Interview met Peter Philips Dior

Creatief en beeldregisseur voor Dior-make-up Peter Philips is in hart en nieren een kunstenaar. Bekend om het verleggen van grenzen en het experimenteren met speelse, onverwachte looks — evenals zijn meesterlijke techniek om te maken vrouwen zien er natuurlijk stralend uit - hij is een belangrijk onderdeel geweest van het cultiveren van de moderne Dior-esthetiek sinds hij in dienst trad bij het bedrijf in 2014. Een van zijn nieuwste projecten (dit najaar) is Dior, De kunst van kleur, een verbluffende visuele viering van het kleur- en make-upgebruik van het Franse huis door de geschiedenis heen.

Het boek is verdeeld in 12 hoofdstukken, elk gecentreerd rond een andere tint: wit, zilver, naakt, roze, rood, paars, blauw, groen, geel, goud, grijs en zwart. Het werk van Philips, waaronder een nieuwe portfolio van 12 foto's gemaakt door Richard Burbridge, wordt tentoongesteld naast het werk van de twee voormalige creatieve directeuren van Dior Makeup, Serge Lutens en Tyen. Terwijl hij in New York was om de release van het boek te vieren, ging Philips zitten met Fashionista om te bespreken wat hij hoopt dat mensen ervan zullen leren, hoe het is zijn werk vereeuwigd zien naast het verleden van creatieve regisseurs, de moderne evolutie van de Dior-vrouw en de (verrassende) Instagram-accounts die hij beschouwt moet volgen.

Hoe is het idee voor dit boek ontstaan?
Ik werk nu twee en een half jaar bij Dior. De CEO van Dior Parfums, Claude Martinez, is een echte fan van make-up en beauty. Ik denk dat hij een eerbetoon wilde brengen aan dit erfgoed dat we hebben: sinds '67 waren er creatieve regisseurs voor make-up, te beginnen met Serge Lutens, die diende tot de jaren '80, en toen Tyen, en nu ik. Ik denk dat hij echt hulde wilde brengen aan dit erfgoed en tegelijkertijd ook aan dit verlangen om kleur te claimen. Dit boek laat zien dat Dior altijd een huis is geweest met een visie die durft. Het is heel onconventioneel, en sinds de eerste dag vinden er al heel onconventionele beautyshoots plaats. De slogan van Christian Dior zelf, toen hij in de jaren '40 en '50 mini-schoonheidscollecties lanceerde met zijn couturecollecties, was "Dare We Dior?" We moeten onszelf eraan herinneren - zelfs in deze tijd waarin alles draait om zaken en de industrie - dat er een plek is om te durven en te spelen en te zijn creatief. Daarom is dit boek ontstaan, als eerbetoon aan dit geweldige werk dat is gedaan door Tyen en Serge Lutens.

Welk verhaal denk je dat het boek vertelt?
Het zijn 12 hoofdstukken en elk hoofdstuk gaat visueel over een kleur. Er zijn interviews met Serge Lutens, met Tyen en dan mijn interview. En ze weerspiegelen hoe make-up evolueerde van '67 tot de jaren '80; in de jaren '80 was de schoonheidsindustrie niet de schoonheidsindustrie [zoals het nu is]. Toen Tyen van de jaren '80 tot een paar jaar geleden aan het roer stond, was het een ander tijdperk. Het is dus ook een herinnering aan hoe schoonheid uitgroeide tot het bedrijf dat het nu is, en het boek illustreert het echt op een heel mooie manier, denk ik.

