Leah is bij de Pitti Uomo-beurs deze week in Florence, en ongetwijfeld is ze verschillende 'erfgoed'-merken tegengekomen bij de honderden kraampjes die hun serieus ontworpen schoenen, jassen en jeans naar 's werelds top shillen herenkleding inkopers en redacteuren.
De term 'erfgoed' is gemeengoed in herenkleding - en daarbuiten - dankzij de modieuze heropleving van traditionele Engelse merken (Barbour, Belstaff) en Made-in-America-labels (Alden, Carhartt).
Maar met de introductie van het in Portland, Oregon gevestigde Pendleton Woollen Mills' nieuwe "erfgoedcollectie" vorige week vroegen we ons af: heeft het gebruik van het woord "erfgoed" een verzadigingspunt bereikt?
Immers, is niet alles wat Pendleton doet erfgoed?
"Het is een beetje meta", zegt Michael Williams, die de razend populaire op herenkleding gerichte site runt Een continue lean, evenals PR- en marketingbureau Paul + Williams.
Anderen zijn strenger over het gebruik van het woord in marketing. "Jullie blijven het woord 'erfgoed' gebruiken, wat niet echt logisch is als je het over kleding hebt, want ik denk dat kleding tradities of familie heeft, dus de term slaat nergens op, maar wat dan ook", zegt schrijver Mitchell Goldstein over de herenkleding website
Vier pinnen.Ik kan niet zeggen dat ik het helemaal eens ben met Goldstein (noch dat ik helemaal kan begrijpen wat hij probeert te zeggen, want het staat in dat #herenkleding spreken en ik kan alleen Latijn en Engels lezen), maar ik denk dat het gebruik van het woord in marketingproducten een beetje uit de hand loopt. Het wordt een beetje oneerlijk. Vroeger betekende 'erfgoed' merken met een verleden. Nu voelt het alsof het op elk herenkledingproduct is geslagen met een ouderwets gevoel.
Chris Black, een marketingadviseur en strateeg (die ook echt goed werk doet door inhoud te aggregeren op Twitter - je zou hem moeten volgen), vat mijn gevoelens vrij beknopt samen. "'Erfgoed' wordt gebruikt als 'biologisch', gewoon op iets geslagen om een bepaald soort klant aan te trekken," zegt hij.
Soms werkt het gebruik van het woord. Het in Minnesota gevestigde werkschoenenbedrijf Red Wing, een van de vaste klanten van Williams, lanceerde in 2008 met succes een 'heritage'-collectie met meer casual stijlen dan de klassieke werklaarzen. Tot nu toe is er geen terugslag om van te spreken. 2012 was zelfs het grootste jaar van de lijn tot nu toe.
"Als je over 20 jaar terugkijkt op het product, is het nog steeds logisch", zegt Williams over waarom het werkt. "De core business is schoenen verkopen voor handenarbeid. Ja, ze verkopen aan veel 'cool guy-retailers', maar ze lopen niet weg van hun vlees-en-aardappelen."
Pendleton's gevoelens over zijn nieuwe collectie zijn vergelijkbaar. "Alles wat we doen komt voort uit ons erfgoed, maar deze collectie eert het", aldus de PR-vertegenwoordiger van het merk.
Hoewel Williams toegeeft dat het woord erfgoed 'misbruikt' is, gelooft hij ook dat 'het niet snel zal verdwijnen'.
Wat Williams echt vertrouwen geeft, is de groeiende interesse in deze merken buiten modehoofdsteden zoals New York en L.A. Stores, zoals terwijl Baldwin in Kansas City - dat zijn eigen lijn verkoopt, samen met Billy Reid, Gant en andere labels - steeds meer mensen kennis laat maken met de beweging. En natuurlijk is er J.Crew, wiens bedrijf in herenkleding - dat veel samenwerkingen omvat met veel van de eerder genoemde erfgoedmerken - blijft groeien.
Het echte bewijs is te vinden in de statistieken: volgens marktonderzoeksbureau Euromonitor International kende de Amerikaanse markt voor herenkleding in 2011 een groei van 5,3% op jaarbasis. De markt voor dameskleding groeide met slechts 1,4%. (Zoals we al eerder zeiden, hebben de meeste erfgoedmerken grotere mannenbedrijven.)
"Alle jongens in het midden van het land beginnen dit Americana-erfgoed echt te begrijpen", zegt Williams. "Voor iemand die hier al jaren over praat, is het interessant om te zien dat het nog steeds groeit."
Een laatste opmerking: Ik schreef over dit bijna exacte onderwerp drie jaar geleden voor Fashionista. Ik heb Michael destijds geïnterviewd en we zeiden allebei eigenlijk hetzelfde wat we vandaag zeggen. Dus ik denk dat het veilig is om 'erfgoed' geen voorbijgaande fantasie is. Merken zullen gewoon slimmer en slimmer moeten zijn in de marketing. Als je het 'erfgoed' noemt, moet het iets betekenen.
Volg me op Twitter: @lapresmidi