Wat droeg je toen je vijf was? De Kinderplek? Ook beperkt? Misschien een beetje Gap Kids in de mix gestrooid? Niet Michelle Tanner. (Ja, we weten dat ze niet echt is.) Volgens Mary-Kate en Ashley Olsen, hun fictieve Volle zaal de garderobe van alter ego was veel meer Chanel dan OshKosh B'gosh.
De getalenteerde tweeling sprak met de bewerking over de uren van hun kindertijd die werden verspild in een poging om de kleinste Tanner's midden te maken klasse, San Franciscaanse garderobe een beetje ambitieuzer - en hoe het hen op de lange termijn hielp als ontwerpers.
"[Op Volle zaal] we moesten drie keer per week zes uur passen, omdat we twaalf verschillende outfits moesten dragen”, herinnert Ashley zich. Het grootste deel van de kledingkast bestond uit kledingstukken voor volwassenen, waaronder Chanel en Marc Jacobs, op maat gesneden. "We waren kleding voor onszelf aan het ontwerpen omdat we zo klein waren", voegt Mary-Kate toe. "Dus ik denk dat we toen geobsedeerd raakten door fit, en nu is de obsessie een beroep geworden."
Ashley bood ook wat inzicht in hun ultraluxe label De rij's doelbewuste 'anonimiteit', zoals ze het noemen. "We wisten dat er geen ander merk was dat basics op een luxe en eigentijdse manier aanbiedt", legt ze uit. "Als ik bepaalde designermerken draag, of te veel van iets, zie ik er gek uit en heb ik iets nodig om het te doorbreken. Als je een Chanel-jas draagt en je hebt een anoniem stuk nodig dat laat zien hoe speciaal die jas is, dan hoop ik dat The Row je dat geeft."
Dus eigenlijk is The Row voor superrijke mensen wat een Old Navy-T-shirt is voor de algemene bevolking. Innninteressant. En nog een beetje trivia: de tweeling is blijkbaar dus geobsedeerd door het anoniem houden van dingen, waren ze aanvankelijk van plan om The Row als geest te ontwerpen met iemand anders als boegbeeld. Leggen Dat in je Snapple-pet en... nip ervan.
Die Marc Jacobs collectie kwam dit stuk uit?