Wat betekent het voor jou om jouw werk vereeuwigd te zien worden naast dat van hen?
Het is nogal wat druk, want ik word vastgehouden tot 13 jaar Serge Lutens en 25 jaar Tyen, en dan zeg ik: 'Hallo, ik ben hier al twee en een half jaar.' En het punt is ook, ik ben geen fotograaf. Serge en Tyen schoten hun eigen campagnes. Vroeger konden ze een beautyshoot doen, en voor één foto konden ze twee dagen duren. Nu moeten we zes beautyshots op één dag maken. Ik liet het in de handen van Marc [Ascoli, die het boek redigeerde], weet je, hoe pas ik erin? Daarom hebben we besloten om een ​​portfolio te maken. Dus in drie dagen schoten we de 12 foto's.
Hoe was het om met Marco samen te werken?
Marco is een geweldige artdirector; hij bestaat al sinds de late jaren '80 en '90, hij deed alle vroege Jil Sander-campagnes met Nick Knight. Als je met hem praat, is hij een dromer. Hij heeft een enorme culturele bagage die hij bij zich draagt.

In het begin was ik een beetje gestrest omdat ik in deze mentaliteit zit nu [dat] tijd geld is, we moeten produceren en creëren; maar als je in ontmoetingen met Marc bent, lijkt het alsof de tijd stopt, en het is net als 25 jaar geleden. Het is verfrissend om weer de tijd te nemen en aan een boek als dit te werken. Je ziet dat het niet zomaar een stel afbeeldingen is; er zit een hele filosofie achter, een hele manier van denken, een hele kennis en cultuur erachter.

Bijvoorbeeld de foto die we als omslag hebben gekozen; Ik hou van deze. Dit is '68, geschoten door Serge Lutens. Het is een van de eerste foto's die hij voor Dior maakte. En voor mij weerspiegelt dit helemaal waar Dior voor staat. Het is een beeld dat tijdloos is, het was revolutionair in zijn tijd en is nog steeds een beetje nieuw. Het had gisteren kunnen zijn geschoten. En ik weet zeker dat het over 20 tot 30 jaar nog steeds "nieuw" zal zijn. En dat is voor mij waar dit boek voor staat. Het is durf, het is innovatie, het is visie.

Zoveel van de afbeeldingen in het boek zijn zo, ze kunnen van elk moment zijn en ze houden zo goed stand. Wat zegt dat volgens jou over Dior en de esthetiek van het huis?
Ik denk dat dat de kracht van het huis is, niet alleen in make-up, maar ook in couture. Een van de sterke punten van Dior is dat vanaf de dag dat het huis begon, Christian Dior zelf een rebel was. Wat hij in zijn tijd deed, was zeer opstandig. Ik bedoel, in Parijs, in Europa, toen hij uit de oorlog kwam, was het een erg donkere periode, en hij wilde echt kleur terugwinnen, luxe terugwinnen, vrouwelijkheid terugwinnen. Hij zei: 'We moeten dromen en ik ben hier om je te helpen deze droom waar te maken.' Een van zijn eerste collecties werd beoordeeld met twee sleutelwoorden, die: Ik denk dat het echt representeert waar Dior voor staat: de 'nieuwe look'. Het werd de 'nieuwe look' genoemd en elke ontwerper die zich [sinds] bij het huis heeft aangesloten, of ze nu couture of make-up ontwerpen, ze kregen dit platform om hun eigen "New Look" te creëren en dat te doen met respect voor het DNA van de huis. Dat is iets dat elk seizoen groeit, want elke collectie die wordt gemaakt, draagt ​​bij aan het DNA.

Zoals je voor het eerst begon bij Dior, en nu je er een tijdje bent, van wie heb je de meeste inspiratie gehaald?
Ik denk dat het het hele pakket van Dior is, het is een constante inspiratie. Ik ben niet iemand die in archieven duikt of in referenties duikt. Ik krijg constant impulsen. Toen ik bijvoorbeeld met Raf [Simons] werkte, ken ik Raf al meer dan 20 jaar, dus het heeft me een beetje geholpen om geïnspireerd te raken. Het hielp me ook om die Dior-vrouw te vinden die hij uitbracht. En met Maria [Grazia Chiuri] is het hetzelfde. We hadden veel gesprekken. Ik weet niet waar we heen gaan, maar ik voel wat we gaan doen.

