"Als ik dit niet deed, zou ik niet weten wat ik moest doen", zei Donna Karan tegen de... New York Timesminder dan een jaar geleden. Karan en haar oude publicist, Patti Cohen, uitten hun bezorgdheid dat het moederbedrijf van het merk, LVMH, er niet de nodige aandacht aan had besteed. "Ik zou graag meer met hen willen werken, maar Vuitton heeft me de koude schouder gegeven", zei ze.
Binnen drie maanden had LVMH opnieuw contact, het inhuren van Carolina Herrera exec Caroline Brown als de nieuwe CEO van Donna Karan International. In april 2015, Brown benoemd tot openbare school-ontwerpers Dao-Yi Chow en Maxwell Osborne als de creatieve koppen van DKNY, inspelend op het streetwear-moment waarin het middenklasse label zo mooi past.
In mei, Cohen kondigde haar pensionering aan. En nu is het juli, en Donna Karan treedt ook af. Haar plan is om haar tijd te wijden aan de stichting Urban Zen, die ze in 2007 oprichtte. "LVMH en ik hebben deze beslissing genomen na veel zoeken", zei Karan.
Of ze nu echt wilde gaan of niet, Karan's rol in de opkomst van de Amerikaanse mode kan niet worden genegeerd. Ze is misschien het best bekend om haar 'zeven gemakkelijke stukken', de mix-en-match-garderobe die de manier waarop Amerikaanse vrouwen over kleding dachten veranderde toen het in 1985 werd geïntroduceerd. Maar ze was ook een van de eerste ontwerpers die haar bedrijf naar de beurs bracht. In juni 1996 debuteerde Donna Karan International op de New York Stock Exchange. Het was een hobbelige weg, zoals verslaggever Teri Agins afschilderde in haar must-read uit 1999, "
Het einde van de mode." "Het droevige optreden van Donna Karan... wierp een donkere schaduw over de hele sector”, schreef ze. Terwijl het aandeel debuteerde op $ 30 per aandeel, werd het gekocht voor slechts $ 10,75 per aandeel door LVMH in 2001.Donna Karan buigt zich op de DKNY-show in het voorjaar van 2015. Foto: Peter Michael Dills/Getty Images
Afgezien van de slechte prestaties van Wall Street, moet de wereldwijde aantrekkingskracht van Karan al die jaren geleden duidelijk zijn geweest voor LVMH. Een derde van het driemanschap – Donna, Calvin en Ralph – dat de Amerikaanse mode omvormde tot een serieuze zaken, zijn de gewelfde kleding van Karan onderscheidend, een kwaliteit die hierin steeds moeilijker te vinden is industrie. Maar het merk heeft zijn andere categorieën - zoals schoenen en handtassen - nooit ontwikkeld zoals het zou moeten, en de collectie herenkleding slonk. De basis van het bedrijf Donna Karan was confectiekleding. Voor de meest succesvolle merken van LVMH is de catwalkshow een platform voor het vertellen van verhalen. Het echte werk zit in de uitrusting: accessoires en schoonheid.
In een verklaring zei LVMH dat het de Donna Karan Collection-lijn voor onbepaalde tijd zal opschorten. Er zal geen hoofdontwerper zijn, geen catwalkshows. In plaats daarvan gaat het conglomeraat zijn inspanningen richten op DKNY, dat nog volop energie heeft. (Het zal interessant zijn om te zien of Aliza Licht, Donna Karan en DKNY's gevierde publicist en ster op sociale media, blijft werken met Chow en Osborne.)
Donna Karan's 30-jarig jubileumshow in februari 2014. Foto: Neilson Barnard/Getty Images
De trend om een bedrijf terug te brengen tot één merk, wint aan snelheid in de mode. Dolce & Gabbana hebben D&G in 2011 afgeschaft, Marc Jacobs kondigde aan dat dit zou gebeuren vouw Marc door Marc Jacobs in zijn hoofdlijn dit jaar en Fifth & Pacific is nu alleen Kate Spade & Company, minus zelfs Kate Spade zaterdag. De strategie voor de meeste van deze merken is om afscheid te nemen van het goedkopere label. In het geval van Donna Karan doet LVMH het tegenovergestelde, met de nadruk op het onrustige midden van de hedendaagse wereld. "Advanced Contemporary", waaronder duurdere maar niet helemaal designermerken zoals 3.1 Phillip Lim en Alexander Wang, bloeit. Net als merken die net onder de hedendaagse prijs vallen, zoals Whistles, Club Monaco en ja, Zara. Misschien zal LVMH de prijzen van DKNY een beetje aanpassen om beter te kunnen concurreren met die merken - maar in welke richting, dat is nog niet duidelijk.
Het is natuurlijk logisch dat LVMH de toekomst van het merk Donna Karan open houdt. Misschien komt de juiste ontwerper - een ontwerper met het vermogen om Karan's visie te benutten op een manier die ze nooit zou kunnen - opduiken. Maar het is jammer dat die tijd niet nu is. Karan's visie op grote truien, nomadenbroeken en bodysuits in zwart, grijs en camel is nog nooit zo relevant geweest. In de afgelopen zes maanden merkte ik dat ik op zoek was naar Céline en The Row op verkooprekken van warenhuizen, om er vervolgens een stuk uit de Donna Karan Collection met een soortgelijk gevoel uit te halen. Ironisch, niet?
De stortvloed aan afbeeldingen die gisteren op Instagram opdook — met name gepost door sieradenontwerper Dana Lorenz en Mode bijdragend redacteur Sarah Brown – versterkte het gevoel dat de ideeën en idealen van Karan vandaag net zo relevant zijn als 30 jaar geleden. Wat LVMH met dat idee doet, valt echter nog te bezien.
Foto op de voorpagina: Neilson Barnard/Getty Images