Of u zich nu op of neer kleedt, uw natuurlijke neiging is om er altijd op uw best uit te zien. We zijn er vrij zeker van dat niemand doelbewust het huis uitloopt als een moderamp. Maar volgens Sienna Miller gaat slechte dressing soms verder dan een occasionele slechte keuze - het is een bewuste vorm van rebellie. In deze maand Nylon, beweert ze dat haar status als "mode-icoon" haar gek maakte - zo erg dat ze slechte kleren begon te dragen om weg te komen van het label. Herinner je je het turnpakje zonder broek nog? Ze zweert dat dat erbij hoorde. Evenzo, toen Mary-Kate Olsen werd geprezen als een "modeheld" door de Keer, nam ze nog gekkere looks aan om te zien of pyjama's-onder-bontjassen echt vlam zouden vatten. Dat deden ze. En toen Uma Thurman verdedigde haar Oscar-jurk uit 2004, een golvend Christian Lacroix-nummer, gebruikte ze het oude "opvallen"-argument: "Iedereen had het zo'n perfect T-shirt met spaghettibandjes, lovertjes of chiffon, body-hugging, gym-hour-promotie dingen. Je raakt verveeld. Dat is wanneer je moet zeggen: 'Ik zal het slechtst gekleed zijn.'" Dat is prima voor beroemde mensen. Maar als je "rebelleert" tegen de veilige massa door speels een aerobics-outfit aan te trekken voor een swank feest, is er een manier om je gebruikelijke mode-credo terug te krijgen, of sta je op de zwarte lijst als turnpakje voor altijd?
-- NATALIE GUEVARA