Elke week, WWD interviewt een werkend model voor 'Model Call'. Het is een geweldige manier om een glimp op te vangen van de wereld van modellenwerk en je realiseert je dat sommige modellen echt dingen zeggen en persoonlijkheden hebben.
En soms, zoals in de "Model Call" van vandaag, ons wordt getoond hoe verdrietig en raar modelleren is.
De beeldschone 17-jarige Amanda Gullickson is een voormalig Delia's catalogusmodel uit Charlotte, N.C., die net naar New York is verhuisd nadat ze eerder haar middelbare school had afgerond. Ze had waarschijnlijk een vrij normaal leven totdat ze hierheen verhuisde. Nu houdt haar nieuwe normaal haar taille-afmetingen onder een heel specifiek aantal en gaat ze naar castings waar het krijgen van de baan afhankelijk is van het correct beantwoorden van vragen, zoals wat voor soort specerij ze zou willen? zijn.
Lees verder.
WWD: Wat was het meest verrassende aan je nieuwe carrière? Gullickson: De grootste schok was dat ik moest letten op wat ik eet. Omdat ik eerder basketballer was, wil je altijd koolhydraten. Bij modellenwerk moet je zeggen: "Ik wil dat koekje niet." Mijn heupen zijn precies op de rand van 35 inch, dus als ik te veel eet, ga ik misschien naar 36. Ik let op verhoudingen. Ik moest snoep uitknippen en ik ben zo'n snoepmens.
WWD: Vertel me over je eerste casting. Gullickson: Het was voor het Susan Woo-lookbook. Het was best lekker, maar het enige dat me van de wijs bracht, was dat ze me vroeg of ik een kruiderij was, wat ik dan zou zijn. Ik zei alleen ketchup - ik wilde niet verkeerd antwoorden.
WWD: Heb je de baan geboekt? Gullickson: Ik ben er nog niet achter. Ik vroeg haar welke specerij ze zou zijn, en ze zei Koreaanse hete saus. Haar assistent zei genieten.