-tijdens-een-optreden — Patti LuPone) is begrijpelijkerwijs vaste klant bij The Golden Tip. Ze maakt haar grootse debuut terwijl ze het station binnenrijdt in een jas met luipaardprint, bontkraag en bijpassende pillendooshoed (hierboven).

"Barbara Stanwyck en Joan Crawford waren zeker inspiratiebronnen. En Patti Lupone kan kostuums dragen", zegt Evelyn, die alle met juwelen bezaaide en met bont gevoerde powersuits en sensationele jurken met overslag en pofmouwen van Avis op maat ontwierp. "Er was absoluut een zeer 'Avis'-look."

Voor het volledige effect maakte Evelyn ook op maat gemaakte foundationkleding in jaren 40-stijl om de authentieke "V-lijn" te creëren - sterke schouders die uitmonden in een strakke, "scherpe taille", legt Eyrich uit. Ze zijn niet het meest comfortabel om te dragen, maar LuPone is volledig toegewijd: "Ze is een Broadway-meisje. Ze weet hoe ze het moet spelen", lacht ze.

Minder beperkend, maar net zo glamour? Avis' zijden kamerjassen met bont en veren voor thuis, die ook op maat zijn gemaakt - met uitzondering van een vintage-geïnspireerde Boudoir van D'Lish gewaad, aangepast door Evelyn met extra, zeer Avis bloeit.

Voor studio exec en bondgenoot Ellen Kincaid (gespeeld door Holland Taylor, die schokkend genoeg heeft niet ben al in een Ryan Murphy-joint geweest), inspiratie is dichter bij huis ontstaan.

"Nederland heeft zeer duidelijke herinneringen aan haar eigen moeder [schilder Virginia Taylor], in de jaren veertig, die prachtig en echt was" goed gekleed", zegt Evelyn, die ook invloeden van herenkleding verwerkte van broekiconen Marlene Dietrich en Norma scheerder.

Ellen's onmogelijk chique driedelige broekpakken en vrolijke prints zijn grotendeels op maat ontworpen en balanceren een "jaren '40-panache in deze zeer stijlvolle terughoudendheid", voegt Evelyn eraan toe. Eyrich crediteert ook de interne kleermaker Joanne Mills voor het "perfectioneren" van een aangepast silhouet om het krachtige schoudervolume van het tijdperk feilloos aan te passen aan de tengere Taylor.

Wat betreft de beginnersklas, Avis' verwende dochter Claire (Samara Weven, "Zelfs als je niet klaar bent") heeft schermaanwezigheid in haar genen - en ze kleedt de rol.

"Claire was echt de sirene: strakke rokken en echt gedefinieerde tailles", zegt Evelyn. De invloed van klassieke bombshells - Marilyn Monroe, Veronica Lake, Ava Gardner en Lana Turner - is duidelijk zichtbaar in haar zijdezachte blouses, body-hugging silhouetten, luxe bontomslagen over haar gewatteerde schouders en torenhoog, peep-toe platform slingbacks.

Terwijl Claire contact maakt met haar moeder en een ondersteunend - en ondersteunend - castlid wordt in Raymond (Criss)'s baanbrekende film, evolueren ook haar kostuums. "Ze werd echt zachter en vond haar ziel", zegt Evelyn, wijzend naar de zwierige roze tule jurk die Claire draagt ​​naar de Oscars (tweede van boven). "We hebben haar kwetsbaarheid kunnen zien, en als er iets is, hebben we dat met een beetje kleur in de silhouetten verwerkt." 

Collega-contractspeler Camille (Harrier) verwijst eerst naar Claire als haar "competitie", en hun verschillende perspectieven en ervaringen zijn geïllustreerd door haar kleurenpalet van "warme butterscotches en kaneel" en haar herhaling van belangrijke stukken, versus Claire's rode tinten en nooit eindigende kledingkast.

"Het ging over een meer 'moeiteloze It Girl' tegen Claire's meer op-de-neus-bom", legt Evelyn uit. "Camille was een beetje meer gestructureerd, een beetje meer patroon-op-patroon." Zij en Eyrich keken ter referentie naar Katharine Hepburn en Lauren Bacall. Vroege confectiekleding en aparte kledingstukken, baanbrekende ontwerper Claire McCardell, diende ook als inspiratie voor die coole, ontspannen All-American-esthetiek. Evelyn schat dat Harrier en Weaving 75% tot 80% vintage stukken droegen.

