Zelfportret is een eigentijds label om naar te kijken

Ontwerper Han Chong, geboren in Maleisië en afgestudeerd aan Centraal Sint Maarten, is al meer dan een decennium actief in de modebranche. Nadat hij mede-oprichter was van label Three Floor, besloot hij in de herfst van 2013 voor zichzelf op te komen met Self-Portrait, en het succes was snel. Net-a-Porter en Bergdorf Goodman hebben allebei de lijn al opgepikt, aangetrokken tot zijn vrouwelijke jurken en scheiden met veel kant, borduurwerk en pure overlays, evenals de aantrekkelijke prijs: jurken vallen in de $ 500 tot $ 600 bereik.

Nu wint het merk snel aan rode loper buzz en verschijnt het bij beroemdheden zo divers als Reese Witherspoon en Elizabeth Banks om Lucy Hale en Kristen Stewart. Chong vertelt Fashionista hoe Alexander McQueen zijn werken heeft beïnvloed en waarom Self-Portrait anders is dan elk hedendaags merk op de markt.

Wat deed je voor de modeschool en hoe besloot je naar de modeschool te gaan?

Ik woonde in Maleisië voordat ik 15 jaar geleden naar Londen kwam, en voordat ik naar de modeschool ging, studeerde ik kunst. In Maleisië was mode niet zo belangrijk; mijn ouders wilden dat ik kunst ging studeren, maar langzaamaan ontdekte ik mode. Ik begon in Maleisië, ik werkte een paar jaar met een ontwerper thuis voordat ik naar Londen kwam en studeerde aan Central Saint Martins.

Hoe heb je Sint Maarten gekozen?

Omdat Alexander McQueen naar Saint Martins ging, en ik krijg veel invloed van hem. Het is een hele goede leerschool. Ik denk dat het de energie is, waardoor je beter wilt zijn dan wie dan ook. De omgeving was super creatief en je kunt er alles doen wat je wilt; er zijn geen beperkingen. Ze zeggen niet: "Je kunt dit niet, je kunt dat niet", en ik denk dat dat heel goed is in een heel jonge leeftijd om dat te ervaren, en je daarna ook voor te bereiden op het echte vak vanwege de wedstrijd.

Hoe heb je besloten om je eigen lijn te lanceren?

Ik wilde altijd al iets creatiefs doen, maar ik wist niet wat, en na Saint Martins werkte ik voor verschillende merken en verschillende retailers. Als je voor mensen werkt, doet het nooit waar je in gelooft. Nadat ik met verschillende merken had gewerkt, deed ik veel ervaring op, kreeg ik alle middelen en wilde ik zelf iets doen. Ik begon met Three Floor te werken en na een tijdje ben ik het niet echt; als ik een andere handelspartner heb en zo, is er te veel onenigheid, enzovoort. En toen dacht ik: ik ben jong, dus waarom doe ik niet mijn eigen merk? Dus begon ik Zelfportret.

Hoe ben je op de naam Zelfportret gekomen?

Zelfportretten hebben altijd een specifieke rol gespeeld in de kunstgeschiedenis - en vooral nu gaat het om 'selfies', het gaat om het individu. En toen dacht ik: Zelfportret is daar best een goede naam voor en ik vind het leuk hoe de woorden er mooi uitzien op alles wat we laten zien.

Wat zijn jouw ontwerpinspiraties? Wat denk je dat jouw lijn anders maakt?

Ik ontwerp denkend wat vrouwen eigenlijk willen, en dan ontwerp ik een kledingkast voor hen. Het is gemakkelijk te dragen en we hebben net genoeg ontwerpdetails, het is niet erg avant-garde, want vanuit mijn ervaring in de industrie is er een grote kloof en ik heb geprobeerd die te dichten; er zijn high street- of designermerken, en er is niets dat echt gericht is op een beetje meer ontwerpdetail, een beetje meer moeite in het gevoel. Het is betaalbaar, het is niet te duur. We ontwikkelen de stoffen en proberen iets speciaals te doen, denk ik.

Wie denk je dat het beste de zelfportretvrouw vertegenwoordigt?

Ze is niet bang om op te vallen. Ze wil absoluut niet opgaan. Ze wil oplichten, ze houdt van aandacht, denk ik, want je valt op als je Zelfportret draagt. Ze is vrouwelijk en tegelijkertijd is ze soms niet bang om een ​​beetje te spelen met gender en kleding. We hebben enkele stukken wat meer androgyne, strakkere lijnen. Ik heb geprobeerd stukken te ontwerpen die je kunt dragen als je naar je werk gaat, maar die je tegelijkertijd naar buiten kunt doen en je hakken kunt aantrekken, je make-up kunt opdoen - een vrij moderne benadering.

Met welke moeilijkheden kom je als jonge ontwerper in Londen te maken?

Ik denk dat het als jonge ontwerper overal altijd best moeilijk is, vooral voor jonge merken die een laag budget hebben voor advertenties en dit soort dingen. Maar de laatste tijd heeft dat dankzij sociale media veel jonge merken geholpen, omdat je niet veel van je budget hoeft uit te geven om het merk naar buiten te brengen. Ik heb een tijdje in de branche gewerkt, je moet weten hoe je het juiste publiek kunt krijgen en hoe je het daar kunt krijgen. Voor mij is het wat makkelijker, maar voor een jong merk denk ik dat het heel moeilijk is als je het niet weet, als je niet de middelen en de informatie omdat Londen het beste is dat er is en als je een jong merk bent en je hebt niet het budget om uit te geven, dan is het erg competitief.

Dus je hebt een aantal beroemdheden gekleed - hoe belangrijk is dat voor je bedrijf?

Ik ken niet veel beroemdheden, maar ze spelen zeker een grote rol voor een jong merk als Self-Portrait. Ze krijgen veel media-aandacht en dan krijg je je merk er sneller uit, omdat iedereen kijkt hen en wat ze doen - vooral tegenwoordig is de beroemdheidscultuur enorm, vooral voor ons doelwit klant. Dus, ik zeg nogmaals, wanneer je niet veel budget hebt en dat is het enige platform dat we kunnen hebben en gebruiken om ons daar te krijgen. Dus ja, ik vind het belangrijk.

Wat hoop je voor de lijn?

Op dit moment proberen we ons gezicht echt sterk te maken en alle middelen te krijgen die we nodig hebben. Eén ding tegelijk, ik wil het biologisch laten groeien - ervoor zorgen dat alle productie, alle goede dingen zijn gemaakt. Ik denk niet [ver van tevoren], om eerlijk te zijn, maar ik wil dat het biologisch is.