Een van de dingen die je in het boek noemt, is dat het vaak een grotere uitdaging is om een ​​natuurlijke make-uplook te creëren dan om een ​​avant-gardistische look te creëren. Waarom denk je dat dat is?
Als je een natuurlijke look wilt... een goed voorbeeld is de show [voorjaar 2017] die we zojuist hebben gedaan. Die meisjes hebben allemaal een heel sterk gezicht, heel individueel, en we moesten allemaal hun natuurlijke schoonheid verbeteren, wat misschien niet in alle gevallen conventionele schoonheid was. Dan wordt het wel heel technisch, want je wilt dat ze er mooi uitzien zonder opgemaakt te hoeven kijken. Het moet eruit zien alsof ze geen make-up dragen, dus dan komt jouw vaardigheid binnen. Je moet de huidskleur echt analyseren - verbeteren we deze of compenseren we hem? Als ze donkere kringen onder haar ogen heeft of puistjes... heeft ze contouren nodig zonder te zien dat ze contouren heeft? Het is dus veel subtieler, en veel meer over de vaardigheid van een visagist dan gewoon een scheutje goudverf op iemands gezicht doen. dat is altijd spectaculair gaat worden.

Het gaat er dus ook meer om de individualiteit van het model een beetje meer te behouden?
Ja. Voor de laatste show, toen we elk meisje deden, keken we echt naar het gezicht en zeiden: 'Ok, misschien dat meisje, een beetje meer op de wenkbrauw, misschien een beetje contouren, ze is in orde. Nog een meisje, alleen een beetje foundation, en de rest raken we niet aan.' Dus deden we elk meisje individueel, met heel subtiele kleine veranderingen.

Veel shows lijken individuele looks af te stemmen op verschillende modellen. Zie je dat als een trend en waar gaat de industrie op dit moment naartoe?
Ik denk het wel, en niet alleen voor de make-up maar ook voor de casting. Er zijn veel niet-modellen wandelshows, en shows met modellen gecombineerd met mensen en bloggers en beroemdheden en semi-beroemdheden, verschillende leeftijden, verschillende geslachten. Dat weerspiegelt de samenleving, en dat is waar mode om draait, toch?

Welke invloed heeft dat op je gehad bij het bedenken van de catwalk-looks of bij het maken van de producten?
Ik probeer er altijd rekening mee te houden dat een vrouw bij Dior gegarandeerde schoonheid wil vinden. Niet per se trends, maar schoonheid. Niet elke vrouw wil het laatste hete ding hebben. Maar elke vrouw wil mooi zijn. Dus als die basis eenmaal bedekt is, die producten die schoonheid garanderen, dan kan ik erop duwen en spelen. En het een zal het ander helpen, want als ik alleen maar gekke of trendy dingen zou doen, dan verlies je een beetje je geloofwaardigheid. Door ervoor te zorgen dat mijn belangrijkste motivatie gegarandeerd schoonheid is - die geweldige formules, geweldige tinten zodat iedereen kan vinden wat ze nodig hebben - als dat eenmaal is vastgesteld, zijn de volgende dingen die je kunt doen de groene lippenstiften of gele lippenstiften of leuke texturen of gekke kleuren of wat dan ook. Het zal er ook verstandiger en respectvoller uitzien tegenover vrouwen, omdat ze weten dat je er niet bent om ze er grappig of geforceerd uit te laten zien.

Hoe zit het met de daadwerkelijke producten? De verpakking is ook altijd zo mooi - waarom is dat belangrijk voor jou?
Ik denk dat het het kostbaar maakt, en ik weet dat wanneer een vrouw make-up koopt, het een heel persoonlijke, intieme aangelegenheid is. Ik denk dat wanneer een vrouw haar make-up doet, het kostbare tijd is. Tijd is een luxe, en die tijd moet je jezelf gunnen; je bent het waard. De producten die we maken, moeten dat ook oproepen en weerspiegelen, en het helpt om ze er kostbaar uit te laten zien.