Aanvankelijk verbannen naar stereotiepe dienstmeisjesrollen, belandt Camille haar grote doorbraak met de hoofdrol in Raymond's film in wat een baanbrekende zet zou zijn geweest in de late jaren '40. In de aanloop naar de finale vindt Camille een mentor in Hattie McDaniel (Koningin Latifah), die in 1940 de Oscar voor beste vrouwelijke bijrol voor haar won rol als slaaf in "Verdwenen met de wind." (McDaniel geschiedenis geschreven als de eerste Afro-Amerikaanse die werd genomineerd voor en een Academy Award won, maar vanwege segregatie tijdens de ceremonie apart zat van de rest van haar cast.)

Wanneer Camille de fictieve versie van de Oscars van 1949 binnengaat, claimt ze haar plaats in het theater met haar castgenoten en regisseur-partner Raymond. Haar op maat ontworpen, strapless roze baljurk, met een bloemenslinger die de taille siert (hieronder), brengt onmiddellijk McDaniel's real-life turquoise, met gardenia geaccentueerde Oscars-look te bedenken. Maar Evelyn bedankt de 'kostuumgoden' voor het kunst-imiteert-leven-kismet-moment dat aanvoelde als een eerbetoon aan de eerdere mijlpaal. "Het was zeker een gelukkig ongeluk met kostuums", zegt ze.

Terwijl Evelyn en Eyrich het historisch gedocumenteerde ensemble van McDaniel repliceerden voor een flashback, maakten het duo en hun team genoten ook van de vrijheid om kostuums te ontwerpen voor afbeeldingen van echte armaturen die hun ingebeelde naleven alt-geschiedenissen. "Soms gaat het erom de essentie van de acteur te vinden, in plaats van iets precies na te bootsen", zegt Evelyn, voordat hij toevoegde: "Die personages hadden zoveel diepte waarover je kon lezen en deze reservoirs van pijn die waren... interessant."

De in Los Angeles geboren Wong wordt beschouwd als de eerste Chinees-Amerikaanse filmster - maar een die zich beperkt tot racistische en xenofobe regels en maatschappelijke percepties, vooral van die tijd.

Ze verwierf roem in de stomme film in de jaren '20, maar vertrok toen naar Europa voor meer kansen vanwege rassenvermenging die verhinderde interraciale koppels op het scherm (en uit) in de VS Nadat ze in 1935 naar de Verenigde Staten was teruggekeerd, werd ze berucht gepasseerd - vroeg in een geschiedenis van Hollywood witwassen - voor de rol van O. Lan, een Chinees personage in de verfilming van Pearl S. Bucks 'De goede aarde'. De Duits-Amerikaanse actrice Luise Rainer won niet alleen de rol, maar ook een Oscar voor haar vertolking.

"Ryan had absoluut een visioen voor Anna May Wong, en het was echt 'vervaagde glamour'. Wat zou iemand die glamoureus en getalenteerd was en die het zou hebben gehaald, anders zijn dan Hollywoods eigen tekortkomingen? Wat zou ze dragen?" legt Evelyn uit over haar denkproces. "Vanaf dat moment werd het gewoon heel leuk, want je denkt: 'Oh, het moet deze goud-satijnen-kamerjas-situatie zijn.'" 

Wong's hoge hals en peplum-ed silhouetten scheef meer in de late jaren '30 en vroege jaren '40, om te wijzen op de financiële impact van haar carrière barrières terwijl ze haar starlet bonafides handhaafde. "Ze droeg voornamelijk vintage stukken en dan zouden we een klein beetje aanpassen om wat bont of iets dergelijks toe te voegen," voegt Evelyn toe.

Als onderdeel van dit liefdesbriefpakket aan Hollywood, kleedden Eyrich en Evelyn zich ook in de Gouden Eeuw-versies van hun toekomstige collega's, vooral in een pittige pre-screen testmontage waarin Jack en Rock dezelfde hoeveelheid glamoursessies en uiterlijk-beoordeling ondergaan als hun vrouw tegenhangers.

"We zouden ontwerpen voor klanten en een kostuumontwerper in onze achtergrondcast en dat waren enkele van de leukste dagen", zegt Evelyn. "Nogmaals, Lou heeft dit eerder gedaan, maar ik was er helemaal gek van."

Alle afleveringen van 'Hollywood' streamen op Netflix op vrijdag 1 mei.

Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.