Afgelopen donderdagavond stapte ik over naar de release party van Het blok Tijdschriften modeprobleem bij boetiek in Lower East Side Internationale speeltuin. Tussen de hordes coole kinderen die er "I don't care" chic uitzagen, zag ik een meisje met een gigantische spiegel op haar hoofd.
Mijn eerste reactie was om ervan te houden. Ze hield de rest van de geheel zwarte outfit perfect eenvoudig, en haar klassieke make-upcombinatie van zwarte vloeibare voering en een rode lip deed haar lijken op een Jetsons-geïnspireerde pin-up girl.
Tussen de zwermen vergelijkbaar geklede hipsters was haar reflecterende uitrusting een lichtstraal.
Inderdaad, hoofddeksels hebben een moment.
Eerst, Tavi's boog veroorzaakte problemen bij Dior couture, toen speelde Hanneli wat gelaagde schijven bij NYFW, en Jean Charles de Castelbajac voegde gewei toe aan zijn op Bambi geïnspireerde collectie. En wie zou de gevederde spread van Abbey Lee kunnen vergeten? Numero #109? Als er ooit een reden was om teer en gevederd te zijn, denk ik dat dit het is.
Hoewel het juiste hoofddeksel er echt fantastisch uit kan zien, denkt de algemene bevolking nog steeds dat het meer freak dan chic is. Persoonlijk zou ik dol zijn op een arty topper, zoals een van Benoit Missolin's prachtige hoofdbanden, maar ik zou waarschijnlijk nog steeds een tinteling van zelfbewustzijn voelen als ik het huis verlaat.
Wat zou jij doen?