Laten we beginnen met deze heerlijk beschrijvende - en smakeloze - zin in Cathy Horyns recente column in de New York Times over het selectieproces voor de legendarische Best Dressed List van Eleanor Lambert. "Ik voelde dat... namen in de ring werden gedropt, zodat ze konden worden weggeslagen." Horyn was verwijzend naar een ontmoeting tussen Lambert, oprichter van de International Best Dressed List, en haar selectie Commissie. Terwijl ze namen kozen - en lieten vallen - was er een die zelfs nooit werd uitgesproken, Eunice Johnson, de goedgeklede doyenne van Johnson Publishing Company (uitgevers van Ebbehout en Jet tijdschriften). Hoewel haar liefde voor couture nooit indruk maakte op de selectiecommissie voor de International Best Dressed List, maakte het wel indruk op talloze levens, waaronder die van toen nog onbekende iconen als model Pat Cleveland en acteur Richard Roundtree (ook bekend als Shaft) met de Ebony Mode beurs.
Liefdevol aangeduid als EFF, werd het concept gelanceerd door mevr. Jessie Covington Dent in 1958. Dent was de socialite was de vrouw van Alfred W. Dent, voormalig emeritus president van de Dillard University, en vrienden met de oprichter van Johnson Publishing, John H. Johnson. Toen ze meneer Johnson benaderde over een mini-modeinzamelingsactie voor een lokaal goed doel in New Orleans, vertelde hij zijn vrouw Eunice Johnson erover. Mevr. Johnson kwam onmiddellijk aan boord en transformeerde het concept van een lokaal naar een wereldwijd concept. De eenmalige modeshow voor het goede doel werd omgedoopt tot de Ebony Fashion Fair, een jaarlijkse reizende modeshow die: gaf Afro-Amerikanen de kans om te zien waar ze alleen over hadden gelezen: oogverblindende, glamoureuze, dramatische couture stukken. Johnson reisde persoonlijk naar Londen, Milaan en Parijs waar ze – als enige gekleurde vrouw – zou zitten op de eerste rij looks selecteren en kopen van huizen als Yves Saint Laurent, Bill Blass en Emanuel Ungaro. Haar selecties deden de ronde van de VS naar het VK naar het Caribisch gebied. In totaal presenteerde EFF meer dan 4.000 shows gedurende meer dan 50 jaar, en haalde meer dan $ 55 miljoen dollar op om liefdadigheidsinstellingen en studenten in het hele land te helpen.
De beurs, die in 2010 werd gesloten kort na het overlijden van Johnson, beleeft een soort renaissance. Geruchten over de herlancering doen de ronde na een officiële aankondiging van een EFF-expositie op de Geschiedenismuseum van Chicago, geopend op 16 maart 2013 en loopt tot en met 4 januari 2014. Curatoren houden hun mond over de tentoonstelling, maar gelukkig is de dochter van Johnson dat niet. Linda Johnson Rice, voorzitter van Johnson Publishing Company, was zo vriendelijk om met ons te praten over de stijl van haar moeder, het belang van de Ebony Fashion Fair en haar mening over de wedstrijd.
Fashionista: Het aantal mensen dat de Ebony Fashion Fair (EFF) bijwoonde, is enorm. Wat denk je dat de show betekende voor het publiek? Linda Johnson Rice: De Ebony Fashion Fair-show was en is erg belangrijk voor het publiek. De show was vaak een introductie tot high fashion - de show was de eerste keer dat ze high fashion van dichtbij en persoonlijk te zien kregen in zo'n theatrale presentatie. De show was een gevoel van trots voor het publiek. Een show die van EBONY kwam en speciaal voor hen was ontwikkeld, het gaf hen een speciaal gevoel. Het publiek was trots dat een zwarte vrouw fantastische kleding naar hun gemeenschappen bracht en deze tentoonstelde. Dat alles, en het was een duurzame en betrouwbare manier om geld in te zamelen en iets terug te geven aan hun gemeenschappen - meer dan $ 55 miljoen opgehaald in de 50 jaar.
Omgekeerd, wat voor invloed denk je dat je moeder en EFF hadden op de ontwerpers die ze kocht? De relatie van mijn moeder met ontwerpers en mode als geheel had impact op hen, hun ontwerpen en de gemeenschap. Pucci vroeg mijn moeder om een zwart model voor hem te zoeken, een van de eerste modellen die op de catwalk verscheen. Pucci werd geïnspireerd door mijn moeder; hij was getuige van haar stijl, gratie, elegantie en verfijning. Hij zag haar invloed in de Verenigde Staten en dat ze zijn kleren kocht, de meest fantastische uitkoos en ze op een theatrale manier aan een nieuw publiek presenteerde. Yves St. Laurent zou ook door haar zijn beïnvloed; zijn ontwerpen hadden zeker invloeden die Afro-Amerikaans en Afrikaans waren. Haar aanwezigheid opende hun ogen voor Afro-Amerikaanse koopkracht.
Waarom zulke dure couturestukken kopen in plaats van lenen? Wat was de betekenis daarvan? Het was gewoon praktischer. De show was geen eenmalige liefdadigheidsshow, waar je hem kunt gebruiken en terugsturen. Ze kocht de kleren zodat ze ze kon laten zien, van stad tot stad - van 10 steden tot 20 steden enzovoort.
Ondervond ze weerstand van de wereldwijde modegemeenschap bij het organiseren van dit jaarlijkse evenement?
Ondervond ze weerstand van de wereldwijde modegemeenschap bij het organiseren van dit jaarlijkse evenement? Nee.
Ebbehout schrijft de inspiratie voor de show toe aan Mrs. Dent, maar wat denk je dat het gewicht van je moeders impact was toen ze eenmaal verbonden was met het project? De betrokkenheid en steun van mijn moeder bij de show(s) had een enorm gewicht en impact. Ze had de creativiteit, stijl, verfijning, kennis en toegang tot kapitaal die de show maakten tot wat het is geworden.
Was/is er een serieuze concurrent van EFF? Niet in mijn herinnering.
Beschouw je je moeder als een mode-icoon, en wat maakte haar zo in jouw ogen? Absoluut! Mijn moeder had visie. Ze selecteerde de meest theatrale en ingewikkeld ontworpen stukken van de topontwerpers. Ze bereikte ook de Afro-Amerikaanse ontwerpgemeenschap en identificeerde jong getalenteerd talent. En bracht ze vervolgens allemaal samen om een show als geen ander te creëren. Ze "vertelde" Afro-Amerikanen op nationaal niveau dat ze alles konden dragen. Ze hielp bij het creëren van zelfvertrouwen. Ze gebruikte de show om miljoenen dollars in te zamelen om een gemeenschap in nood te helpen - de show stuurde Afrikaanse Amerikanen naar de universiteit, het hielp onder andere de kansarmen, daklozen en zieken dingen.
Wat was kenmerkend aan haar stijl? Haar stijl was onderscheidend omdat ze tot het uiterste ging - ze was nooit bang, ze durfde zichzelf anders te zijn, ze was helemaal niet bang voor mode.
Ben je teleurgesteld dat ze nooit de best geklede lijst heeft gemaakt? Ja. Ze werd over het hoofd gezien en verdiende het.
Klik door om foto's te zien van Johnson op shows, met modegrootheden als Yves Saint Laurent, Karl Lagerfeld en Andre Leon Talley, en van de EFF door de jaren heen.
Foto's: Johnson Publishing Company