Het is dit gevoel van... je verwent jezelf een beetje. Het geeft je een goed gevoel in de ochtend als je je kleine kostbare flesje in de badkamer hebt en de doos bewaart. Ik bedoel, er goed uitzien heeft veel te maken met je goed voelen, en ik denk dat als je weet dat je jezelf kunt verwennen en wat geld kunt uitgeven beetje meer geld aan dingen die je er goed uit laten zien en je geeft jezelf die tijd in de ochtend, het zal je helpen om je te laten voelen Goed. Daar draait het allemaal om.

In je jeugd was je erg geïnspireerd door films. Is dat iets waar je vandaag de dag nog steeds op tekent?
Veel, ja. Ik hou ervan. Ik heb veel geleerd van die films, het is allemaal zo visueel. Zelfs op Instagram moeten mensen denken 'Oh, de vreemde accounts die hij volgt', maar ik volg Hollywood iconen, zoals Marilyn Monroe of Sophia Loren, fansites of wat dan ook, maar omdat er geweldige zijn beelden. Ik volg Bette Davis en elke dag posten ze een fragment van een film met Bette Davis, en het is gewoon geniaal.

Het is de nieuwe technologie van Instagram die de oude, klassieke films binnenhaalt - het oude en het nieuwe samen?
Ja, en het is grappig omdat die vrouwen in die tijd de rolmodellen waren. Ze werden helemaal gevormd en geleid door de studio's, en het waren er niet zo veel, misschien wel 15? Maar zij bepalen de regels. En ze zagen er altijd onberispelijk uit, werden altijd voor felle lichten geschoten. Perfect uitgerust, perfect verzorgd. Ze waren niet allemaal zo mooi, weet je? Maar ze wisten hoe ze moesten poseren, ze wisten hoe ze hun haar en de make-up en de verlichting moesten bewerken, en het kan heel inspirerend zijn. Op een heel modern medium als sociale media is het maar goed dat er accounts zijn die die iconen echt een nieuw leven geven.

Is er nog iets anders op social media waar je op dit moment dol op bent?
Een van de eerste accounts die ik ooit heb gevolgd, was Black Jaguar White Tiger. Het is geweldig, en het is zo gegroeid. Het is deze man, en hij heeft dit tijgerreservaat. Maar het gekke is... soms denk je dat hij niet zal leven. Hij is altijd bij deze dieren. En er zijn er zoveel, er zijn grote leeuwen en katten en ik vind het geweldig, het is gewoon fantastisch. Nu heeft het 5,8 miljoen volgers. Een andere die ik graag volg is The Art of Shade. Het is hilarisch. Het zijn gewoon mensen die schaduw werpen. Ik volg tijdschriften. Ik volg niet echt veel beauty of mode; Ik volg mijn collega's: Sam McKnight, Guido, Sharon Dowsett, Dick Page - hij doet veel eten.

lAls er iets is waarvan je zou hopen dat iemand het zou wegnemen als ze door het boek bladeren, wat is dan die belangrijkste boodschap?
Geniet van make-up, geniet van kleur, geniet van het plezier ervan. Speel ermee. Ik heb mijn eigen artikel niet eens gelezen, omdat ik me er altijd ongemakkelijk bij voel. Maar het is een geweldige kans om de stemmen te horen van mensen als Serge Lutens en Tyen, die echt hebben bijgedragen aan het vormgeven van de wereld van schoonheid. Het maakt deel uit van onze schoonheidsgeschiedenis en het heeft ons geholpen om te komen tot waar we nu zijn, en als dat in de jaren '60 is gedaan op een platform dat door Dior is gemaakt, zegt dat veel over zijn huis.

Het bovenstaande interview is voor de duidelijkheid bewerkt.

Let op: af en toe gebruiken we gelieerde links op onze site. Dit heeft geen enkele invloed op onze redactionele besluitvorming.

Meld u aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang elke dag het laatste nieuws uit de branche in uw inbox.