Er komt veel kijken bij het maken van fashion week. En ondanks de toename van fashion reality-tv-shows, is er nog steeds veel dat u misschien niet weet. Dus besloten we een paar van onze vrienden in de branche te vragen hoe hun dagelijkse leven eruit ziet in de aanloop naar, tijdens en na de modeweek. Vanuit het perspectief van een ontwerper, een publicist, een showproducent, een pitfotograaf, een visagist en meer, blijf lezen om te leren hoe fashion week wordt gemaakt.
In deze aflevering van 'How Fashion Week Gets Made' interviewden we Wilhelmina-model Ava Smith, die: gaf ons een overzicht van hoe het is om naar castingsessies te gaan, over de catwalk te lopen en gezond te blijven tijdens NYFW.
Geef een korte beschrijving van een typische dag tijdens de modeweek, van begin tot eind. Er is geen typische dag van de modeweek. Dat is de schoonheid en de vloek. Het is een mengelmoes van fittingen, castings, shows en metroritten die elke dag in verschillende verhoudingen worden gemengd. Waarschijnlijk begin je echter heel vroeg en ga je tot diep in de avond door! Koffie, vitamine C en makkelijke tussendoortjes worden je beste vrienden.
Hoe is het backstage bij een modeshow? Kun je een typische backstage-scène beschrijven? Het is een beetje zoals een grote verkeersopstopping... Iedereen heeft zijn toegewezen taken en probeert te komen waar ze horen te zijn. Het maakt het echt moeilijk om ergens te komen. Maar toch probeert iedereen zich toch te haasten... het is leuk... en grappig :-) Wat is het meest stressvolle deel van de werkende modeweek? Elke afspraak proberen te maken... ook al zal het nooit mogelijk zijn. Ik wacht op de uitvinding van teleportatie. :-)Wat is het leukste aan de werkmodeweek? Deel uitmaken van een productie die een samenwerking is van verschillende artiesten. Het is cool omdat het nooit echt de show van één persoon is, en als je er deel van uitmaakt, sta je op de voorgrond, dus je ziet de richting die sommige van deze gerespecteerde artiesten inslaan. Hoe is het, het eerste moment dat je op de landingsbaan stapt? Wat voel je? Denken? "Daar gaan we!" Voel je je wel eens zenuwachtig op de catwalk? Waarom of waarom niet? Natuurlijk! Ik denk dat het vreemd zou zijn om niet nerveus te zijn. Het is een deel van de sensatie denk ik. Het is troost vinden in de adrenalinestoot... dat is de truc. Wat voor soort aanwijzingen geven ontwerpers je voordat ze de catwalk op gaan? Hoe kanaliseer je wat de richtingen ook zijn? Je probeert het personage te worden dat de ontwerper het merk wil vertegenwoordigen, wat dat ook mag zijn. Hoe is het als je aan het einde van de landingsbaan komt en alle fotografen foto's maken? Doen je ogen wel eens pijn van de flits? Ik ben zo verblind door alle lichten dat ik nooit wist dat er mensen aan het einde waren :/ Hoe voelt het om in shows te worden gecast? Voel je je ooit afgewezen als je niet in een show werd gecast, maar veel van je leeftijdsgenoten/modelvrienden wel? Absoluut niemand wil zich buitengesloten voelen. Maar het gebeurt en je leert het niet persoonlijk op te vatten. Seizoenen veranderen, uiterlijk verandert. Het ene moment ben je binnen, het volgende ben je uit. Het is de schoonheid van mode... het heeft een korte aandachtsspanne, maar is gemakkelijk te grijpen. Kun je een typische castingsessie beschrijven? Veel wachten in de buurt. Tijdens de modeweek kan het erg druk zijn. Timing is alles, het zijn minuten tot uren. Het ontmoeten van de klant gaat eigenlijk vrij snel, waarbij ze proberen een beetje te leren over wat jou, jou, en natuurlijk hoe je op de catwalk rockt. Hoe voelt het als een designer bij je past? Verveel je je? Krijg je input? Haha, soms kan het een beetje saai zijn, hangt ervan af. Ik hou van saai, soms zijn die 15 minuten stilte hard nodig met de chaos van shows.
Tijdens het passen is het normaal dat een ontwerper opmerkingen maakt over je verhoudingen en lichaam om het kledingstuk goed te passen. Voelt u zich hierdoor wel eens ongemakkelijk of onzeker? Ik kan zien hoe het kan, maar ik denk er niet zo over. We zijn er in zoveel soorten en maten en kleuren en ik probeer er altijd aan te denken om mijn eigen te omarmen.