Vivienne Westwood zet protest voor de kleren voor lente 2016

Nog maar negen dagen eerder Vivienne Westwood's Red Label show maakte de ontwerper veel Britse krantenkoppen voor wat misschien wel haar meest extreme protest tot nu toe was - met een tank naar het huis van de premier rijden als onderdeel van de anti-frackingbeweging. Fracking, om het simpel te zeggen, is een controversiële methode om olie en gas te winnen door in de aarde te boren met een mengsel van chemicaliën en water onder extreem hoge druk. Het is momenteel het meest besproken onderwerp van het milieudebat in het VK, en Westwood is naar voren gekomen als het meest bekende gezicht van zijn oppositie.

Als het een andere ontwerper was geweest, zou het je vergeven zijn als je het tankrijden-incident zag als een grote publiciteitsstunt om buzz te genereren voorafgaand aan een aanstaande modeshow. Bij Westwood staat het echter buiten kijf dat het protest altijd voor de kleren komt.

Iedereen die een van haar shows heeft bijgewoond, weet natuurlijk dat er altijd een soort 'anti-establishment'-demonstratie bij betrokken is. Maar dit seizoen voelde het alsof de kleding bijna een bijzaak was, de show een platform voor haar boodschap.

Ten eerste vermeldden de shownotities de kleding helemaal niet. Het was een manifest over de zin van het leven (ja, echt) en bestempelde alle politici, ongeacht de partij, als 'criminelen... en al hun beleid is een misdaad tegen de menselijkheid'. De show De soundtrack begon met politiesirenes en ging verder naar een meisje (dat alleen kan worden omschreven als een "Valley" -accent) dat herhaaldelijk "hashtag hashtag Twitter Tumblr Instagram fashion app" scandeerde.

Op een balkon boven het publiek droeg een menigte activistische vrienden van Westwood kleurrijke kronen en hield hoge borden vast met de tekst 'Austerity is a Crime' en 'Fracking is a Crime'. De in-show demonstratie sloeg krachtig, net als de soundtrack, toen Westwood ons allemaal aanmoedigde om ons te concentreren op grotere problemen, onze telefoons neer te leggen en de hersenloze sociale media te stoppen genot. De ironie ontging ons echter niet dat het publiek meteen opsprong om de activisten te filmen en zo snel mogelijk beelden online te delen.

Pas toen ongeveer het 10e model voorbij zeilde, begon het publiek echt op de kleding te letten. Jammer, want al Westwoods grootste kleermakerskunsten waren aanwezig. Toegegeven, de getailleerde jassen en broeken met hoge taille waren geen grote afwijking van voorgaande seizoenen. Maar de ontwerpster presenteerde haar kenmerkende gevouwen off-the-shoulder jurken in boterachtig linnen, en daar waren opvallende stukken in de vorm van kimono-hemdjurken met hoge hals en licht zwierige tapijtjassen. We zagen lamé met tartan-screening, in navolging van de metallic printtrend die we deze London Fashion Week al zo vaak hebben gezien. Modellen hadden zwarte olievlekken op hun voorhoofd als een andere knipoog naar het protest, en voor de finale voegden ze zich bij de activisten door piketborden vast te houden en door de kamer te stormen.

Als dit allemaal klinkt alsof de 74-jarige Westwood minder geïnteresseerd is in mode en zich meer bezighoudt met politiek in haar latere jaren is het belangrijk op te merken dat ze later dit een enorme nieuwe flagshipstore in New York City opent val. Terwijl de vrouw zelf misschien neigt naar de grotere problemen, zal de mode-arm doorgaan, business as usual.